❝အိန်ဂျယ်တွေရဲ့ရာဇဝင်❞​

Jung ဆီ​ရေး​သော စာတစ်​စောင်

အသက်​တစ်​ရှိုက်​မှာ ပါလာမဲ့အဆိပ်​တွေကို ငါတို့နှစ်​ယောက်​လုံး ညတိုင်းကိုယ်​ထဲ သွင်းခဲ့ကြတယ်​Jung။​ဝေးခဲ့ရင်​တောင်​ငါတို့အတူ​သေကြမယ်​ဆိုတဲ့အ​တွေးကို အ​ကောင်​အထည်​ဖော်​ခဲ့မိတယ်​Jung။

ဇီဇဝါ​တွေကို Jungနဲ့ကိုယ်​နှစ်​ယောက်​တည်းသီးသန့်​ပျိုးကြမယ်​။ပန်း​တွေပွင့်​လာတဲ့အခါ Jungကို​ပေးဖို့ ရည်​ရွယ်​ပါတယ်​။

Jung ငါ့ကိုချစ်​တယ်​လို့​ပြောတဲ့ အချိန်​က​ခြေတစ်​လှမ်း​နောက်​ကျသွားတယ်​ဆိုမလား။ဒါ​ပေမဲ့ Jungနဲ့အတူ​သေဆုံးရမှာမို့ ငါကိုယ့်ငါ​အပြစ်​ကင်းတယ်​တွေးခဲ့တယ်​။

ဟွာလယ်​နဲ့လက်​ထပ်​မဲ့​နေ့ဟာ ငါတို့အတူ​သေဆုံးမဲ့​နေ့လို့ စီစဉ်​ထားခဲ့တာ။ဒါ​ပေမဲ့ မင်းကအရင်​ငါ့ကိုထားသွားခဲ့တယ်​။

ပြန်​လာပါ လို့ အထပ်​ထပ်​ဆို​နေမိတဲ့ ငါ့ဟာ ယုံနိုင်​စရာမရှိဘူးမလား။ချစ်​တယ်​တောင်​ဖွင့်​ဟမ​ပြောမိသူပါ​လေ။

နတ်​သမီးဂူကို သွားခဲ့တာတဲ့လား Jung။Jung​ရော ငါ​ရော မမှတ်​မိခဲ့ကြဘူးပဲ နတ်​သမီးဂူဆိုတာ ဘဝအဆက်​ဆက်​ငါ​သေဆုံးခဲ့ရတဲ့​နေရာဆိုတာကို​လေ။

မကြာခင်​မှာ ဂူလည်း လုံးဝပိတ်​သွား​တော့မယ်​Jung။အဲ့ဒီအချိန်​ကျရင်​ငါတို့နှစ်​ယောက်​ရဲ့ ကျိန်​စာ​တွေလည်း ပြယ်​သွားလိမ့်​မယ်​။

အချီချီ​သောဘဝ​တွေမှာ ငါတို့​သေကွဲကွဲရပုံ​တွေ​လေထဲမှာ ပျံဝဲ​နေတုန်းပဲ Jung။​ဒီတစ်​ဘဝက ငါကမင်းသားတစ်​ပါးဖြစ်​ပြီး Jungက ကုန်​သည်​ဖြစ်​ခဲ့တာ။

​ဟော ဟိုခပ်​လှမ်းလှမ်းကဘဝမှာကျ Jungက ပန်း​တွေစိုက်​တဲ့သူ ဟက်​ငါက​တော့ အခြားတစ်​မြို့က အမျိုးသမီးတစ်​ယောက်​။

ဘဝ​တွေ မတူညီတာပဲရှိတယ် သံသရာလည်​နေတဲ့တစ်​ခုက​ငါတို့နှစ်​ယောက်​လုံး ဘယ်​ဘဝမှာမှ မ​ပေါင်းဖက်​ခဲ့ရဘူး။

Jungအခု အခန်း​လေးထဲမှာ ပန်းပင်​စိမ်း​လေးကို​ပွေ့ထားသတဲ့လား။Jung အခု အသက်​ရှူလို့မဝ​တော့ဘူးမလား။ငိုမ​နေနဲ့​လေ Jungပိုပင်​ပန်းလိမ့်​မယ်​။