~Love Struck~

10. Bölüm ~

Love Struck ~

Çeviri: Luinkh

10. Bölüm - "Herkes aşkımıza karşı gibi görünüyor."

"Sehun, iyi misin?" Şiddetle yağan yağmur nedeniyle koridorda oturan Sehun'a doğru yaklaşırken seslendi Luhan ve her zamanki gibi, Sehun yanına şemsiye falan almaya tenezzül etmemişti.

"İyi miyim? Hayır. Değilim. Ve sen bunu anlayamazsın çünkü her gece annenin kendi oğlu yaşında bir adamla sevişip sevişmeyeceği hakkında endişelenmen gereken boktan bir hayatın yok!" Sehun annesi hakkında hiç bu kadar kötü konuşmamıştı ama kimin umrunda, sadece kafasını dağıtmak istiyordu.

Luhan orada durdu, hareket etmedi ve bir şeyler söylemek için ağzını açtı ama sonra yeniden kapattı.

Sehun iç çekti. "Üzgünüm. Amacım sana patlamak değildi. Sadece neden gördüğüm her yüze vurmak istediğimi bilmiyorum."

"Haklısın. Anlayamam." Luhan çömeldi ve Sehun'un omzunu sıvazladı. "Ama bunu atlatabileceğini biliyorum. Her şeye rağmen, hepimiz senin güçlü olduğunu biliyoruz. Eğer birisine vurmak istiyorsan, yap o zaman. En çok kime vurmak istediğini biliyorum." Gülümsedi Luhan.

Yağmur damlaları mermiler gibi yere düşmeye devam ediyordu, şiddetli çarpma seslerine neden oluyordu.

"Orada kalmak istemiyorum. Annemin artık yeni kocası olduğu için beni etrafında istemediğini düşünüyorum."

"Dostum, bir gün sen de kendi hayatını kuracaksın. Sonra annenden ayrılacaksın. O zaman annenin birilerine ihtiyacı olacak, değil mi?"

"Bunu biliyorum. Ama kendi yaşında birisini bulabilirdi."

"Aşkın yaşı olmaz."

"Sanırım senin güzel yüzüne vurmak istiyorum."

Luhan kıs kıs güldü. "Bu yağmurda otobüse yetişmem gerek. Sen eve nasıl gideceksin?"

"Kendi otobüsümü kaçırdım." Sehun derince nefes aldı. "Sanırım eve kadar yürüyeceğim."

"Bu yağmurda mı?"

"Beni sırtında taşımayacağın için evet."

"Taşımayacağım çünkü sen tam bir orospusun. Yarın görüşürüz." Luhan ayağa kalktı ve ceketini kafasına kalkan yaparak okulun kapısına doğru koşmaya başladı.

Bitmeyen iç çekişleriyle, Sehun da ayağa kalktı. Azıcık yağmurdan zarar gelmezdi. Yürümeye başladı ve aniden, 'küçük' yağmura gök gürültüsü eşlik etti.

"Siktir." Okuldan uzaklaşırken mırıldandı ve yağmur sesi yüzünden kendi dediğini duyamadı bile. Arkasında bir arabanın korna sesini duyduğunda çoktan sırılsıklam olmuştu. Halbuki yolun ortasında da yürümüyordu. Sinirle arkasına döndü ve siyah Audi'yi gördükten sonra sızlandı, kimin arabası olduğunu idrak etmişti. Daha da hızlı yürümeye başladı.

"Sehun!" Arabadan indiğinde bağırdı Kai. "Eve gidelim." Sehun Kai'nin ona yaklaşan adımlarını duydu.

"Evin yolunu biliyorum!" Kai duyabilsin diye bağırdı Sehun.

"Yağmur yağıyor!"

Sehun onu daha fazla takmadı ve gözünü kaldırımdan ayırmadı.

"Sehun!" Kai onu kolundan tutarak döndürdü. "Arabaya bin." Pekala, Kai'nin bu yanını, Sehun daha önce görmemişti. Kaşları çatılmış ve burun delikleri genişlemişken oldukça sinirli görünüyordu. Sehun'un kolundaki tutuşunu daha da sıkılaştırdı. "Arabaya bin dedim!"