Survivor

Prolouge

Mas gusto nitong nag-tatrabaho mag-isa dahil pakiramdam nya ay minamalas sya sa tuwing may mga taong nakikiramdam sa paligid nya. Although she can't do anything when Mr. Jacobs appointed her. Ayaw nyang mapaligiran nang lahat katulad ngayon at ayaw din nang lahat na nandiyan siya. Pare-parehas lang silang walang magawa kung tutuusin.

Una na itong nagalit sa kanila nang isang umaga ay pinanood nila ito sa kaniyang pag-eeksperimento upang malaman kung paano ito gumalaw ngunit nag-kamali sila sa parteng pinanood pa nila ito. One of them pointed out her mistake and she stopped doing anything. Nagalit naman si Mr. Jacobs dahil sa nang-yari dahil natagalan ang trabaho. Isinuhestiyon nito na wag nang pakialaman pa ang dalaga dahil pare-pareho silang naapektuhan nong  itinigil nito ang pag-eeksperimento. Idinahilan nito na marami naman palang scientists na may alam kaya't bakit pa sya kailangan doon.

Dahil Dito, bilang parusa ay iniatas sa kanila ang trabaho nang dalaga hanggang sa mag-pasya na ito na muling balikan ang iniwan na eksperimento. Since then, they felt awkwardness whenever she's around.

Hindi lang doon natapos ang lahat. One time, she almost suffocate them by accidentally breaking one of a beaker. The glass shattered and the transparent liquid quickly evaporated. Pag-kalipas nang isang minuto ay nakaramdam sila nang hirap sa pag-hinga hanggang sa mawalan nang malay.

Ang buong akala nila'y doon nalang natatapos ang nang-yari nang umagang iyon ngunit nang kinabukasan ay hindi nakapasok ang lahat nang co-scientist niya dahil lahat nang iyon ay nag-karoon nang impeksyon sa Lalamunan. Hindi lang pala nakaka-sikip nang pag-hinga ang laman nang beaker na iyon ngunit pati ang radiation ay talagang nakaka-sama sa respiratory system nang isang tao. Hinihinala nilang hinawa nang dalaga iyon para masolo ang buong labolatoryo.

Mula nang araw na iyon, bihira nalang ang mga scientist na lumalapit sa kanya lalo na't kung walang magandang dahilan.

Nang maibigay na ni Mr. Jacobs nang utos na i-aapoint ang dalaga bilang pansamantalang head scientists ay umalma silang lahat ngunit hindi sila pinakinggan nang matanda.

Pagkatapos nang mahabang pakikipag-usap ay pumasok ang dalaga sa isang restricted lab kung saan ginagawa ang mga delikadong eksperimento. Ito na ang pinaka-hihintay nang lahat. Nakasalalay sa dalaga ang kalalabasan nang pag-hihirap nang lahat.

Lumipas ang oras at lumabas na rin ito sa Restricted room na nakangiti; ibig sabihin lang non ay maganda ang balitang dala nito sa kanila. Naka-hinga naman nang maluwag ang karamihan at ngiting ngiting sinalubong nito ang matanda.

She walked towards Mr.Jacobs and handled him a bunch of files.

"Those are data about our current experiment and im happy to announce that were almost there. We have some few samples of Meds and i stored it at a room b inside laboratory 2. Check it when you have free time. I can assure you that though the ingridients is not yet completed, it's safe to use."- masayang wika nang dalaga.

Hindi naman maikakaila ang saya sa mga mata ni Mr. Jacobs na sa wakas ay malapit na siyang makilala sa buong mundo at matatamasa na niya ang kayamanag matagal niyang pinapangarap. Para matagal na panahong pamamalagi nya sa mundo ay ito na siguro ang magiging pinaka-malaking achievement sa buhay niya.

Lihim na nag-saya rin ang iba pang mga scientist dahil sa katagumapayang malapit na nilang matamo. Makakahinga na sila nang maluwag dahil pag-nagkataong matapos na ang eksperimentong ito, hindi na nila makakasama pa ang dalaga at mas gusto nila iyon. Kung tutuusin, dapat silang mag-pasalamat sa dalaga dahil kung hindi dahil sa kaniya ay baka hindi na nang-yari ang matagal na nilang inaasam-asam na katagumpayan. Ngunit wala ni isa sa kanila ang nag-lakas loob na lapitan ito at kausapin.

Nang maka-uwi nga ang kahat ay pina-iwan ang dalaga at ilang naka-tataas na doktor upang pag-diskusyunan ang tungkol sa gamot na ilalabas nila.

"As of now, We need to immidiately finish everything. We're all aware that we cannot distribute our meds immediately since we need to spend a a month or so for final process." Ika nang isa.