50 τρόποι για να σε ερωτευτώ | Fenoulini

Κεφάλαιο 11ο

Το ραντεβού [ Β Μέρος ]

« Το αμάξι μου είναι λίγο πιο κάτω, ελπίζω να μη σε πειράζει;» Με ρώτησε, καθώς είχε σχηματίσει ένα αμήχανο χαμόγελο στο πρόσωπο του.
« Κανένα θέμα.» Απάντησα ανταποδιδοντας το χαμόγελο μου με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Όπως περπαταγαμε προς το αυτοκίνητο του ένιωσα το χέρι του να ακουμπάει τη γυμνή μου πλάτη κάνοντας με να κοκκινήσω, προσπάθησα να αποφύγω την ντροπή μου.
« Εδώ είμαστε.» Είπε σπάζοντας την σιωπή, αφού σήκωσα το κεφάλι μου αντίκρισα ένα ακριβώς ίδιο μοντέλο αμαξιού με εκείνο από το πάρτι με σκοπό σκηνές αναμνήσεις να περνάνε σαν ταινία μικρού μήκους να περνάνε στο μυαλό μου.
« Είσαι καλά;» Με ρώτησε φανερά απορημένος, καθώς ήρθε πιο κοντά μου κοιτώντας με με εκείνα τα γαλάζια ματιά.
« Ε;» Τον ρώτησα, ενώ είχα χαθεί από τις πολλές σκέψεις που είχαν εμπλέξει το μυαλό μου, εκείνος ξεφυσιξε και ξεκλείδωσε το αμάξι.
« Είναι του θείου μου.» Απάντησε λες και διάβασε τις σκέψεις μου ενώ με κοίταξε στα μάτια, αφού του χαμόγελασα μου άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού αφού έπειτα μπήκε και εκείνος στη θέση του όπου έβαλε μπρος για το μικρό γεύμα μας. «Ανησύχησα ξέρεις.» Μουρμούρισε, καθώς ήταν αφοσιωμένος στον δρόμο λόγο ότι βγαίναμε στον κεντρικό.
« Χίλια συγγνώμη.» Απάντησα. «Απλά.. Ξέχασα μαζί μου το κραγιόν σε περίπτωση που μου χαλάσει λόγο του γεύματος.» Συνέχισα προσπαθώντας να μπαλωσω αυτό που είχε συμβεί πριν λίγο.
« Δεν το χρειάζεσαι, όπως και να είσαι πάντα θα εισαι πολύ όμορφη.» Ψέλλισε, καθώς στο πρόσωπο του σχημάτισε ένα στραβό χαμόγελο και αφού άλλαξε ταχύτητα έβαλε το χέρι του στο αριστερό μου μπούτι κάνοντας με κόκκινη για μια ακόμη φορά. Η διαδρομή κύλησε πολύ όμορφα και ήρεμα, βέβαια υπήρξαν και αμηχανες στιγμές όπως και αυτή με το μπούτι μου. Βρεθήκαμε σε ένα παραθαλάσσιο μέρος όπου ακριβώς δίπλα του είχε ένα εστιατόριο με το όνομα «Παραδείσος», αφού πάρκαρε το αμάξι μου έκανε νόημα με το χέρι του να μη βγω και έτρεξε κατευθείαν γρήγορα να μου ανοίξει.
« Τι ομορφα που είναι εδώ!» Ψελλισα έκπληκτη ενώ του έδωσα το χέρι μου για να με βγάλει από το αμαξι.
« Και ακόμα είναι η αρχή.» Απάντησε χαμογελαστός αφού κλείδωσε το αμάξι του και  μπήκαμε μέσα στο εστιατόριο όπου έμοιαζε όντως με παράδεισο, είχε πολύ όμορφη αίσθηση της διακόσμησης.
« Καλησπέρα, έχετε κάνει κράτηση;» Είπε μια όμορφη κοπέλα, μάλλον σερβιτόρα, αφού κατευθύνθηκε προς το μέρος μας κοιτοντας τον Ανδρέα σαν ξερολουκουμο.
« Ναι, Αντρέας αναγνωστοπουλος λέγομαι.» Απάντησε ο Ανδρέας, βάζοντας το χέρι του για μια ακόμη φορά πίσω στη γυμνή μου πλάτη (το φόρεμα είναι εξωπλατο) κάνοντας με να κατεβάσω από ντροπή για μια ακόμη φορά το κεφάλι μου.
« Α μάλιστα, για δύο.. Είναι το τραπέζι 22 δίπλα στη θάλασσα.» Απάντησε δείχνοντας μας το τραπέζι, αφού την ευχαρίστησαμε κατευθύνθηκαμε προς εκείνο το μέρος ο Ανδρέας με έβαλε να κατσω και στη συνέχεια καθησε και εκείνος ακριβώς απέναντι μου.
« Εδώ είμαστε..» Μουρμούρισε, καθώς βολεύτηκε καλύτερα στη θέση του και με κοίταξε εντωνα στα μάτια, να δω τι άλλο θα γίνει στη σημερινή βραδιά..
.
.
.
.
.
.
.
Και ναι, δεν το περίμενα αλλά θα μπει και Γ μέρος από το ραντεβού όπου θα είναι σούπερ ντουπερ ενδιαφέρον μιας και θα γίνει μια μεγάλη έκρηξη.. Ποια λέτε να είναι αυτή; γιατί ο Ανδρέας φέρετε με αυτό τον τρόπο στη Φενια; όλα στο επόμενο που θα μπει ακριβώς σε λίγα λεπτά.
Άμα σας άρεσε πάτηστε το κουμπάκι vote και γράψτε μου την γνώμη σας θα χαρω πολύ να την μάθω.
Φιλακια πολλά,
Φενια ❣️