The Nerdy Girl [COMPLETED]

TNG: Chapter 47

Hindi ko namalayan na nakatulog ako kanina, ta's paggising ko, napakunot ang noo ko dahil kitang kita ko kung paano n'ya ako titigan.

I can see, Envy, in her eyes. But why? What's the reason? Or maybe I am just hallucinating.

"I can see it in your eyes. Envy." Sabi ko at umupo. Halata sa kanya ang pagkagulat pero nawala din iyon ng makita n'yang nakatingin ako sa kanya.

"Tsk. Why would i Envy you? Your not that someone who i can envy with...Assuming." Naka taas na kilay na sabi n'ya.

*sigh* Okay. Sabi ko nga eh... Hindi ko na lang pipilitin.

"You know what? Gusto kitang maging kaibigan eh, pero nung una palang alam ko ng ayaw mo na," Panimula ko. Wala kasing topic eh,.

"I don't like people like you. Why? Pretending to be a someone, That's why I bully you. Your an impostor...." Hindi na ako nagulat, wala namang mapapala kung magugulat ako eh. Magkwekwento rin naman s'ya.

"Your not just a nerd....wait...nakakainis ka, sinasamantala mo eh." Sabi n'ya na parang ngayon n'ya lang narealize yung pangyayari.

"Huh? Anong pinagsasabi mo?" Pag maang maangan ko. Ginawa ko pang mukhang inosente yung mukha ko para maniwala 'sya.

"Tryshianne....."

'Oh, it's my first time hearing my first name that was came from her'

"What?" Tanong ko.

Sinabunutan n'ya lang ang sarili nya, tsk, nagmumukha s'yang tanga.

"How about you? Hindi naman kita kinaiinisan, kahit na may tinatago ka...."

"What do you mean?" She asked. Tinitigan ko s'ya sa mata pero bigla na lang s'yang umiwas.

Tsk. That's not what i expected. Hindi ganyang attitude ang inaasahan ko mula sa personality n'yang nalaman ko.

"That's not what i expect from you...I will not force you to tell me 'a story'. I will wait. I know you needed me. Am i right?"

"N-no way. Never." Sabi n'ya at lumabas ng kwarto.

Hayy. Ang buhay, parang life.

Makalipas lang ang ilang oras ay pinalabas narin ako ng nurse na nagbabantay dito.

Tsk. Pinalabas ako kung saan uwian na. Iba rin eh noh.

Dumiretso na ako sa parking lot para hintayin si Manong driver ko. And there, i saw him, standing there with a cup of coffee.

"Hey. Manong, stop na, pang ilan mo na yan?" Natatawa kong tanong sa kanya ng makalapit ako. Nakita ko kasi ang iba pang cup na walang laman na nasa tabi n'ya.

Mukha s'yang nagulat kaya agad s'yang napatayo at humingi ng paumanhin sa akin.

"It's okay Manong, ubusin mo na lang muna yan then maghihintay lang ako sa loob. Sumunod ka na lang." Sabi ko.

"Okay po."

After a minutes, ay pumasok na rin si Manong, Then pinaandar na n'ya.

"Manong, daan po muna tayo sa starbucks, pwede po ba?" Tanong ko.

"Yes po Ma'am. Wag n'yo po akong tanungin ng ganyan Ma'am dahil hindi po ako ang amo dito hehe."

Tumango tango na lang ako, bago kasi yung driver namin ngayon eh, nag leave muna yung dati naming driver for 3 months para sa asawa n'yang manganganak na.

Bumaba na ako sa kotse at pumasok sa loob..then I buy 6 starbucks for my maids. Yeah, para lang sa mga maid ko. Wala kaya akong kasama sa bahay kundi sila, kaya dadalhan ko na lang para pampasalubong lang.

Paglabas ko, inabot ko kay Manong yung isang starbucks.

"Manong, you can take it
po."

"Naku Ma'am, okay lang po." Ayaw n'yang tanggapin.

"Manong, binili ko po talaga yan para sa inyo kaya tanggapin n'yo na po."

Napakamot kamot na lang sa ulo si Manong at wala ng ibang magagawa kundi ang tanggapin na lang inaalok ko na starbucks.

"Sige po. Salamat." Sabi n'ya at tinanggap na ang binibigay ko.

Pumasok na ako sa kotse kasunod si Manong, then pinaandar na n'ya ang kotse pauwi.

Pag uwi, ay nadatnan ko silang naglilinis ng bahay.

"Manang, itigil n'yo po muna 'yan. Eto po, pasalubong ko hehe." Sabi ko at nilapag sa mesa yung dala dala ko.

"Naku, nag abala pa po kayo."

"Okay lang po. Sige na po tanggapin n'yo na." Pumayag din sila sa huli kaya umakyat na ako sa taas at pumasok sa kwarto ko para makapagpalit.

Hindi pa ako nakakapagpalit ay biglang nagring ang phone ko.

Calling Aux...

"Hello"

"Good evening baby." Bigla na lang akong napangiti. Hayys.

"How's your doing?"

"I'm good and healthy. How 'bout you?"

"Fine. By the way, why did you call in the middle of the night?"

"Nothing. Di ba pwedeng gusto lang kitang makausap. And i miss you, very much."

"So sweet ng boyfie ko.....I miss you too, kailan ka ba uuwi?"

"After a month siguro. I'm not sure." Parang bigla ako nalungkot don ah, after a month? Ang tagal naman ata non.

"Hey, wag ka nang malungkot, di pa sure yon, just wait for me, babalik ako."

"I know. Okay, Mag aayos pa ako, Bye."

"Bye bye. Love you."

"Love you more."

Binaba ko na ang tawag at dumiretso na sa banyo. After some minute ay natapos na ako sa routine ko. Hayy, nakakapagod na buhay to.

Nakahiga na ako sa kama ko pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Kaya habang nakahiga, ay iniisip ko ang nangyari ngayong araw.

That Haynae girl....she really hates me, that much. Is it just because of Aux or there's something else?

And for Jillian, that girl who always helping me from bullying. I know that there's something about her. She's mysterious.

And it's just 2 days na wala si Aux but i miss him na. Parang ang OA na yata, 2 days palang then namimiss na agad. I'm not dramatic and I don't like dramatic scene neither.

Okay, Tryshianne, One month lang kayo hindi magkikita, mabilis lang oras. And hindi pa naman sure yon..

Hayy...