Krizantem(Wattys 2019)

4.BÖLÜM

Bu gece yine ansızın senin acınla uyandım. Kalbime saplanan bu acı beni öyle bir çıkmaza sokuyordu ki.
Kimse anlamıyordu beni.

Çaresizliğim o kadar canımı acıtıyordu ki. Keşke bütün bu insanlar yerine sen olsaydın yanımda. Hasret olduğum kokunu çekseydim içime.

Ben evlendim bugün sevgilim. Düğün günüm ölüm günüm oldu. Acısını hergün çektim. Sensiz uyudum geceleri. Bana sarılan kişi sen değilsin. Başka bir adamın kollarında uyanıyorum. Katilimle uyuyup, onunla kalkıyorum.

Hani zamanla geçerdi bu acılar. Ben seni farklı mı sevdim de , bu acı gün geçtikçe çoğaldı ? Seni özledim. Bilmem kaçıncı uykumdan uyanıp seni aradım. Buldum mu ?
Hayır, bulamadım sevgilim. Ben seni aradım ama Mecbun'un Leyla'yı bulduğu gibi bulamadım. Bizim masalımız kötü sonla bitti. Bütün acıyı ben çektim.

Bu yalanları daha ne kadar sürdürmem gerekiyordu acaba? Cihan manyağı her geçen gün beni kendine mahkum ediyordu. Ondan gün geçtikçe daha bir nefret ediyordum. "Akşam bize gel seni annemle tanıştırmak istiyorum." diyen Akın'a baktım heyecanla . Bir haftadır sevgiliydik. Benimle bu denli ciddi düşünmesi beni çok mutlu etmişti. Acaba kaç kızı tanıştırdı annesiyle ? Belkide ilk tanıştıracağı sevgilisi benim.

"Yani bilmiyorum ki Akın. Biraz erken değil mi? Hem belki de annen beni beğenmez. " deyip yüzümü astım. Yüzümü avuçlarının arasına aldı. " Senin gibi bir kızı sevmesin de ne yapsın. Annem biraz zordur. Ama merak etme seni sever. Hem ben seviyorum seni yetmez mi? Hadi ama asma o güzel yüzünü ." deyip burnumu sıktı. Derin bir nefes alıp önüme döndüm. Elimde ki kahve de soğumuştu zaten. Şimdi ben Cihan'ın annesiyle de tanışmış oluyorum. Umarım Cihan gibi biri değildir. Eğer ona benziyorsa onu da sevmeyeceğim kesindi. Ne yapacağım ben bu adamla?

Keşke biraz gururlu olsa da benden uzak dursa. Sonuçta kardeşinin sevgilisiyim. "Tamam akşam beni almaya gel. Tanışalım bakalım müstakbel kayınvalidemle. "dedim. Birden bana dönüp "Ne dedin sen? " deyip gülmeye başladı. Ne dedim ki ? " Elvan. Seni çok seviyorum. Ilk defa bir kıza karşı bu duyguları besliyorum. Ilk defa geceleri bir kızı düşünerek hayal kuruyorum. Biliyorum daha tanışalı çok olmadı ama ben sana galiba aşık oluyorum. " Ne denir ki böyle bir adama? Beni bu kadar sevdiğini bilmiyordum. Ona sımsıkı sarıldım. Ona sarılırken de Cihan'ı gördüm. Bir kaç metre gerimizde bizi izliyordu. Akın'a daha bir sarıldım. Elini yumruk yapmış bizi izliyordu. Kafasını arka bahçeye gel anlamında ileriyi gösterdi. Gitmek istemiyordum. Ama gitmezsem bir delilik yapabilirdi. Akın'dan uzaklaşıp "Akşam saat sekizde beni al. Şimdi içeri girmem gerek hastalar beni bekliyor. " deyip yanağından öptüm.
Hızla hastaneye girdim. Bir kaç dakika onun gitmesini bekledim. Ardından bende çıkıp ; arka bahçeye gittim.

Cihan duvara yaslanmış beni bekliyordu . Geldiğimi anlayınca yüzüme baktı. Iki adımda yanıma geldi.
" Ne yaptığını sanıyorsun sen? Annemle neden tanışmak istiyorsun? "
" Ben istemedim Akın teklif etti. Bende kabul ettim." dedim yüzüne bakmamaya  özen göstererek. " Demek o kadar ciddi sizin iş ha? Yüzüme bak Elvan! Sana diyorum lan! "

Bir kerede düzgün konuş be adam. "Bak daha ne kadar tekrar etmem gerek bilmiyorum ama benden uzak dur! Ben sana göre değilim . Senin dünyan bana göre değil. Ben seni sevmi-..." cümlemi tamamlayamadan dudaklarıma yapıştı. Itmeye çalıştım onu ama kımıldamadı bile yerinden. Son kez tüm gücümle ittim onu. Tokat atmak için elimi kaldırdım ama izin vermeyip kolumu tuttu. "Akın'ın seni öpmediğini biliyorum. Akın utangaç biridir. Yani sana karşı utangaç . Ilk öpücüğünü ben almak istedim güzelim" deyip  Beni kendine çekti. Kulağıma eğilerek " Kokuna dayanamazken şimdi de dudaklarının tadına hasret kalacağım .Beni kendine bu kadar bağlama Elvan. " diyerek kokumu içine çekti.
" Senden nefret ediyorum. O kadar çok nefret var ki içimde anlatamam. Nefretten de öte bir şey var. Ben senden iğreniyorum. " dedim yüzümü ekşiterek . Onu tekrar iterek uzaklaştım oradan .