the long way, A.K.A my way.

8

Die middag zit ik samen met Marcus weer in de muziek kamer om samen een nummer te schrijven over wat dingen die nu rond gaan in onze hoofden en gewoon wat gedachtes aan t opschrijven als Martinus in eens binnen komt stormen. 'What the hell are you thinking? If you just told me that you send her number to me than i just ignord it, now i have to have a conversation with her'. ' First, I told you that i send you her number And second, you dont want that?' 'Yeah i do, but i dont know what to talk about.' Zegt hij nog steeds helemaal gestressd. 'And that is why you are mad at me?' 'Yeah, kinda, no I'm not mad.' 'Wow okay, keep calm pleas. What do you wanna know?' Gelukkig lacht hij weer een beetje. 'Everything I have to know about her.' 'Oh, i have an answer for you, just talk to her.' 'That is the most shitty answer that I ever got, thanx.' Zegt hij sarcastisch. 'If you want to know something from her just talk to her. And can i get your phone, than i can put my number in it.' 'Yeah sure.' ik krijg zijn telefoon en ga naar whats app en app Maris 'heyy'. 'So now you can text with her.' 'Why what did you do?' 'I texted her.' Ik geef zijn telefoon terug en ik hoor Marcus al in de lach schieten. 'You texted her?' 'Yeah, but now you have to text her for a date, but if you dont wanna do that I can ask her.' 'Not gonna happened, but what do I have to say?' 'Jesus, do I have everything to explane? You just ask her if she want to meet you.' 'Yeah, thanx I'm gonna go bye.' Hij loopt weg en gooit de deur achter zich dicht. Ik kijk naar Marcus die echt vergaat van t lachen. 'What? Did i do something wrong?' 'I dont know, but did you seriously texted her?' 'Uhh, yeah, because if i had to wait until he was ready to text her than I have to wait forever.' Zeg ik mededelend. 'Yeah that is true.' Marcus en ik schrijven nog dat nummer af en gaan dan naar huis. Het nummer is echt super tof geworden. Het heeft veel te maken met onze relatie op dit moment. Het gaat echt goed tussen mij en Marcus. Nu hopen dat Martinus de ballen heeft om Marissa uit te vragen. Die avond had ik veel last van mn hoofd zeg maar, dat is ook de reden waarom ik in therapie zit. Ik heb veel last van negatieve gedachtes en zo. Ik kan er echt heel erg slecht mee omgaan. Morgen moet ik nog een dag naar school en dan is het weekend. Maar het gaat zo slecht met me dat ik weer in mijn oude gewoontes beland die ik dus vroeger deed, zoals mezelf echt pijn doen met dingen. Ik zat op mn bed met schaar in mn hand en sneed beetje bij beetje mn polsen open. Er kwam niet heel veel bloed uit, tenminste niet voor mijn doen. Met puntenslijper mesjes snijd je veel dieper en maak je echt littekens. Deze iets hefterigere krassen zijn binnen twee weken weg ofzo. Jonah klopte op de deur om te vragen of alles goed ging. Ik had net gehuild dus mijn stem was best wel aan het trillen. 'Yeah I'm fine.' Ik hoopte dat hij weg zou gaan maar nee. 'Can i come in?' 'Yeah, wait a minute.' Ik verstopte snel de schaar weg en deed de deur open. Ik had mn vest aangetrokken zodat hij de sneeën niet zou zien. Maar dat had niet veel zin want je zag op een gegeven moment een beetje bloed erdoor heen komen. 'Sis, what is that on your arm?' 'Oh, nothing.' 'Let me see your arm, and it is not a question sweetie.' Ik deed met moeite en schaamte mijn mouw omhoog en liet hem een paar sneeën zien. Het waren er vijf of zo. 'Oh, honey why did you do that? Tell me what is going on.' 'Nothing, I am okay now.' 'No, you are not, pleas tell me or I have to call someone.' 'Okay, there was so much on my mind and I didn't had any controle about it so I started cutting just because I wanted some controle. I'm sorry.' Probeer ik zonder tranen uit te leggen. 'Dont be sorry, it is okay but tomorrow you stay home.' 'Okay.' hij gaf me een knuffel en liep de kamer uit. Ik voelde me erg schuldig na wat er was gebeurt.