His Series #3: Cameron Radcliff

Chapter Nineteen

HARRIET'S POV
 
"Okay send mo na sa akin lahat ng natagpuan mo." Narinig ko na utos ni Cameron, dahan-dahan na iminulat ko ang aking mga mata. I squinted ng sumalubong sa akin ang liwanag.
 
"Cameron.." Pagtawag ko dito, kaagad naman na tumingin ito sa akin at lumapit.
 
"Hey girlfriend, are you okay now?" He asked, I nodded at saka dahan-dahan na bumangon. "Tatlong araw ka na walang malay." He said.
 
"Is there any happenings?" I asked, tinignan ko naman siya ng hindi ito makasagot. "Cameron, tinatanong kita." I said.
 
"Actually, may nangyari." Ani nito.
 
"What is it?" I asked.
 
"Two dead civilians are found outside of the mansion, we are still finding their identity." He explained and my eyes widened.
 
Kaagad naman na tumayo ako pero pinigilan lang ako ni Cameron at umiling.
 
"No Cameron, I need to investigate about it. Hindi pwedeng maghihintay lang ako dito." She said at pilit na inialis ang pagkakahawak sa akin at saka tuluyang tumayo, lumakad ako papunta sa pinto pero napahinto ako ng maramdaman ang pagsakit ng dibdib ko.
 
I covered my mouth at saka umubo, tinignan ko naman ang kamay ko and my eyes widened when I saw something in my palm.
 
A blood.
 
Tinignan ko naman si Cameron na nakasunod sa akin, he glanced at my hand.
 
"Stay here, tatawagin ko lang ang doctor." He said at tumango naman ako.
 
Kumuha ako ng towel sa CR at saka umubo ulit duon, mas nanghina naman ako ng makita ang dugo duon sa towel.
 
"Queen Harriet." Pagtawag sa akin ni Cameron, lumabas naman ako sa Cr at nakita ko naman na may kasama na siyang doctor.
 
"Take a sit your highness, I need to take a blood sample." Ani ng doctor.
 
Sumunod naman ako at saka inilapit sa kanya ang wrist ko. May ipinahid naman siya duon bago itinurok ang syringe at kinuhaan ako ng dugo.
 
"What is happening to me?" Mahinang tanong ko.
 
"It was also happened to your father your highness, someone mixed a poison in his drink and he is also coughing with blood." He explained at bigla namang kumulo ang dugo ko.
 
"Cameron, call Vince now." Utos ko sa kanya, nag-bow naman ito bago umalis. Tinignan ko naman ang doctor. "I demand your silence about what is happening to me Doctor." Ani ko.
 
"Of course your highness." Ani nito.
 
At gaya kanina ay umalis na din ito, hindi naman nagtagal ay dumatingin si Cameron kasama si Vince.
 
"Did you found some information about the two dead bodies?" I asked Vince.
 
"Yes your highness, here is the file." Ani nito at saka may inabot sa akin na folder at kinuha ko naman iyon.
 
"And also, I want you and Cameron to collaborate and find who is the culprit inside of this mansion." I said.
 
"Why your highness?" Tanong ni Vince.
 
"Someone tried to poison me and now I am coughing with a blood and my chest hurts, I know that the one who did this is with us." I said and I let out a sigh again at saka inihit ulit ako ng ubo. In my peripheral vision, nakita ko naman si Cameron na gustong lumapit pero pinigilan niya lang ang sarili niya. "You may leave." Mahinang sabi ko.
 
Nag-bow naman silang dalawa bago tuluyang umalis, kinuha ko naman ang phone ko at nag-text kay Cameron.
 
To: Boyfriend
   You can come later.
 
Then matapos iyon ay kaagad na binuksan ko ang folder at tinignan ang details about sa dalawang natagpuan na bangkay sa harap ng mansion.
 
Babae at lalaki iyon at mag-asawa, walang anak at dito ipinanganak at lumaki sa Thunycea. Kumunot naman ang noo ko ng makita ang dahilan ng pagkamatay ng dalawa.
 
Namatay ito sa lason.
 
My eyes wandered around the room, parang nabasa ko na ito. Kaagad na kinuha ko ang libro na kinuha ko sa library.
 
Bago kasi ako magkasakit, I spend my whole day reading this whole book, Tungkol ito sa isang babae, anak siya ng isang hari sa labas at ng malaman niya ang tungkol sa totoo niyang pagkatao, bumalik siya sa bansa kung saan namumuno ang ama niya at sapilitang kinuha ang korona nito.
 
Sapilitan, I mean kasama na duon ang mga pagpatay, paglason, pag-ambush etc.
 
At iyon na nga, may part duon na may pinatay na mag-asawa ang babae at itinapon niya ito sa labas ng palasyo, it was a warning for the King.
 
