The Hidden Tears -COMPLETED (UNEDITED)

Chapter XXXI

Chapter XXXI

ARAW ngayon ng trial court ng papa nya. Maaga syang naghanda para rito. Pinuntahan nya rin muna si Ailyn at Jojo sa bahay nila bago dumiritso sa court.

Pagpasok pa lang nila sa hall ay parang gusto na nyang umatras at umuwi nalang. Gusto nalang nyang magkulong sa kwarto nya at duon ibuhos ang mga luhang kumakapit sa gilid ng mga mata nya.

She saw Rix and his family, setting in their area with Mia in his right side. She even saw how Mia's hand touches Rix's chest and fixed his necktie.

He looked seriously handsome in his tux and his newly cut hair. For almost three weeks na hindi ito nagpakita sa kanya ay sobrang namimis nya ito. Her tears are already formed in her eyes, all she could do now is to hide it and pretend that it's nothing for her.

Tumikhim nalang sya at tumingin sa judge na nasa harapan nila. Di nalang sya lumingon sa kabilang banda dahil sasama lang ang loob nya.

“Ate, kanina pa nakatingin sayo yung lalaki sa kabila oh” bulong ni Jojo sa kanya na agad naman nyang sinita.

Hanggang sa matapos ang trial at napatunayang may sala ang papa nya ay di sya lumilingon sa kung saan si Rix at ang pamilya nito. She's ashamed because of what her father did.

Naunang lumabas ang pamilya nito, mayamaya lang ay sumunod na rin sila. Isinama ni Ailyn si Jojo sa papa nila kaya nauna nalang syang naglakad palabas. Pero napahinto sya ng makita si Rix na kahalikan si Mia sa may parking lot.

She tap her chest because of the pain attacked in her. Looking at the man she loved kissing other girl hurt her so much. It hurt so much that I couldn't make a step to get away from this place.

I was about to turn my back on them but Rix saw me. Dali dali akong pumara ng taxi at dumiritso ng uwi.

Bumilib pa sya sa sarili nya dahil di nalaglag ang itinatago nyang luha kanina. Pero pagpasok nya sa condo nya, doon na nag unahan ang mga itong kumawala.

She can't do anything but to cry silently. Napaupo nalang sya sa likod ng pintuan dahil di nya na kayang pigilan ang sakit na nararamdaman.

‘Bakit ko nga ba nakalimutan na may mapapangasawa na nga pala si Rix! Bakit nya ba hinayaang may mangyari ulit sa kanila. Bakit nya hinayaan ang sariling masaktan na naman.’

“Bakit? ” umiiyak nyang tanong sa sarili.

The tears that falling from her eyes right now is a tears of pain. A tears that I hides every time I am in so much pain.

Isang katok ang nagpatigil sa kanya sa pag iyak. Sinilip nya ito sa peephole at nakitang si Rix ang nakatayo sa labas ng condo nya. Ilang minuto rin syang nakatayo sa may pintuan at nakipag talo sa sarili kung bubuksan ba o hindi. Sa huli, pumasok nalang sya sa kwarto nya at di binuksan ng pintoan si Rix.

Sa kwarto nya ipinagpatuloy ang pag iyak. Her phone rang and it's unregistered number. She lazily get her phone in her bedside table.

“Open the door, Yael” sa sinabi Pa lang nito, di na nya kailangang magtaka kung sino ito.

“Just go home Rix” pigil ang hikbi nya habang kausap ito. She heard him sighed heavily “P-please Rix, just go home” hikbi nya rito.

“No. Open the door, we need to talk.” he insisted but I just hanged up the call.

No, I don't want to talk to you anymore Rix. I don't want to get involved with you. I have done something wrong. That's enough!

Ilang saglit Pa ay tumunog ulit ang cellphone nya pero di na nya ito pinansin, bagkus ay kinuha nya ang maleta at nilagay ang ibang gamit nyang nipabas nya.

I need to at least, freshen up. Nasagad na ako eh. Walang wala nang natira para sa sarili ko. I am so tired, sa lahat ng nangyari, pagod na pagod ang puso ko. From my family to the man I am in love with.

✈✈✈✈