I'm His Wife (PUBLISHED UNDER TBC PUBLICATIONS)

Chapter 25

    — Bryan —

    “Tama na kakainom, dude!”

    Itinulak ko agad palayo ang kamay ni Dev nang hawakan niya ang bote ng alak na iniinuman ko.

    “Dev, gusto kong makasama ang mag-iina ko!” asik ko at tumungga ulit.

    “Tanga, sana naisip mo ‘yan bago ka nagloko,” ganti niya.

    Napainom na naman ako dahil tama siya.

    Ilang araw na akong umiinom dahil ayaw pa rin akong harapin ni Cass. Ilang linggo na simula nang bumalik sila rito sa Manila at ilang linggo ko na rin siyang pinupuntahan para suyuin pero mukhang ayaw niya na talaga.

    Natawa ako nang malakas at hinampas si Dev.

    “’Tang ina, sino nga naman ba talagang hindi aayaw sa ginawa ko?” natatawa kong tanong. “Ako na manloloko, nakakadiri, at madumi raw!”

    “Anong raw? Totoo ‘yan!” natatawa niya ring sabi na ikinatango-tango ko na lang. “Dude, huwag mo na pilitin si Cass. Alam mo kasi, ang babae kapag nasaktan ‘yan at nasira ang tiwala, hirap na silang maibalik ‘yung tiwala nila. Mga anak mo na lang ang habulin mo kasi mukhang wala ka na talagang pag-asa sa asawa mo.”

    Umiling ako. “I love her…”

    “Pinadalhan ka na ng annulment paper, dude. Wala na ‘yan.”

    Na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin pinipirmahan.

    “Si Shane pala, kumusta ‘yon?” tanong niya na ikinataas ng kilay ko.

    “I don’t know. Hindi na nagpakita sa ‘kin, simula no’ng nakunan siya.”

    At pabor sa ‘kin ‘yon. Iniisip kong baka lumayo na siya, at sana nga ayun ang ginawa niya para hindi niya na kami magulo pa.

    Kinabukasan, nagpawala muna ako ng hangover bago nag-ayos para puntahan ulit si Cass sa bago nilang tinitirahan. Araw-araw niya akong pinagtatabuyan pero hindi ako magsasawang puntahan siya.

    Pagkarating sa tapat ng bahay niya, may isang kotseng nakaparada sa labas. Kumunot ang noo ko bago nag-doorbell.

    “Cass!” sigaw ko.

    Palakad-lakad ako sa harap habang hinihintay siyang lumabas. Nang napansin ko ang pagbukas ng pinto, napakapit ulit ako sa gate at nag-abang.

    Natigilan ako dahil hindi si Cass ang unang lumabas kun’di ang mga magulang niya at si Joshua…

    “Anak, please, patawarin mo na kami,” pakiusap pa ni tita habang sinusubukang hawakan si Cass.

    “Umalis na kayo,” mariing pananaboy niya sa kanila. Napatingin siya sa ‘kin at napairap na lang bigla. “Isa ka pa!” Malalaki ang hakbang na lumapit siya sa gate at binuksan ito. “Ano na naman?”

    “Cass, can I see them?” I asked.

    Bumuntong-hininga siya at nilingon ang iba niyang bisita. “Umalis na kayo. Bukas na bukas ang gate ng bahay ko para sa pag-alis n’yo.”

    Nagkatinginan ang mga magulang niya at si Joshua. Walang imik silang sunod-sunod na lumabas kaya gumilid muna ako.

    “Anak, sana mapatawad mo pa kami…” sabi naman ni tito na ikinaiwas tingin lang ni Cassandra. “Mahal na mahal ka namin.”

    Napakamot ako sa kilay ko.

    Mahal na mahal pero parang hindi tinuring na anak? Si Joshua nga ang parang anak nila— si Joshua na lalaki pa ni Shane.