PAÇOZ

Aile Ziyareti

Tyler'ın evine geldiğimizde yine ev her zaman ki gibi boştu. Ailesi bir iş gezisine çıkmıştı. Tyler'ın öfke problemleri yaşamasının kendini kontrol edememesinin altında yatan nedenin zor bir çocukluk dönemi geçirmiş olmasına bağlıyordum. Genevive ve Jack'in yanında dövüş meselesinin üzerinde pek durmamıştım ama en yakın fırsatta bunu öğrenecektim. Çünkü Tyler sık sık dövüşen biri değildi bunun altında mutlaka bir şeyler olmalıydı. Tyler'ın peşinden alt kalktaki büyük kütüphaneye indik. İndiğimizde Tyler kendini kütüphanenin ortasındaki kitap okumak için konulmuş kanepelerden birine attı. Belli etmiyordu ama bir sorun olduğu belliydi. Canı yanıyordu. Yaklaşık yarım saat sonra Genevive ve Jack söyleyecekleri parçalara neredeyse karar vermişlerdi ama ben bir türlü aklımı toparlayıp şarkılara yoğunlaşamıyordum. Tyler ile biran önce yalnız kalıp neler olduğunu öğrenmeliydim. Bu yüzden Gen'i kenarı çekip Jack ile beraber gitmelerini söyledim. Tabi bu şekilde Jack'i idare etmek Genevive'in üstüne kalıyordu. Gen ilk başlarda itiraz etsede sonunda beni dinleyip bir bahane uydurdu ve Jack'le beraber evden ayrıldılar. Onlar çıktıktan sonra Tyler'ın yanina geçip oturdum. Elimdeki beste defterini açıp bir şarkıyı gösterdim.

"Şu şarkıya ne dersin?"

"çok sıkıcı."

"Peki ya bu?"

"Fazla hareketli"

"Bu şarkı uygun bence."

"Demode."

Gösterdiğim hiç bir şarkıyı beğenmiyordu. Sinirle elimdeki defteri ona doğru fırlattım. Defter karnının sağ tarafına denk gelmişti. Tyler'ın ağzından küçük bir inleme çıktı. Acıyla yüzünü buruşturdu. Böyle bir tepki beklemediğim için biraz şaşırsamda sonra kendime gelerek durumu kavradım. Karnına darbe almış olmalıydı.

"Neyin var?"

"Yok birsey."  dedi defterin isabet ettigi tarafı tutarak hala acıdığı belliydi.

"Tyler T-shirtünü çıkar."

"Hayır."

"Tamam o zaman ben kendim bakarım."

deyip T-shirtünü kaldırmak için elimi uzattım. Elimi sıkıca kavradı.

"Önemli bir şey değil."

"Tyler izin ber bakayım." dedim sakin konuşmaya çalışarak.

Bir kaç saniye kararsız kaldıktan sonra elimi bırakıp bakmama izin verdin T-shirtünü yavaşça kaldırdım. Gördüğüm manzarayla ağzımdan çıkan küçük çığlığa engel olamadım. Karnının sağ tarafında kırmızı-mor karışımı renkte küçük bir çöküntü vardı.

"Tyler bu bu önemli bir şey olabilir." dedim endişeyle.

"Büyütülecek bir şey yok."

"Tyler acı çekiyorsun."

"Daha kötüleride olmuştu." dedi elini saçlarının arasına geçirerek.

"En azından aile doktoruna bir görün." dedim en ikna edici ses tonumla.

"Eğer bu susmanı sağlayacaksa, tamam görüneceğim."

Canı yandığı için onu sıkmamaya çalışıyordum ama bu soruyu sormadan edemeyecektim.

"Kiminle dövüştün?"

"Sana seni ilgilendirmeyen konulara burnunu sokmamanı söylemiştim."

"Emin ol soruma cevap vermeden benden kurtulamayacaksın." dedim gözlerimi gözlerinden ayırmadan.

"Alt derceden biriyle." dedi sakin bir tonda.

"Ne zamandan beri alt dereceyle dövüşür oldun?"