Chapter 10

43 2 0
                                    

sa mga ngbabasa po, pls. I need your feedback about this story, shall I continue this?  is it boring or something? I need to heard your comments, Thank you...... ^.^

Erica's Pov...

".....I'll go home soon.I love you!"

Yun ang huling narinig na sinabi ni Marc sa kausap niya sa phone.

Sino kaya ang sinabihang niya non? May girlfriend na pala ito.

Parang bigla siyang nalungkot sa naisip na yun.

"Tara, jogging tayo. Tutal maaga pa"

At hinila na siya ng binata at ng hinawakan nya ang kamay ko, parang gusto ko nalang alisin, kung bakit ayaw naman kumilos ng mga daliri ko, mas gusto niya yung pakiramdam na hawak ng binata ang kamay ko.

Pauwi na sila galing magjogging nang banggitin niya ky Marc na gusto niyang bumili ng cellphone at bigla niyang naalala ang mga parents niya, sigurado nag aalala na ang mga yun mula kahapon hindi pa siya tumawag, nangako pa naman siya sa mama niya na tatawag siya ng madalas. Pumayag naman ito, agahan nalang daw naming lumabas mamaya bago pumunta sa mga kaibigan para makabili ng fone.

"Hello ma"

"Erica, asan ka bang bata ka kahapon pa kita tinatawagan unattended ang fone mo ano bang nangyari sa yong bata ka? Ano ba ang naisipan mo at umalis ka nalang bigla. sobrang nag aalala na ako sayo nak, umuwi ka na." mahabang litanya ng kanyang mama...

" Ma, relax I'm fine, totally fine promise!" bigay assurance nito sa ina na alam niyang sobrang nag aalala na sa tono ng pananalita nito alam niyang nag aalala na siya.

"relax?! ' nak naman halos natawagan ko na lahat ng kaibigan mo at tulad ko wala din silang idea kung na saan ka, naku magkakasakit ako sa puso ng dahil sayo."

"Ma, dont worry ok as i've said in three months time uuwi din po ako, sige na ma next time nalang po ulit, tumawag lang ako para hindi na kayo ganong mag alala sa akin, ikumusta niyo nalang po ako kay papa."

Pagkatapos pindutin ang end botton napabungtong hininga nalang ako, three months from now uuwi na xa at magpapakasal na sa lalakeng hindi niya kilala.

At ngayong nakilala niya si Marc parang gusto na niyang bawiin ang binitawang salita sa mga magulang.

Pagtaas niya ng tingin biglang nagtama ang mata nila ng binata, kanina pa pala siya nito tinitignan.

" Are you ok? "

Simpleng ngiti at tango lang ang sinagot niya sa binata.

At the bar...

The place is nice at parang nakakarelax, at konti lng ang tao. siguro dahil maaga pa.

" Do you like the place, mejo maaga pa kaya konti pslang ang tao, and they have accoustic band later, pewede kang mag request"

"Talaga, type ko yung mga kanta ni nina, mymp mga ganon"

" Oo pwede magrequest"

Sana ganong pag uusap sila ni Marc ng dumating ang mga kaibigan niya, si Dave yung isa at Mike, ito daw ang may ari ng bar. They looked so close together bigla niya tuloy namiss c Glaiza at  Rose, ang mga bestfriend niyang makukulit.

Dahil mababait naman ang mga kaibagan niya madali niyang nakagaanan ng loob ang mga ito, nakikipag batuhan narin siya ng biro minsan.

" So how's your second day here?" Mike

" Masaya, gusto ko yung klima,malamig parang hindi nakakapagod"

Nasa ganon silang pag uusap ng may biglang may yumakap kay Marc galing sa kanilang likuran

"I miss you babe! Ang tagal mong hindi nagpakita" 

"How did you know I'm here?" na masamang nakatingin sa mga kaibigan.

"I have my ways, hindi mo ba ako namiss? Sino Siya?" masamang nakatingin sa kanya.

"By the way this is Erin. Erin this is Trixie" pag papakilala sa kanya ni Marc. 

Medyo bitin po ba, pasensiya po kung medyo bitin yan lang nakayanan ko ngayon.

upsidedownWo Geschichten leben. Entdecke jetzt