Pumasok agad si Xian sa kwarto ni Kim."Xian,how could they!"sabi ni Kim."May mali ba akong nagawa?"tanong ni Kim."Shh..tahan na wala kang kasalanan..they just didn't want to hurt you.."sabi ni Xian."Kinakampihan mo ba sila?"tanong ni Kim nagagalit na sya."How could you?Get out!Get Out! I don't wanna see you."sabi ni Kim habang pinapalo si Xian ng unan.
"Kim,no,hindi...hindi ko sila kinakampihan.I know this is hard for you...they just wanted you to enjoy your birthday..." "Get out!"sabi ni Kim habang umiiyak."No Kim,hindi ako aalis hangang hindi tayo nagkakaayos.Come on,this is not the right time for this!We're wasting time."sabi ni Xian habang pinipilit yakapin si Kim pilit pumipiglas si Kim sa yakap ni Xian.But Xian was too strong.
Sa sobrang bigat ng damdamin,nakatulog si Kim sa yakap ni Xian.Hinayaan nya muna itong matulog.Inihiga nya si Kim at kinumutan.Umupo sya sa silya ni Kim at pinagmasdan lang ang dalaga.
Nag-iisip din sya ng paraan para hindi umalis si Kim.Masasabi ko pa kaya sa kanya na mahal ko sya?Paano kung hindi na sila bumalik? tanong ni Xian sa sarili.Nakatulog na sya sa kaiisip.
Kinabukasan...
Gumising si Kim at nakita si Xian na natutulog sa kanyang upuan.Tumayo sya at kinumutan ito."Sorry ha,nadala lang ako sa galit...sana mapatawad mo ako"sabi ni Kim sa natutulog na si Xian."I understand you."sabi ni Xian.Nagulat si Kim at pinalo si Xian."Ikaw talaga!"sabi ni Kim at hinampas ulit si Xian."Ouch!Tama na umagang umaga,ayaw kong magkapasa." sabi ni Xian
"Sorry ha?" sabi ni Kim."Saan?sa paghampas mo o sa kagabi?"tanong ni Xian pero alam nya ang sagot."Both."sabi ni Kim at niyakap si Xian.Inayos nila ang kwarto ni Kim at bumaba na para kumain.Pagkababang pagkababa nila,tumakbo si Kim sa mga magulang nya at humingi n sorry.
"Okay lang yun anak,naiintindihan ka namin."sabi ni Emma."Sige,kumain na kayong dalawa."Inasikaso ni Kim si Xian."Ang swerte ng mapapangasawa mo balang araw."sabi ni Xian."Bakit naman?"tanong ni Kim."Maganda na,maalagain pa." "Iyan ka naman,hayy...mamimiss ko yan..."sabi ni Kim at bumuntonghininga."Ako,hindi mo ako mamimiss?"tanong ni Xian."Syempre mamimiss ko kayo ni Alyssa."sabi ni Kim."Akala ko ako lang..."nagtatampong sabi ni Xian.
"Hayyy,eto nanaman po tayo,si Mr.Tampurorot."sabi ni Kim."May kahati ako eh.."sabi ni Xian."Ikaw naman ang mamimiss ko the most eh."sabi ni Kim."Me too."sabi ni Xian.Hinatak nya si Kim at inupo sa lap nya."Ay!"napasigaw na sabi ni Kim."Lovebirds,ang aga-aga nilalangam na kami dito."sabi ni Emma.
"Kayo rin?!"sabi ni Kim at Xian.Natawa na lang sila."Pwede bang subuan mo ako?"sabi ni Xian habang nakapatong ang baba nya sa balikat ni Kim."Kaya mo na yan."sabi ni Kim."Sige na,please?"pagsusumamo ni Xian."Okay."sabi ni Kim."Kinuha nya ang tinidor at tinusok ang hotdog at nilagay sa bibig ni Xian.Dali daling kinuha nya ang tinapay at isinubo din sa bibig ni Xian."Wag namang ganyan."sabi ni Xian with a mouth full.He knew what game Kim was trying to play so he decided to play along.
Linakihan nya ang kanyang mga mata at hinawakan ang leeg pretending to choke.Nataranta si Kim at kinuha ang isang baso ng juice at pinainom agad kay Xian."Dali lunok!"sabi ni Kim still panicking.Ngumiti naman si Xian at linunok na ang pagkain."Joke,Joke,Joke!"sabi ni Xian at tumawa ng malunok na yung pagkain.Nainis naman si Kim sa ginawa ni Xian so she got off his lap and sat down far away from him."Kim...biro lang naman yun eh."sabi ni Xian.Hindi naman sya galit gusto nya lang suyuin sya ni Xian."Princess,sorry na."sabi ni Xian.Lumapit si Xian at lumuhod sa harap ni Kim."Princess,kausapin mo naman ako oh."sabi ni Xian
"Tinakot mo ako!Akala ko kung ano na nangyayari sa'yo."sabi ni Kim."I wanted to play along."sabi ni Xian at ngumiti.I can't stay mad at him with that smile. sabi ni Kim sa sarili."Sige na,pinapatawad na kita."sabi ni Kim "Yehey!Bati na kami ng prinsesa ko!"sigaw ni Xian while jumping with his arms up."Hoy!tumigil ka dyan!marinig tayo ng mga kapitbahay"sabi ni Kim
"You guys are so much like us when we were kids."sabi ni Emma."Talaga po?"hindi makapaniwalang tanong ni Xian."Oo,ganyan din kami,kung mag-aaway kami,hindi lilipas ang isang minuto na hindi kami nagbabati."sabi ni Allan."We started out as friends also,pero may pagtingin na kami sa isa't isa."sabi ni Emma.Tama nga kaya ang history repeats itself? sabi ni Xian sa sarili.
