❝အိန်ဂျယ်တွေရဲ့ရာဇဝင်❞​

၁

"အိန်​ဂျယ်​များသည်​ လူသားတို့၏ဆု​တောင်းများကို အစွမ်းသုံးကာဖြည့်​ဆည်း​ပေးနိုင်​လေသည်​"

စာရွက်​သံတဖျတ်​ဖျတ်​ရဲ့​နောက်​မှာ အလိုက်​သင့်​ထွက်​ပေါ်​နေတဲ့ စကားသံတစ်​ခု။ထိုစကားသံတို့ဖြစ်​တည်​ရာ နှုတ်​ခမ်း​လေးတစ်​စုံသည်​ ဖူးကြွ​နေကာ ပန်း​ရောင်​သန်းလို့​နေ​ပေသည်​။

စာရွက်​တွေ​ပေါ်မှာတင်​ထား​သော လက်​တစ်​ဖက်​သည်​ မသွယ်​မလျဖြစ်​ပါ​သော်​လည်း​ ဖွေးနုစွာရှိသည့်​အပြင်​ မို့မို့​ဖောင်း​ဖောင်းမို့ ကိုက်​ဆွဲချင်​စဖွယ်​ဖြစ်​လို့​နေသည်​။

နဖူးပြင်​ပေါ်ဝဲကျ​နေတဲ့ အဝါ​ရောင်​ဆံနွယ်​တွေက မြင်​ရသူတိုင်း မြတ်​နိုးဖွယ်​ရာအတိ။ထိုကဲ့သို့​သော ပြည့်​စုံမှုများနှင့်​လူသား​လေးတစ်​ယောက်​သည်​ အဖြူ​ရောင်​ခြယ်​သော အခန်း​လေးထဲတွင်​ရှိလို့​နေသည်​။

လူသား​လေးသည်​ စားပွဲ​ပေါ်တွင်​တင်​ထား​သော ခဲတံတစ်​ချောင်းကိုဆွဲယူကာ စာအုပ်​ရဲ့အဖုံး​ပေါ်မှာ တစ်​စုံတစ်​ရာကို​ရေးလို့​နေသည်​။ထိုသို့​ရေးပြီးသွား​တော့ အသံထွက်​အောင်​တ​စ်​ခေါက်​ပြန်​ဖတ်​လိုက်​ပြီး ပြုံး​နေပြန်​သည်​။

"ငါက အိန်​ဂျယ်​တစ်​ယောက်​ပါ"

စာအုပ်​လေးကိုပိုက်​လိုက်​ပြီး​ နေရာကထကာ အိပ်စက်သည့်​ကုတင်​ပေါ်တွင်​တင်​ထား​သော လွယ်​အိတ်​ထဲသို့ တယုတယသိမ်းထည့်​လိုက်​သည်​။

"အိန်​ဂျယ်​လေး​ရေ​ ကျောင်းသွားကြစို့်"

"လာပါပြီ"

လွယ်​အိတ်​ကို​ကျော​ပေါ်တင်​လိုက်​ပြီး မှန်​ကိုတချက်​သာ​စောင်းငဲ့ကြည့်​ပြီး​နောက်​ အဖြူ​ရောင်​အခန်း​လေးထဲက ထွက်​လာခဲ့လိုက်​သည်​။

အကယ်​၍ သင်​တို့သာ ထိုလူသားရဲ့လှုပ်​ရှားသွားလာပုံကို မြင်​ရမည်​ဆိုပါက​ အောက်​ပါ​အချက်​ကို​သေချာ​ပေါက်​တွေးမိကြမည်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။

တ​ရွေ့​ရွေ့​လျှောက်​လှမ်း​နေ​သော​ခြေလှမ်း​လေးများ​အောက်​တွင်​ နူးညံ့မြတ်​နိုးဖွယ်​ရာ ပန်းပွင့်​က​လေးများကျန်​နေခဲ့​လေမလား ဆိုတာ​ပေါ့။