Znowu siedzę tutaj sama.
W wielkim pokoju wypełnionym najgorszymi myślami.
Kłębiącymi się w burzy mojego umysłu.
Uwalniam cały swój ból. Pozwalam sobie na to.
Ucieka razem z łzami płynącymi strużkami po moich bladych policzkach.
Nowe sączące się rany... Kolejna bitwa przegrana z własnym rozumem.
Czy to wszystko ma jeszcze w ogóle jakiś sens?
Ja sama biegnąca labiryntem swoich mrocznych myśli.
Uciekam przed samą sobą.
Zawsze uciekam. Za każdym razem.
I gdy wydaje mi się że już znalazłam wyjcie, nagle odbijam się od lustra.
I znowu zapadam się w sobie.
Zakrywam usta jakby nie swoją dłonią.
Bardzo często się ranię.
Zamykam usta gdy powinnam mówić.
Sprawiam że nie mogę spojrzeć na siebie w lustrze
zamiast oprzeć się pokusie i walczyć z tym obrzydliwym pragnieniem.
Doświadczam cierpienia ale nie chcę dzielić się nim z innymi.
Dlatego wciąż wybieram siebie...
Zostaję w samotności...
Sama walczę ze swoimi demonami....
YOU ARE READING
Stay Invisible
RandomCzasami może wydawać ci się że ze wszystkim jesteś sam. Wszyscy są okropni, nikt Cię nie rozumie, a tobie samemu też wychodzi to nie najlepiej. Wcale nie jesteś jedyny. Każdy z nas ma w sobie cząstkę mroku 11.07.2019- 3 miejsce w rankingu: mind 13.0...