"Hindi naman po kami kayo,hindi kami magkakatuluyan ng ugok na ito."sabi ni Kim pero deep inside kabaliktaran ang sinasabi nya."Malay mo,wag na wag kang magsasalita ng tapos anak.Alam mo ba na magkaaway din kami sa simula pero naging magkaibigan din kasi hindi ako tinigilan ng papa mo."sabi ni Emma."Oo nga Kim."sabi ni Xian while wiggling his eyebrows.
"Sige kumain na kayo,lumalamig na oh."sabi ni Allan."Ako naman ang susubo sa'yo."sabi ni Xian."Wag na,kaya ko na to."sabi ni Kim "Please?"sabi ni Xian."Sige.Huwag mo akong i-choke ha?"sabi n Kim."Oo na,hindi ko naman kayang gawin yung ginawa mo sa akin eh."sabi ni Xian.Kumain na sila."Xian..gusto mo maglakad sa labas?Pasyal lang tayo,I'll miss this place eh."sabi ni Kim."Sige."sabi ni Xian ng matapos na silang kumain,nagpalit sila ng damit at lumabas.
"It's a beautiful day today."sabi ni Kim."Yeah."pagsangayon ni Xian habang nakatingin lang kay Kim."Hoy!nakatingin ka nanaman sakin."sabi ni Kim."Hindi ka na nasanay,halika nga dito."sabi ni Xian.Lumapit naman si Kim at nagyakapan lang silang dalawa ng may mapansin si Xian.
"Bakit hindi mo suot-suot yung binigay ko sayo?"tanong ni Xian."Hindi kasi bagay sa outfit ko ngayon eh."sabi ni Kim."Go get it now!"sabi ni Xian.Dali dali naman pumasok si Kim sa bahay at kinuha ang necklace at sinuot ito saka lumabas."Huwag na huwag mong tatangalin yan ah,pag tinangal mo ibig sabihin,nakalimutan mo na ako."sabi ni Xian "Yes Boss."sabi ni Kim while saluting."Tara sa park,maglaro tayo."sabi ni Xian.Naglakad sila sa park habang nakahawak lang si Xian sa bewang ni Kim.
Ng makarating si Kim at Xian sa park pumunta agad sila sa swing at pinaandar ito and they talked."Huwag mo akong kakalimutan ah,tawagan mo ako araw-araw."sabi ni Xian "Ikaw na lang ang tumawag sa akin,mahal kaya yun."sabi ni Kim."Sige,magskype na lang tayo everyday pag 3 o'clock dito."sabi ni Xian "Sige,depende kung saan kami sa America."sabi ni Kim "I'm really gonna miss you."sabi ni Kim."Oy,walang iyakan may 3 weeks pa tayo,ipunin mo na lang yan sa airport."sabi ni Xian na pinipilit patawanin si Kim.
"Kung pwede lang sanang mag stay dito..."sabi ni Kim."Xian...hindi kaya pwedeng sa inyo na lang ako tumira?"tanong ni Kim."Kaya mo bang mahiwalay sa mga magulang mo ng dalawang taon?"tanong ni Xian."....hindi...hayyy why does life have to be so complicated?"sabi ni Kim."Wala tayong magagawa,ganun talaga eh,life has its ups and downs."sabi ni Xian.
"Huwag mo na akong ihatid sa airport ha?"sabi ni Kim na umiiyak na."Bakit naman?" "Kasi...baka hindi ko kayanin..."sabi ni Kim habang pinupunasan ang kanyang mga luha."Yan nanaman tayo diba sabi ko ipunin mo yan."sabi ni Xian while wiping Kim's tears with his thumb.
"Maybe I can visit you after month or you could go back every summer vacation."sabi ni Xian."Pwede...hay sana gumaling na si papa at maayos na ang business namin."sabi ni Kim."Sana...tara na,5 pm na oh."sabi ni Xian."Hey,bukas gusto mo pumunta sa mall?"tanong ni Kim."Yan nanaman patay...sasama mo na naman si Alyssa."Xian mumbled."May sinasabi ka?"tanong ni Kim."Ah wala...sure,sige punta tayo.sabi ni Xian. "Great!Sama natin si Alyssa." "Ok"sabi ni Xian at umuwi na sila.
Thanks for reading!
Chapter 13
Beginne am Anfang