Binasa ko naman ang kasunod na part, tungkol naman iyon sa pag-atake ng babae sa hari sa kalagitnaan ng isang blckout. Nagbigay ito ng warning sa hari pero hindi niya inaasahan na lalaban ito at makukuha ng hari ang suot nitong singsing bago ito tuluyang makatakas.
 
Bakit feeling ko mangyayari ito?
 
Bumukas naman ang pinto ng kwarto ko at pumasok si Cameron, he smiled at saka inalis ang sash niya na nagpapatunay na isa siyang Knight.
 
"Hey, kamusta ka na?" He asked at saka umupo sa tabi ko at hinalikan ang noo ko, napansin naman nito ang hawak ko na libro. "Why are you reading this?" Pagtataka nito.
 
"Nabasa mo na ba yan?" I asked.
 
"Yes, it's all about the revenge of the lost daughter of a King." Ani nito, ipinakita ko naman sa kanya ang part about sa may pinatay na mag-asawa yung babae. "Okay? What about it?" He asked ng matapos na niya iyon basahin.
 
Sumandig naman ako sa kanya.
 
"I have this weird feeling na lahat ng nangyari dito, gagawin din ng kung sino man ang nagdala ng mga bangkay na iyon sa tapat ng mansion." I explained.
 
"Ano bang susunod na mangyayari?" He asked at saka binasa ang kasunod na part, tumango-tango naman ito at saka ibinigay sa akin ang libro.
 
"Kung sakali man na mangyayari sayo yan, kailangan mong gawin yung ginawa ng hari. Kailangan makakuha ka ng kahit anong suot ng kung sino man ang aatake sayo." He adviced.
 
"Paano kung hindi siya magsuot ng kung anong jewelry diba?" I asked.
 
"Hmmm…edi yung buhok, pwede natin ipa-DNA yun." He said, napangiti naman ako duon at saka hinalikan siya sa pisngi.
 
"Ang talino mo talaga." I praised at bahagyang natawa naman siya duon at saka niyakap ako. "I miss you." I said quietly.
 
"I miss you too girlfriend, gusto na kitang ilabas at i-date pero sa mga nangyayari ngayon. Mukhang malabong mangyari iyon." He said.
 
"Edi dito tayo sa loob mag-date." I said at saka tinignan siya.
 
"Good idea, girlfriend." He said before he kissed my lips.
 
.
 
 
 
 
.
 
 
 
 
.
 
"Pasaan ba tayo ngayon?" He asked, kasalukuyan kasi kaming nasa golf cart at ako ang nagda-drive.
 
"Papunta tayo sa mansion ni Ate Jasmine." I said.
 
"Mansion ni Princess Jasmine? May sarili siyang mansion?" Pagtataka nito.
 
"Lahat kami may mga sariling mansion, meron din ako pero medyo malayo pa iyon. Yung mansion kung saan tayo nanduon ngayon, tinatawag namin iyon na main mansion. Duon tinatanggap ang mga bisita at duon ginaganap ang mga ceremonies." I explained. "Our father, the king. He built us a mansion para kung sakaling magka-pamilya kami, duon kami titira." Dagdag ko.
 
"Pero gusto kong pumunta sa mansion mo." He said and I chuckled.
 
"Some other time, pero ngayon sa mansion muna tayo ni Ate Jasmine. Nag-paalam na ako sa kanya at okay na din naman iyon." I said.
 
Mga ilang minuto ang lumipas bago kami makarating sa mansion, bumaba naman kami at sinalubong kami ng dating butler ni Jasmine na si Kobe. He bowed at us.
 
"All rooms are already cleaned your highness, enjoy your stay." Ani nito.
 
"Thank you Kobe." I said at tuluyan na kaming pumasok sa loob ng mansion. Ipinalibot ko naman ang tingin sa paligid at napangiti bago tumingin kay Cameron na tinitignan ang mga naka-display na pictures namin. Lumapit naman ako dito at saka niyakap mula sa likod. "Found something interesting?" I asked.
 
"Yup, actually. Nanakawin ko sana itong childhood picture mo at ipapakalat sa social media." He said at hinampas ko naman siya.
 
"You will not!" I said at natawa naman ito.
 
"Oh, I will." he said, I squealed ng bigla niya akong binuhat at umakyat sa grand staircase. "Saan ang kwarto mo dito?" He asked.
 
"Left side, 2nd door." I said at sinunod naman niya iyon.
 
Napatili naman ulit ako ng itinapon niya ako sa kama at saka kinubabawan, magsasalita sana ako ng bigla niya akong halikan.
 
I moaned at napasabunot sa buhok niya when he plunged his tongue into my mouth. He gripped my waist and buck his hips against mine.
 
Hinihingal na humiwalay siya sa akin at tinignan ako.
 
"I want you girlfriend…can I?" He asked.
 
 
 
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx