Yeni Öğretmen /BxB/(Bitti)

/- 30 -/ FİNAL

Şarkı bölümle alakasız
Veee Finale hoşgeldiniz :')
***************************

Çetin

Hastaneye gelene kadar meraktan ölecektim. Çünkü ne olduğunu ve beni neden çağırdıklarını bilmiyordum. Fakat sadece birkaç seçeneğin olduğunu ve bu seçeneklerin ne olduğunu tahmin edebiliyordum. Ama onları düşünmek istemiyordum.

Günlerdir düşünüyordum zaten ve şuan çok berbat bir haldeydim. Tek yanımda olan kişiler Kerem ve onun sevgilisiydi. Ancak onlar daha küçüktü. Onlara içimi falan da rahatça dökemiyordum. Hep içime atıp kimsenin olmadığı yerlere gidip ağlıyordum. Aynı bir saat önce ki gibi.

Bir de şu son günlerde olan olaylar yetmiyormuş gibi okulda sevdiğim adamla ilişkimiz öğrenildiği için bana saçma sapan mesajlar gelip gelip duruyordu. Ayrıca bazıları kişiler de arıyordu. Delirmek üzereydim. Bıkmıştım bu olanlardan. İstemiyordum böyle olmasını.

Ben sadece sevdiğim insanları tekrardan iyileşmesini ve az da olsa mutlu olmak istiyordum çünkü zaten etrafımda ki karşılıklı sevgi gördüğüm insanlar bir elin parmakları dolduracak kadar azdı. Ama görünüşe göre bu bile bana çok fazla bir istek olarak görülmüştü.

Kerem yanıma koşarak gelirken ben ise içimden " lütfen ama lütfen kötü bir şey olmasın daha fazlasına dayamaya çalışmak istemiyorum " diye geçirdim. Korkuyordum. Zaten beni aradıklarında da pek fazla bir şey söylememiştir. Sadece bir an önce hastaneye gelmemi söylemiştiler.

Kerem gözleri dolu bir şekilde " Sena abla uyandı ama dayım hala uyanmadı. O da uyanır bir an önce dimi? " diye sordu. İçim mutlulukla dolarken küçük bir tebessümle " Uyanır tabi " dedim. Fakat ben bile bunu cümleyi kurarken tereddüt ediyordum.

Kerem Sena 'yı aldıkları odaya doğru beni yavaşça götürürken yapabildiğim kadar kendimi toparlamaya çalıştım. Sonunda odaya girdiğimizde hızlı adımlar ile yanına gidip ona sarılıp uzun bir süre de ayrılmadım. O da aynı şekilde bana sarılıp beni bırakmadı. Ne kadar birazcık manyak gibi falan olsada o benim kardeşimdi ve ben de şu son günlerde onu çok özlemiştim.

Kapının yanında tek başına duran Kerem 'i hatırlamamla onu da yanımıza çağırdım. O da Sena 'nın diğer tarafına geçip sarılınca gözlerim doldu. Çünkü şuan burada bir kişi eksikti. Sevdiğim adam. Ama onun da bir an önce yanımızda olmasını diliyordum. Umarım da dilediğim gibi olurdu.

********************
/ 3 gün sonra /

Sena 'nın getirdiği poğaçadan küçük bir ısırık alıp geri Sena 'ya verdim. Yemek yemek falan istemiyordum. Sadece sevdiğim adamın bana geri dönmesini istiyordum. Onu özlemiştim aynı zamanda da ona çok ama çok fazla ihtiyacım vardı.

Sena yanıma oturup " Abi lütfen benim için bari bu küçücük poğaçayı ye zaten nasıl olduysa birkaç günde olması gerekenden çok daha fazla zayıflamışsın. Üzülüyorum seni böyle bu halde görünce " dedi. Bakışlarımı yerden ona çevirdim ve bir süre baktım. Sonunda onu üzmemek adına elinden poğaçayı alıp yemeye başladım.