Сургуулийн хонх дуугарахтай зэрэгцэн багш орж ирэн намайг үлдэж туслахыг хүслээ.
Би Хэжи багшид үнэхээр дургүй. Яагаад ч юм хажууд нь байхад хэцүү санагдаад байдаг юм.
Дурамжхан зөвшөөрсөөр хөлөө зөөж ядан багш нарын өрөө лүү алхана. Мэдээж тэнд Хэжи багшаас өөр хүн байхгүй байх бөгөөд нэг л эвгүй уур амьсгал намайг бүрхээд авах нь тэр.
Тоолгүй явсаар багшийн хажууд очин суухдаа золтой л сандалаасаа уначихсангүй.
Нүдээ тагласаар босоход Хэжи багш цагаан цамцныхаа товчыг нэг нэгээр нь тайлж эхлэлээ.
"Жонгүг~аа? Ийшээ суугаач. " Тэр няланхай хоолойгоор шивнэсээр хажуу талынхаа суудал дээр цохиход би бөөлжих шахсан юм.
"Б-багшаа та яагаад байна аа? "
"Жонгүг~аа? Чи эр хүн болохыг хүсэхгүй байна уу? "
"Т-Та чинь!.... " Хэжи багш миний гарыг атган өөрийн эмзэг эрхтнүүдээр гүйлгэж эхлэх нь тэр.
"Чи үүнийг мэдрэхгүй байна уу? " Тэр миний дээр гаран цамцыг минь тайлж эхлэхэд би өөрийгөө юу хийж байгааг анзааран хурдхан шиг ангиас гарлаа.
Миний цамцан дээр тодоос тод улаан уруулын будаг үлдсэн байх бөгөөд хүзүү нь дээр ч мөн адил улаан толбо болсон байх нь тэр.
"Ямар новш нь вэ? Хараал идсэн хүүхэн! "
Сургуулиас хөмсөг зангидсаар хамаг эрчээрээ гаран гүйхэд хашааны цааханд түүний өнгөлөг хар машин үзэгдэх нь тэр.
Би инээмсэглэсээр түүний машинд суухдаа нэг л зүйлийг мартаж орхисон юм. Уруулын будаг...
Намайг хаалга хаахтай зэрэгцэн тэр шууд л хүзүүнээс минь татан уруулыг минь хүчтэй үнсэлээ. Тэгээд над руу хэсэг ширтэж байснаа машинаа асаан "Чи минь их завгүй байсан бололтой? "
"Тиймээ. Багшид тусла---" Би гэнэт л түрүүний явдлыг санан хүзүүгээ арчиж үзэхдээ өөрийгөө дотроо хараагаад амжив.
Мөн би цамцан дээрх толбыг хараад гэнэт л маш ихээр айдас мэдэрсэн юм.
"Яасан? Эмэгтэй хүнтэй унтахыг тэгж их хүсээ юу?... Тэр хэр их халуухан юм! " Түүний хоолой огцом өөрчлөгдөн машинаа нэг зүгт хурдтай залж эхлэлээ.
"Бүгдийг удаанаар хийх хүслийг минь чи үгүй хийчихлээ! Тиймээс өнөө орой зөрүүдлэх хэрэг байхгүй шүү ! "
