Ο κατάσκοπος και εγώ

Η ατυχία σε όλο της το μεγαλείο!

Γειααα σας!! Αρχικά θέλω να σας ευχαριστήσω που διαβάζετε το βιβλίο μου!  Θα ήθελα να δείξετε λίγο επιείκεια, καθώς είναι το πρώτο που γράφω... Επίσης θα σας παρακαλέσω πολυυυ να μου γράψετε σχόλια... θέλω την γνώμη σας! Άμα δν είναι  καλό θα ήθελα να το ξέρω, ωστε να το μεταποιησω....

Ελπίζω να σας αρέσει αυτό το κεφάλαιο... :)

Ευχαριστώ και πάλι που το διαβάζετε... Λοιπόν... Καλό διάβασμα!!!

Φιλιααα :*

Όχι δεν μπορεί! Είναι ο Πάνος ο πρώην μου... Είναι ένας Μαλακας με όλη την έννοια της λέξης! Γιατί το λέω αυτό; Όσο και καιρό ήμασταν μαζί... Έκανε "παιχνίδι" με μια άλλη κοπέλα... Και μας κορόιδευε και τις δύο! Και δεν το έφτανε αυτό! φλέρταρε και με οποία έβρισκε μπροστά του! Αρχίζουν να επανέρχονται μέσα μου όλα τα άσχημα συναισθήματα που είχα απωθήσει τόσο καιρό.. Θυμός, λύπη, απογοήτευση.

-Ναι δεν τα έχουμε πει καθόλου γιατί δεν ήθελα να σε ξαναδώ στα μάτια μου!!!! Είσαι εντελώς μαλακας! ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΤΟ ΜΩΡΌ ΣΟΥ!!!  του είπα ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα να ελευθερωσω τα χέρια μου...

Το βλέμμα το φάνηκε να αγριεύει για λίγο... Όμως αμέσως απέκτησε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά! Τότε με γρήγορες κινήσεις έπιασε την μέση μου με έσφιξε κοντά του... τα χέρια μου ήταν λυγισμενα πάνω στο στήθος του και προσπαθούσα χωρίς αποτέλεσμα να τον σπρωξω πίσω... Τότε... Έσφιξε ακόμα ποιο σφιχτά τα χέρια του γύρω από την μέση μου και έφερε το στόμα του ακριβώς δίπλα στο αυτί μου με αποτέλεσμα να νιώθω την καυτή του ανάσα να το γλύφει. Τότε ψιθύρισε:

-Δεν πιστεύω βρε μωράκι μου να μου κρατάς ακόμα κακία... Ήταν μια αδυναμία της στιγμής...

Τότε μπόρεσα να μυρίσω το πόσο έντονα η ανάσα του βρωμούσε αλκοόλ... Είχε μεθύσει... Τώρα νιώθω την καυτή του ανάσα να κατεβαίνει προς τον λαιμό.. Αρχίζει να τον φιλάει... Δεν αντιδραω... Περιμένω να χαλαρώσει τα χέρια του ώστε να μπορέσω να ελευθερωθω! Μετά από λίγα δευτερόλεπτα... Χαλάρωσε λίγο-ελάχιστα τα χέρια του... Τόσο ώστε  να πλησιάσει το στόμα του από το δικό μου, μόνο λίγα εκατοστά...δεν έχει ποια αυτό το ηλίθιο χαμόγελο... φαίνεται σαν να θέλει να κλάψει... Μυρίζω ακόμα ποιο έντονα την ανάσα του... Βρωμάει παρά πολύ έντονα αλκοόλ... Δεν αντέχω άλλο... Ξέρω ότι δεν μπορώ να ξεφύγω... Και του λέω:

-Είσαι μεθυσμένος!!

Τότε βλέπω καθαρά τους σπασμούς στο πρόσωπο του... Θέλει να κλάψει, αλλά κρατιέται....