-კეთილი იყოს შენი მობრძანება შენს მეზობლად . - ბოხი , ხრინწიანი ხმით მითხრა და ჩაიფხუკუნა . გაოცებისგან და შოკისგან ჯერ კიდევ ვერ გამოვსულიყავი. ანუ ეს ის მწვანეთვალება ბიჭია ვიზეც ნაილი მელაპარაკებოდა , ანუ ეს მამაჩემის კომპანიონის შვილია , ანუ მამაჩემი სად არის და რატომ არ მკითულობს?
-მწვანეთვ... -ლაპარაკი დასრულებული არ მქონდა უკნიდან ხელები შემომხვია და კისრის უკან მაკოცა . ჟრუანტელმა დამიარა მისი ტკბილი ბაგეების შეხებისას და გავიტრუნე. თუმცა აზრზე მოვედი , დენდარტყმულივით სწრაფად შემოვბრუნდი და გააფთრებული თვალებით შევხედე
-შენ მე ვინ გგონივარ? როგორ ბედავ ჩემთან ასე მოქცევას? გაგიჟდი? შენი სახელიც არ ვიცი და ურცხვად , მოდიხარ მეხუტები და მკოცნი . არა . აშკარად ვიღაცამ შენს ზრდილობაზე აუცილებლად უნდა იზრუნოს . მონოლოგი დავასრულე ხელები მკერდთან გადავაჯვარედინე და უკურეაქციას დაველოდე .
-ჰარი
-რა?
-ჩემი სახელია მილედი , ჰარი სტაილსი
-ამხელა მოხსენებიდან მარტო ის გაიგე რომ შენი სახელი მინდოდა გამეგო? - ეჭვნარევი სახით შევხედე და პირი დავაღე . გაეცინა , თმებში ხელი შეიცურა და ნერვიულად მოქაჩა .
-ღმერთო გუშინ პატარა ტაბურეტკის გადმოგდება გთხოვე ამხელა ვირის კიარა - შევიცხადე და მწვანეთვალებას ორად გაკეცილ სხეულს შევხედე . იცინოდა და გეფიცებით , ეს სიცილი ყველაზე კარგი მელოდია იყო . ქარმა დამიბერა და გონზე მოვედი , მხოლოდ მისი მაისურით ვიდექი აივანზე . ღრუბლიანი ამინდი იყო , ალბათ მალე იწვიმებდა . გადავწყბიტე შიგნით შევსულიყავი გამომეცვალა და სახლში გადავმძვრალიყავი . ბევრი საქმე მქონდა გასაკეთებელი , იქიდან დაწყებული რომ ეს იდიოტი მომეშორებინა . ოთახში შესვლისას ჩემი ტანსაცმელი ლოგინზე ლამაზად დაწყობილი დამხვდა . ჩამეცინა და ის იყო მაიკა უნდა გადამეხადა ოთახში ჰარი შემოვიდა და ურცხვად შეათვალიერა ჩემი შიშველი ბარძაყები . ქვედა ტუჩი კბილებს შორის მოიქცია და ფეხის ფრჩხილიდან თმის ღერამდე ამათვალიერა .
-აქ რა გინდა? ვერ ხედავ ვიცვლი?
-დამშვიდდი პატარავ , უბრალოდ შემოვიხედე რომ დავრწმუნებულიყავი მოაგენი ოთახს -ნაგლურად თვალი ჩამიკრა და ოთახი დატოვა . ჯინსის შარვალი ამოვიცვი და სარკესთან მივეედი . ჰარის მაიკა არ გამიხდია , ძალიან უხდებოდა ჩემს გამხდარ სხეულს და თაფლისფერ თვალებს. ოთახი მივალაგე , ჩემს მაისურს ხელი დავავლე და გამოვედი . ვიფიქრე აივნიდან გადავძვრებოდი და ოთახში გავიდოდი თუმცა გადავიფიქრე და ვცადე ცივილიზებული ადამიანისავით მოვქცეულიყავი და არა ტყიდან გამოქცეული მაუგლისავით . მისაღებში ჩავედი და სავარძელში მჯდარი ჰარისკენ წავედი . ღმერთო ის რა სპანჯბობს უყურებს? სიცილი ამიტყდა , მანაც გულგამსკდარმა შემომხედა და სასწრაფოდ გათიშა ტელევიზორი . გაბუტული სახით მიყურებდა მეკი სიცილს ვერ ვწყვეტდი . უეცრად ხელი მომკიდა და დივანზე დამაგდო
-სიცილი გინდოდა ხო? -ბოროტულად ჩაიღიმა და ღუტუნი დამიწყო . ეგონა გამეცინებოდა თუმცა მის მოწადინებულ სახეზე უფრო მეცინებოდა ვიდრე მის ხელებზე რომელიც ჩემს მუცელზე დასრიალებდა . ბოლოს მიხვდა რომ არ მეღუტუნებოდა და დაბნებდა , ცხვირი ჩამოუშვა , ტუჩები გაბზიკა და ხელები მკერდთან გადაიჯვარედინა . სახე დავასერიოზულე და ვკითხე
-გამებუტე საყვარელო? ჩემს სიტყვებზე გამოიხედა , ოდნავ ღიმილმა გადაურბინა სახეზე თუმცა დამალა და ისევ იგივე სახით დაჯდა . ფეხზე თავის ქნევით წამოვდექი და იმის მოლოდინით რომ გამაცილებდა კარებისკენ წავედი , კართან მისული იმედგაცრუებული უკან მოვიხედე და ჰარის მწვანე თვალებში ჩავხედე
- გადარჩენისთვის გმადლობ მწვანეთვალებავ ! - თვალი ჩავუკარი და გამოვედი . უკან კი თბილად მომღიმარი ჰარი სტაილსი მოვიტოვე .
პირველ რიგში მინდა მადლობა მოგიხადოთ რომ აქტიურობთ <3 თქვენი თითოეული ვოუთი თუ კომენტარი ძალიან მსიამოვნებს და ბედნიერებას მანიჭებს <3 მადლობა რომ კითხულობთ <3ჰოო იმედია კარგი გამოვიდა :დ <3 დააფიქსირეთ აზრი <3
უყვარხართ კიკალას <3 <3
