CROSS KARDEŞLER 2. KİTAP- MADAM BLACK

Bölüm 15

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... LÜTFEN YORUM VE BEĞENİLERİNİZİ ESİRGEMEYİN... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNE GÖRE GELİYOR... BOL KEYİFLER...

"Ben, mirasımızı kanunlar yönünde koruyacağım" dedi Raven. Gözlerinde çok net bir bakış vardı. Son derece kararlı görünüyordu. Liseden daha yeni mezun olmuştu ve ne yapmak istediğini iyi biliyordu. "Bir avukat olacağım" dedi.

Alexa kalbinin gururla dolduğunu hissederek gülümsedi. Her zaman kırmızı giyiyordu ve kesinlikle kendisini çok iyi yetiştirmişti. Alexa, eğer o bir barmen olmak istediğini söylese bile izin verirdi ancak o, saygın biri olmayı seçmişti. Gerçek bir savaşçı gibi.

Genç kadın, şirketinin yetkilerini alalı birkaç yıl olmuştu. Henüz Nikolai'den ayrılalı ise çok az bir zaman. Ancak kendisini çabuk toplamak zorundaydı. Kimse Alexa Cross gibi bir kadının aşk acısından yıkıldığını kimsenin görmesine izin veremezdi.

Geri doğru yaslandı ve eliyle çalışma masasının önündeki koltuğu işaret etti. Raven, sakince onun karşısına oturdu. "Bu kararı vermeni sağlayan şey nedir?" diye sordu Alexa sakin bir şekilde. "Kendini zorlamana gerek olmadığını biliyorsun. İstediğin her şeyi yapabilirsin"

Biliyordu. Alexa, ne Raven'dan ne Milagros'dan hiçbir şeyi esirgemezdi. Annelerinin farklı olmasını ya da mirası onun yönetmesini bile umursamadan onlara her şeyi veriyordu. Muhtemelen onun gibi bir ablaya sahip oldukları için şanslılardı.

Raven derin bir nefes aldı. "Ben" dedi ve durdu. Bunu ona nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Alexa'nın bunu anlayabileceğini bile sanmıyordu. Onun annesi saygın ve korkulan bir kadındı. Kendi annesi ise basit bir striptizciydi. "Saygı duyulmak istiyorum" dedi en sonunda.

"Cross adı saygı duyulan bir ad ve sen bir Cross'sun" dedi Alexa sakince. Elindeki kalemi dalgın bir şekilde çeviriyordu. "Saygı duyulmak için uğraşmana gerek bile yok" dedi. Yavaşça ayağa kalktı. Topuklu ayakkabıları zeminde ses çıkarıyordu. "Neden bana içinden geçenleri söylemiyorsun?" Karşısındaki koltuğa oturdu. "Bunu sadece seni anlamak için soruyorum."

Oysa Revan onun gözlerine ne zaman baksa içini okuyormuş gibi hissediyordu. Genç kız, başını eğdi ve durdu. "Ben annem gibi olmayacağım" diye fısıldadı ama o kadar kısık bir sesle konuşmuştu ki onun kendisini duyabildiğini sanmıyordu.

Ancak Alexa duymuştu. Derin bir nefes alıp geri doğru yaslandı ve bacak bacak üstüne attı. Her zamanki gibi son derece asil görünüyordu. Belki de Raven'ın asla ulaşamayacağı bir asaletti bu. "Annen" dedi sakince. "Harika bir kadındı."

"O bir striptizciydi"

Evet, bunu biliyordu. "Lisa" dedi sakince. "Harika bir anneydi" dedi. Hala sakindi ama sesinde sabırsızlık akıyordu. "Bir striptizciydi ve çok güzeldi. Ancak seni çok severdi ve senin iyiliğin için kendisini feda etmekten çekinmezdi."

Raven, başını iki yana salladı. "Bir striptizci" dedi çaresiz bir şekilde. Bundan utandığını hiçbir zaman dile getirmemişti ancak şimdi ona söylüyordu.

Alexa dalgın bir şekilde bir süre onu süzdü. Ardından derin bir nefes alıp ayağa kalktı. "Hukuklar çerçevesinde bizi korumak istemene çok sevindim" dedi sakince. "Bunu annenden utandığın için değil bizi gerçekten umursadığın için olmasını isterim." Başını çevirip ona baktı. "Yine de eğer gerçekten arzu ettiğin şey buysa sana yardımcı olacağım" dedi sakince. "Cross ailesinin bütün desteği seninle birlikte"

Raven minnettarlığı hissedebiliyordu. O kadar rahatlamıştı ki elinde olmadan gülümsedi. "Teşekkür ederim" dedi ablasına doğru. Hızla ayağa kalktı ancak bir an durdu. Hafifçe başını çevirip ona baktı. "Sana bir soru sorabilir miyim?"