50 τρόποι για να σε ερωτευτώ | Fenoulini

Κεφάλαιο 15ο

Την επόμενη μέρα

Η επόμενη μέρα δεν άργησε να έρθει, σηκώθηκα από το κρεβάτι μου ενώ τεντωθηκα ελαφρώς και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο όπου αφαίρεσα τα ρούχα μου κάνοντάς ένα πρωινό μπάνιο. Κρύο νερό διαπερνούσε το σώμα μου κάνοντας με να ηρεμώ από τα χθεσινά γεγονότα. Μόλις τελείωσα το μπάνιο τύλιξα μια πετσέτα γύρω μου και πήγα στο δωμάτιο μου όπου ντύθηκα. Πηρα το κινητό στα χέρια μου και κατέβηκα κάτω όπου είδα τον Μιχάλη να κάθετε στην τραπεζαρία και να μιλάει στο σταθερό, μόλις με πρόσεξε μου έκανε νόημα να κατσω διπλα του και μετά από λίγο το έκλεισε.
« Καλημέρα μικρό μου.» Είπε ο αδελφός μου χαμογελαστός καθώς άφησε το σταθερό στην άκρη και καθησε καλύτερα στη θέση του.
« Ποιος ήταν στο τηλέφωνο;» Τον ρώτησα γεμάτο απορία, καθώς πήρα στα χέρια μου το πιάτο με τις κρεπες και άρχισα να τρώω με λαχτάρα ήταν τόσο νόστιμες.
« Ο Ανδρέας. Είπε ότι θέλει να συναντηθείτε στο 'μέρος σας'.» Απάντησε, δίνοντας μου το πιάτο με τις φράουλες μήπως και θέλω να προσθέσω καμία επιπλέον στη κρέπα μου.
« Πως.. Πως βρήκε το σταθερό μας;» Ρώτησα τραυλιζοντας, καθώς έβαλα δύο επιπλέον φράουλες μέσα στην κρέπα μουπροσπαθώντας να την φάω όσο πιο ήρεμα μπορώ.
« Δεν ξέρω όμως βιάσου.» Απάντησε, ενώ έβγαλε μια βαθιά ανάσα και πήγε να πλυνει το δικό του πιάτο. Αφού τελείωσα το τελευταίο κομμάτι  της κρεπας σκουπιστικα και πήρα τα κλειδιά του σπιτιού προς κατεύθυνση τον κεντρικό δρόμο, μόλις έφτασα στο σημείο που τον γνώρισα τον αντίκρυσα να κάθεται σε μάτι σκαλοπάτια ενώ μαγαζιού και να καπνίζει, μόλις με αντίκρυσε το πέταξε κατευθείαν στο πατωμα και ήρθε απειλητικά προς το μέρος μου.
« Καλημέρα όμορφη.» Μουρμούρισε, ενω έβαλε μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω στο αυτί μου για να μην με ενοχλεί,νιώθωντας για μια ακόμη φορά την υφή των μαγουλων μου να περνούν άλλο χρώμα.
« Καλημέρα και σε σένα.» Απάντησα ανταποδιδοντας το χαμόγελο μου ενώ έβαλα το μαλλί μου στην άκρη και τον κοίταξα στα μάτια, αυτά τα μάτια που βλέπεις ολόκληρους ωκεανούς να περνάνε σε κλάσματα δευτερόλεπτων απο δίπλα σου.
« Τι θα έλεγες για μια βόλτα στο πάρκο;» Με ρώτησε, καθώς έβαλε τη θήκη με τα τσιγάρα του στη τσέπη του και περίμενε για μια θετική απάντηση.
« Γιατί όχι;» Τον ρώτησα χαμογελαστά, ενώ κατευθύνθηκαμε στο πιο κοντινό παρκο. Στο δρόμο όλα ήταν τόσο ήρεμα, κανένα; από τους δύο μας δεν μιλούσε παραμονο ένιωθα το βλέμμα του να σκαναρει το σώμα μου, δάγκωσα αθελα μου το κάτω χείλος μου και εκείνος χαμογέλασε. Μόλις φτάσαμε όλα ήταν τόσο ωραία, χαμόγελασα και τον κοίταξα στα μάτια όπου μου έκανε νόημα να περάσουμε προς τα μέσα, αμέσως καθησαμε στο πράσινο καθαρό γρασιδι.
« Νομίζω πως θέλω κάποιες εξηγήσεις.» Ψέλλισε, καθώς γύρισε με γρήγορες κινήσεις το σώμα του  προς το δικό μου με σκοπό να να νιώθω την ανάσα του πάνω στα χείλη μου.
Και τώρα Φενια τι κάνουμε;
.
.
.
.
.
.
.
Ωχ, ωχ, ωχ..
Λέτε να φιλιθουνε; τι να την ήθελε άραγε ο Ανδρέας; θα μάθει η Φενια για το σταθερό; όλα στο επομενο. Μην ξεχάσετε να ελέγχετε καθημερινά την ιστορία μου γιατί πολλά κεφάλαια ερχοντε πολύ σύντομα;)
Φενια❣️