DRACULA VE BEN

DRACULA VE BEN 23.BÖLÜM

VE VE GENE SÜRPRİZ

SEZON FİNALİNE SON 2

İYİ OKUMALAR,BU GECELİK BU KADARDIR.

-VLAD İN,FİONAYI DANİEL İN ELİNDEN KURTARMASINDAN YARIM SAAT SONRASI-

Sinirli ve dahi bir o kadar da öfkeyle kollarımda yatan bedene bakıyordum.

Cansız gibi,benimle aynı soluk tene sahip kadınıma bakıyordum.

Boğazında şimdiden oluşan morluklar vardı ve ben hiçbir şey yapmamıştım.Bir de onu her zaman ki gibi ve korumaya başaramadığım gibi bir de sesinin eskisi gibi olamamasının nedeni olup vermiştim öylece.Oysaki daha birkaç saat öncesine kadar bana o güzel sesi ile içinde biriktirdiği ve bu zamana kadar sakladığı aşkını itiraf etme cesaretini göstermiş ama ben onun değimi ile odun gibi o güzel anları intikam planlarım uğruna aceleye getirmiş ve ona onu sevdiğimi söyleyip oracık da gitmiştim.

Aslında sebep ÖLÜM KORUYUCU ile olan malum randevum ve anlaşmam idi.Sanırım Fiona bunu bilse beni terk eder yada kesinlikle küfürü basardı.

Ama bilmediği asıl şey ise her şey onun ve geleceğimiz için oluşuydu.

Sırf ona olan aşkım sebebi ile ailesini bile gözümden çıkarmıştım.Öğrendiğinde benden nefret etse de beni asla terk edemeyecekti.Çünkü buna asla izin vermeyecektim.

Kollarımda huzur ile uyuduğunu düşündüğüm kadınımı bırakıp nazikçe yataktan kalktım.Doktorun yaptığı sakinleştirici ve ağrı kesici sayesinde bir süre bile olsa rahat bir uyku çekebilecekti.Bense bu arada küçük işimi halledebilecektim.

Fiona nın ayak ucunda beliren 4 kız ile sinirim bir kere daha gerilse de kendimi dizginlemeye çalışmak adına yumruklarımı sıktım

“Ne istiyorsunuz?!” dedim sinirle.

Hemen öne doğru atılan Alra

“Efendim,biz uyardık ama ….” Dedi ve elimin tek hareketi ile onu susturdum

“UYARMADAN ÖNCE ÖLDÜRECEKTİNİZ SENİ GER ZEKALI KIZ!” dedim sinirle.

Çünkü kahinlere kesin emir vermiştim ,“Fiona ya gelecek her ne zarar olursa olsun uyarılmaksızın öldürülecektir!” diye.Ama gelin görün ki,sözde iyi niyetli kahinlerimin uyaracağı tutmuştu!

“Özür dileriz efendim” dedi Eliza düşüncemi bölerek.Sesimdeki tonu değiştirmeyerek ve kesin bir emir vererek

“DİLEME,DİLEMEYİN!GİDİN VE DEPOYA O PİÇ KURUSUNU İNDİRİN!GELİYORUM ŞİMDİ!” dedim ve anında ortadan kaybolan 4 kahin kızın ardından baktım.

Ne kadar onlara bir yanım kızsa da diğer yanım kızamıyordu.Çünkü ben de dahil kimse Daniel den bunca zamandır böyle bir tepki beklemiyordu.

Ama bilindiği üzere ben affedici bir melek değil öldürücü bir melektim….

Son kez temiz ellerim ile sevdiğim kadının saçlarını okşadım ve yavaşça odasından çıkıp kendimi bodrum katına doğru giderken buldum.

Pis ve bir o kadar karanlık olan kapılardan geçerken içeriden gelen bağırış ve yakarış sesleri ile giden neşem geri gelmeye başlamıştı bile.

Kapalı kapının ardında ki sese ulaşmanın verdiği haz ile değersiz bedenimi mahzenin kapısından içeri attım ve üstü başı kan olmuş Daniel e diktim bakışlarımı.

Çocuklarım ise etrafımda pervane olmuş ne yapacağım konusunda beni bekliyorlardı adeta.

“Siz gidin ve beni yalnız bırakın!” dedim en otoriter çıkan sesim ile.