The Life Of James Potter II

Hoofdstuk 2: Nachtmerries

Pov Lily

James en ik zijn nu al vier maanden samen en ik blijf het gevoel hebben dat hij iets voor me verbergt. Ik wil geen geheimen ik onze relatie... al heb ik hem dat nog niet echt gezegd. Ik dacht dat dat logisch was, vanzelfsprekend dat je geen geheimen voor elkaar hebt. Misschien verbeeld ik het me maar... De waarheid is, ik ben bang. Bang dat hij een ander heeft, nu hij me na al die jaren gekregen heeft en me dan zal dumpen. Ik weet dat hij zo niet is. Zo zou ik hem niet kennen maar wat als? Ik zou het mezelf nooit vergeven maar erger nog, ik zou er kapot van gaan. Kapot dat de liefde van mijn leven, de ware liefde, mij misbruikt had, mij misleid had, mij zou kwetsen. Ik wil hel niet kwijt...
Maar ik vertrouw James. Ik hou van hem. Daarom ben ik zo bang...
<3 Lily

Ik stopte mijn dagboek terug ik mijn nachtkastje en ging slapen. Dromen over James. Het was geen prettige droom. Ik zag hoe hij me dumpte. En daarna zich omdraaide en Lynn kuste. Ik slaakte een korte gil. Ik was bezweet en had het warm. Ik liep naar beneden en plofte in een zetel met een boek ik mijn handen. Ik zou toch een slaap meer vatten dus kan ik maar beter mijn tijd nuttig besteden. Lezen.

Zelf dat laatste hielp maar niet om mijn gedachten van James af te krijgen. Er was maar één oplossing: het hem vragen. Vragen of hij me nog graag ziet. Hem zeggen dat ik geen geheimen in onze relatie wil. Dat ik een open relatie wil waar we alles tegen elkaar kunnen zeggen zonder ons ongemakkelijk te voelen...

Ik viel in slaap in de zetel met mijn boek in mijn handen.

Pov James

-Ochtend-

Ik kwam wakker. Weeral diezelfde nachtmerrie. Soms heb ik wel eens dromen, over Evans. Maar meestal die nachtmerrie waarin ik alleen ben. Niemand meer heb. Mijn geliefden verlies.

Ik stond op, en ging naar beneden. Straks heb ik de audities voor het zwerkbal team en dat moet ik selecteren wie er ik het team mag en wie niet. Ik slenterde de trap af. Ik was moe en wou gewoon nog even in de zetel voor de open haard zitten. Ik kwam de lk in. Ik was alleen. Perfect.

Ik liep naar "onze" zetel en zag dat ik toch niet alleen was. Lily Evans zat te slapen in "onze" zetel met een boek ik haar handen. Ik glimlachte, nam haar voorzichtig op, en bracht haar naar mijn kamer. Ik legde haar in mijn bed, dekte haar in en gaf haar een zachte kus op haar voorhoofd. Nu alleen nog hopen dat Sirius niet in zijn bui is waarbij hij me uit mijn bed duwt want dan zouden we een probleem hebben. Hij zou niet mij uit het bed duwen maar Evans.

Om dit te voorkomen schreef ik twee briefjes:

Evans, je sliep beneden. Ik heb je zojuist in mijn bed gelegd. Ik ben waarschijnlijk nu al op het zwerkbalveld als je dit leest. Ily x James.

In drukletters schreef ik voor Sirius:

MATE! EVANS LIGT IN MIJN BED DUS DENK MAAR NIET DAT IK HET BEN EN ME ERUIT TE DUWEN. IK BEN WAARSCHIJNLIJK NU OP HET ZWERKBALVELD. I DO NOT LOVE U SWEETY! GETEKEND PRONGSIE!

Het briefje voor Evans legde ik op mijn nachtkastje en dat van Sirius? Nou, eerst was ik van plan op het ik zijn hand te proppen maar dat leek me achteraf gezien toch niet zo een goed idee aangezien Sirius van alles doet als hij slaapt dus legde ik het briefje ook op zijn nachtkastje.

Ik trok mijn zwerkbaltrui aan, nam mijn bezem en een paar handschoenen en ging het kasteel uit, richting het zwetkbalveld.