The Nerdy Girl [COMPLETED]

TNG: Chapter 36

I am reading my notes here in my room when I heared my mom's voice.

"Yes Mom?"

"They're downstairs. Waiting for you."

"Okay Mom. I'm coming."

Inihanda ko na ang gamit ko kanina pa dahil alam kong susunduin nila ako. Hindi ako pumayag nung sinabi nilang dito magrereview sa bahay. No way!

Sinuot ko na ang small backpack ko at kinuha ang salamin ko sa study table ko tsaka sinuot. Bumaba na ako at nakita ko silang nakaupo.

"Tara." Sabi ko. Tumayo naman sila at nauna na sa labas. Nilapitan ko muna si Mom at hinalikan sa pisngi.

"I'm going Mom."

"Okay. Just take care and go home early." I just nodded.

Lumabas na ako at sumakay sa kotse ni Eylense. Isang kotse lang ang ginamit namin. Dun lang din naman kami sa condo unit ni Aux eh.

"Trysh. May dala kang notes?" Rinig kong tanong ni Yana.

"Yeah." Sagot ko. "You don't have?" I asked them.

"What do you expect from us Trysh?" Sarcastic na tanong nila. "Yeah right. I forgot that you're all studious." Sarcastic ko ring sabi.

We reach the parking lot. Sabay sabay na kaming bumaba at pumasok sa loob.

Nag-doorbell si Andrialle, wala pang ilang segundo nagbukas na ito.

"Oh. They here!" Sigaw ni Yuan na s'yang nagbukas ng pintuan. Pumasok na kami sa loob at naupo saglit.

"Hey pengeng water." Sabi ni Eylense. Binigyan naman kami isa isa ni Ephraime.

After a minute. Nilabas ko na rin ang notes ko. Napansin kong ako lang ang naglabas. Kaya kunot noo ko silang tinignan.

"What? Where's your notes?" Kunot noong tanong ko sa kanila.

*cough**cough*

"Just great." Nasabi ko na lang. Mga walang notes ang mga kasama ko tapos kung magyaya, akala mo talaga meron. *iling**iling*

"Why? Irereview mo naman kami ahh." Sabi ni Yana.

"In your dreams." Sabi ko at niligpit ulit ang mga notes ko saka tumayo at dumiretso sa kwarto ni Aux.

Hindi ko pa sinasarado ang pintuan ng lumingon ulit ako. Nakita ko ang mga mukha nilang priceless at mukha ni Aux na nakangisi.

"I am convinced that you are smart enough and you can passed the test without my help." Sabi ko. Binelatan ko muna sila bago sinarado ang pintuan.

Agad akong tumalon sa kama at dumapa. Nilabas ko ulit ang notes ko at nagreview mag-isa.

Ha-ha-ha. Bahala sila.

Hours have passed nang makaramdam ako ng antok. Itinabi ko muna ang notes ko at natulog..

Nagising na lang ako ng may humahaplos ng buhok ko. Minulat ko ang mata ko at nakita ko si Aux na nakangiti akong pinagmamasdan.

Napahinga na lang ako ng malalim ng maramdamang suot ko pa din ang salamin ko.

Tumayo ako mula sa pagkakahiga ko at inayos ang itsura ko.

"Where's them?" Tanong ko.

"They all left. You've been sleep not so long."

"How long?"

"4 hours"

"What time is it?"

"Quarter to 4"

Tumango na lang ako. And then something popped in my mind.

Do i really need to keep secret to him? Do i need to lie even if i know his secret?

I can trust him naman diba? Of course Trysh.

"Do you want to tell me something?" Napalingon naman ako sa kanya.

"Uhm.."

"Come on. Tell me"

"Lalayuan mo ba ako pag may nalaman ka sa akin?" Tanong ko. Kumunot naman ang noo n'ya at nagsalita. "Why would I?" Balik tanong n'ya sa akin.

"Because I keep secrets on you." Nakayuko kong sabi. "No. I will not leave you, just tell me what's bugging on your mind."

"Just don't be shocked and please don't leave me." Hindi s'ya sumagot kaya tinuloy ko na lang ang sasabihin ko.

"I'm not really a nerd. I am a model disguising as a nerd. I disguise as a nerd because I believe that I'm not pretty and I'm not worth it as a model. I don't want to be a popular but my family insisted. So I'll do it because of them. I don't want to be a burden to them. Th-they are not my true family. I'm just adopted so I'll do whatever they say, whatever they want. I just need to obey them, because I love them, I thank them for what they did to me."

I didn't cry. I don't want to cry.

I'm proud. I really do.

Nang tumingin ako sa kanya ay nagtaka ako kung bakit wala man lang s'yang reaksyon sa sinabi ko.

Nagulat na lang ako ng tanggalin n'ya ang salamin ko at tinabi ito.

"I'm not mad. May sikreto rin akong hindi pa sinasabi sayo ehh."

Kumunot ang noo ko dahil doon. "What is it?"

"I know that"

"Huh?"

"I know your secret." Agad nalaglag ang panga ko sa sinabi n'ya. Did he mean it? Kung totoo man, edi para lang akong tanga dito kanina pa.

"Since when?"

"Last month." Sa sinabi n'yang yon, agad ko s'yang nasuntok sa dibdib. Kaso, napalakas yata ehh,

"You sadist woman. What are you really? Last time, you drive a car faster than I am and now your punch is really hurts? Are you really a normal person?"

Napahawak s'ya sa dibdib n'ya na nasuntok ko. "Oh no. I'm sorry. Hindi ko sinasadya." Sabi ko at lumapit sa kanya saka hinawakan yung dibdib n'yang sinuntok ko.

"Chumachansing ka na ehh." Nakangising n'yang sabi n'ya kaya naitulak ko s'ya at sumeryoso ulit.

"How?"

"I investigated you. But I never thought that your an adoptive child. That's not include on your information."

Napanguso na lang ako. "But seriously. Tinatanggap mo pa rin ba ako kahit na nagsinungaling ako?" I ask.

"Of course. I love you. My love is always loyal at you. My heart will never stop beating at you." He said at niyakap ako.

"Promise?"

"I won't promise. Because I'll do it."