Second Best 「 Choi Soobin 」✓

13

"Hyung, just call us if the dinner is ready."

Ngumiti yung kuya niya samin.

"Okay, no problem. By the way, don't be harsh on her okay? Be a gentleman Binnie."

Sabi nito at kinindatan ako. Teka, anong ibig niyang sabihin??

Pumasok kami ni Soobin sa isang kwarto. Ni lock niya yung pinto. Napalunok ako.

"Mabuti ng nakalock para walang makadisurbo satin."

"Bakit mo ko dinala dito??? Kung ano man niyang binabalak mo mas mabuti pang wag mo ng ituloy kung ayaw mong ma karate."

"Pinagsasabi mo? Irereview lang natin yung mga papeles para sa School Festival."

Loading...

Ay! Yun lang pala? Huh? Anong yung lang pala? Siyempre yun lang talaga Suri.

"Disappointed?"

Napataas yung kaliwang kilay ko sa sinabi niya.

"Bakit naman ako madidisappoint?"

Naglakad siya papunta sakin at inilapit yung mukha niya. Napaatras naman ako. He looked at me in the eye. Bumilis yung tibok ng puso ko.

"Anong ginagawa mo?"

"Your eyes is telling me that you like me."

Tumingin siya sa labi ko.

"And your lips is going to protest about what I've said."

Tumingin ulit siya sa mata ko.

"Am I right, Suri?"

Di ako makapagsalita. Di na naman nakikisama yung katawan ko sakin. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Aniyo... I should say no. I must.

"S-siyempre hindi."

I stammer as I say those words. Inilayo niya naman yung mukha niya sakin at tumawa. Teka? Anong nakaktawa dun???

"I'm just kidding."

Sabi niya. I rolled my eyes. Kahit kailan talaga napakagago ng lalaking to. Sarap niyang batukan.

"Uuwi na ako."

Paalam ko at akmang aalis nung hinawakan niya ulit ako.

"Aigooya~ look who's mad?"

I glared at him.

"So nakakatawa yun ha? Nakakatawa yun?"

He pinched my cheek.

"Cute."

Ani niya at ngumiti. Wae? Bakit bumibilis na naman yung tibok ng puso ko. Itinulak ko siya ng mahina at umiwas ng tingin.

"Akala ko ba magrereview ka pa?"

Pag-iiba ko ng usapan.

"Correction! Tayo. Tutulungan mo ko."

Magrereklamo na sana ako nung bigla siyang nagsalita.

"No buts. You are going to help wether you like it or not."

Soobin;

"Teka bakit mo binibigay sakin to?"

Suri asked as I passed to her the papers I've read.

"Yan yung mga proposals na hindi ko nagustuhan. Their activities are not that appealing. I think it needs an improvement or better change it for good."

I heard her sighed. Inayos niya yung mga papeles.

"Soobin, may tanong ako."

"What?"

"May grudge ka ba sa kuya mo knowing na sila ng babaeng mahal mo?"

I looked at her. Tumawa naman siya awkwardly sabay kamot sa batok niya.

"Sorry, wag mo na lang sagutin yung tanong ko."

Ani niya sabay iwas ng tingin. Our attention got caught when her phone rang. She took it from her pocket.

"Yobosaeyo? Oh Yeonjun."

"Suri, nakauwi ka na ba? I told you to text me but I didn't receive anything."

Sabi ni Yeonjun hyung sa kabilang linya. Nagkatinginan kami ni Suri.

"Sorry, nakalimutan ko. Ang totoo niyan, nasa bahay ako ni Soobin ngayon. May ipinapahatid kasi si Mrs. Ong na papeles."

Pagdadahilan niya.

"Oh? Okay... Uh let me talk to Soobin for a minute."

Ibinigay ni Suri sakin yung phone.

"Hyung..."

"Do me a favor, please don't let Suri go home alone."

"No problem hyung, ihahatid ko na lang siya pauwi."

I assured to Yeonjun hyung. He thanked me and after that I gave back the phone to Suri. Nag usap muna sila bago pinatay ni Suri yung tawag. Abot tenga ang ngiti niya.

"Oh? Anong nginingiti ngiti mo jan?" tanong ko.

"Wala, wala."

Sagot niya. Di na lang ako nagtanong pa at binasa ulit yung mga papeles.