DRACULA VE BEN

DRACULA VE BEN 8.BÖLÜM

Birden üzerimdeki ağırlık kalktı ama bu sefer de kalbimin üzerine bir ağırlık oturdu.Kapı tıklatılıp açıldı ve ben başımı cama doğru çevirdim.Ama orada kimse yoktu.Sadece rüzgarın etkisiyle havalanan perde vardı.Biraz olsun rahatlamıştım gerçekten.Ama şimdi de vicdanım beni rahat bırakmıyordu.Ne yaptım ben böyle?

“Sevgili Fionam  neyin var?" dedi Vlad en masum tavırlarıyla.Az önce yaptığım şeyin açıklaması hiçbir dilde yoktu oysa ki.Yüzüne baktım öyle mal mal.Ama kendimi toparlamam gerekiyordu.

“İy-iyim” dedim kekeleyerek.Vlad tebessüm edip yanıma oturdu.O arada üzerimde Vlad in gömleğinin olduğunu fark ettim hangi ara giydirmişti ki bana?Vampirlerin hızını sanırım hiç bir zaman çözemeyeceğim.

Vlad narin bir şeymişim gibi yanağıma dokundu düşüncemi bölerek.O zamana kadar bana bu kadar yaklaştığının farkına bile varmamıştım oysa.Tepki veremedim o yüzden.Korku dolu gözlerle baktım sadece.

“Korkuyorsun” dedi sakince Vlad elini yanağıma koyup.

“Hayır” dedim kendimi toparlayıp ve kendimi ondan biraz da olsa uzaklaştırmaya çalıştım.

“İyi bir yalancı değilsin” dedi sırıtarak.Ne diyecektim ki –Vlad boynuzladım seni aşkım- mı diyecektim?

“Kuşkularım var sadece” dedim geçiştirerek.Aslında kuşkum kendi duygularımı ilgilendiriyordu.

“Neden bu kuşku?" dedi sorgularcasına.Hiç beklemeden

“Aşktan” dedim.Derin bir şekilde gözlerie baktı.Bir of çekti.Sanki kendini bana kanıtlamaktan bıkmış bir hali var gibiydi. Elimi, tutup gözlerimin içine baktı.Şuan demin yaptığımın utancının üzerinde bir de Vlad in yeşil gözlerinin verdiği bir utanç duygusu hakimdi tüm bedenime

“Ateşin yaktığından,güneşin hareket ettiğinden ve gerçeğin bir yalan olduğundan kuşkulan,fakat benim aşkımdan kuşkulanma” dedi.Gözlerimden akan istemsizce yaşı sildim.O da beni narince dudaklarımdan öpecekken kendimi geri çektim.

“Sadece zamana ihtiyacım var” dedim sakince.Biraz sinirlenerek ama benim kırılacağımı da anlayarak yalan bir gülümseme koydu suratına.

“Hadi aşağıya inelim.Çocuklar merak etmesin ” dedi.Hemen de sahiplenmişti.Gören de kendi kanından sanat.

“Peki” dedim ve o gittikten sonra kendimi banyoya attım.Önce iyi bir duş aldım.Aynada saçlarımı tararken boynumdaki ufak izi gördüm.Oraya yavaşça dokunduğumda içim sızladı.Çünkü şuan kafam karışıktı.Ama bu çok saçmaydı.Ben ben Vlad e aşıktım.O çocuğa aşık olamazdım asla.

Aşağıya hazırlanıp inerken ağlamaktan şişen gözlerime saklamaya çalışıyordum.Tabi tüm gözler bendeydi.Vlad merdivenlerin başında bana hayran hayran bakarken içimde bir korku oluştu.Eğer Vlad öğrenirse bu olayı ne beni ne de Alex i yaşatmazdı.Ya da daha kötüsü beni bir vampir yapabilirdi.Bu isteyeceğim son şeydi.İlk başlarda vampir olmayı istesem de son bir kaç gündür nedense gelişen olaylar yüzünden bu düşünceden uzaklaşmıştım iyicene.

“Her zaman ki gibi göz kamaştırıcısın” dedi ve elimi öptü.Sahte bir gülücük yerleştirip başımı eğdim.

“Artık gitme vakti  leydim” dedi Aoron arkadan atılarak.Bu anı bozduğu için biraz bozulmuştum ve bu konuşma tarzıma da yansımıştı.

“Bana ismim olan Fiona diye seslenmen yeter . 21.yüzyıldayız.” dedim sinirle.Aoron ve Vlad bu dediğime bozularak

“Özür dilerim Fiona onlar benim zamanımın adetlerine alışıklar” dedi kırgın bir tonda Vlad.Onu kırdığım için kendime küfür ede ede tüm aile olarak sözde,arabaya bindik.