Część 2 ( część 1 "Bądź moją Omegą... Proszę")
Spokojne życie się skończyło... Nasze piękne, beztroskie i kolorowe życie pękło jak kruche szkło pod sporym naciskiem...
A odłamki tego okropnego szkła ranią tak mocno... Zostawiają po sobie znak...
Zn...
Levi wraz z Erenem nie rozumieli, dlaczego Erwin tamtego dnia zawitał przy bramie ich posesji. Od tamtej pory nikt go nie widział ani razu, a minęło sporo lat. W końcu Hiro miał już 17 i chodził do liceum. Yuki także tyle miał, a Fumi miała 15.
Właśnie w tedy pojawiły się pierwsze problemy. Ich życie nie mogło być wiecznie piękne i spokojne, bez żadnych wad i przeszkód.
Jednak z początku nic nie wskazywało na to, że będzie wiele problemów. Z początku były to zwykłe zmartwienia rodziców, o których szybko zapominali... Do czasu.
■■■
Hiro wszedł do sypialni rodziców gdzie Levi oglądał album ze zdjęciami.
- Hej mamo, mogę z Tobą porozmawiać? - usiadł obok.
- Jak zawsze słońce - zamknął album i popatrzył na syna. - O co chodzi?
- Wiesz, kiedyś ci nie wierzyłem gdy mówiłaś, że miłość jest piękna... Teraz wiem, że miałaś rację - podrapał się po karku rumieniąc.
- Czyżbyś się zakochał? Mów mi tu zaraz kim jest ta szczęściara - uśmiechnął się.
- To nie kobieta, to męska omega - powiedział dumnie. Levi'a Bardzo to zdziwiło.
- Naprawę? Nie sądziłem, że w twojej szkole jest jakaś inna męska omega prócz Yukiego - nie krył zdziwienia i zadowolenia.
- Bo tak było, dopiero dwa dni temu zmienił szkołę na tą - wytłumaczył. Usiadł w wygodniejszej pozycji.
- No to teraz Powiedz mi co o nim wiesz - patrzył z ciekawością na syna.
- Nazywam się Shiruki, jednak nazwiska jescze nie znam, jest niższy ode mnie, myślę że wzrostu jak Yuki, włosy ma jasnego blondu, a oczy są cudowne i niebieskie - rozmarzył się. - Wygląda na naprawdę delikatnego, a twarz ma taką dość młodą, mógłbym powiedzieć wręcz, że chodzi dopiero do pierwszej gimnazjum
- A to jest w twojej klasie? - zapytał.
- Nie, jest młodszy o rok, A więc dopiero pierwsza liceum - wytłumaczył.
- No no~ Kolejna męska omega w rodzinie, to było by coś - zaśmiał się. - Szczęścia życzę, mam nadzieję, że będziecie jak najszybciej razem, ale pamiętaj Hiro, liczy się to, abyś dobrze go poznał
Właśnie w tym momencie do pokoju wszedł zmartwiony i zamyślony Eren. Hiro oraz Levi od razu na niego spojrzeli.
- Tato, stało się coś? - wyprzedził pytanie swojej mamy.
- Tak jakby... - Usiadł na łóżku. - Gdy wychodziłem z pracy zobaczyłem Erwina, który wrednie się uśmiechał... Z takim samym uśmiechem powiedział 'Już niedługo', po czym wsiadł do samochodu i odjechał...
- Co mógł mieć przez to na myśli? - zapytał sam siebie Levi.
- O nie... Znowu Erwin?... - mruknął Hiro, który także w tej sytuacji się zmartwił.
■■■■■■■■■■
Mam nadzieję, że rozdział się podobał moim ziemniaczkom :3
Pierwszy rozdział drugiej części miał być piątego, ale moja Waifu fuyukosnk ma pierwszą rocznicę oglądania Anime czwartego! Więc w tedy dodam pierwszy rozdział!
![Nie Odchodź... Proszę... [ Ereri cz.2] ZAKOŃCZONE](https://img.wattpad.com/cover/190722013-64-k45921.jpg)