coś się dzieje
czuje się jak powietrze
przed deszczem
kto wie czy zaraz
niebo przeżyją pioruny
wczoraj wszyscy w kinie
ja na kanapie z butelką w ręku
po raz pierwszy od dwóch tygodni
miałam szczery uśmiech
na twarzy
jakby coś zjadało mnie od środka
nie chciało odpuścić
martwiło się przyszłością
ale też
miało to wszystko gdzieś
nie chciało wstać z łóżka
myśląc że
przecież wszystko cały czas nie wychodzi
czego nie zrobię
czego nie dotknę
wszystko się pieprzy
idę do szkoły
jedyne co mnie tam ratuje
to one
jestem przez chwilę uśmiechnięta
wracam do domu i wszystko
upada jak domek z kart
z twarzy spada maska
znowu jestem tak cholernie zmęczona
że nie mogę być sobą
nie wiem kim chce być
i każdy mój wybór
kończy się porażką
KAMU SEDANG MEMBACA
(za)kochanie
Romansamożna powiedzieć swego rodzaju pamiętnik pisany przez lata *wszystko co tu jest wydarzyło się naprawdę (z perspektywy czasu myślę, że powinnam poprawić większość rozdziałów ale cóż, może lepiej zostawić to tak jak było napisane - naprawdę i w emocja...
