Ο κατάσκοπος και εγώ

Άγνωστος Χ

              Άγνωστος Χ pov

-Μας είναι εντελώς άχρηστος αυτός.. Ούτε που μένει ξέρει ούτε τίποτα! ΑΧΡΗΣΤΟΙ! Τι θα πούμε τώρα στον Μεγάλο?

-Θέλετε να τον σκοτώσουμε?

Ακούγεται το τρίξιμο μιας πόρτας. Μια μεγάλη ανδρική σκιά εμφανίζεται στον τοίχο. Όλοι στο σκοτεινό δωμάτιο που περιλαμβάνει μόνο μια τραπεζαρία σηκώνονται με σκυμμένο το κεφάλι.

-Φυσικά και όχι! Μην είστε εντελώς ηλίθιοι! Πρέπει κάποια στιγμή να μάθετε να δουλεύετε με αυτά που έχετε. Έχω σχέδια για τον μικρό!

-Μάλιστα. Τι να κάνουμε με αυτόν προς το παρών?

-Τίποτα. Που είναι?

Του δείχνει με το δάχτυλο. Μπαίνει μέσα σε ένα ακόμα πιο μικρό και σκοτεινό δωμάτιο. Και αυτός είναι εκεί. Στο πάτωμα. Ματωμένος και ψυχολογικά κατεστραμμενος. Ο "Μεγάλος"  βάζει τον δάχτυλο κάτω από το πηγούνι του και σηκώνει το κεφάλι του αρκετά ώστε να τον κοιτάξει στα μάτια.

-Μην ανησυχείς για την αξιολυπητη ζωούλα σου. Δεν είναι ακόμα η ώρα σου.

Αμέσως γυρνάει και κλείνει πίσω την πόρτα, ενώ ο αιχμάλωτος μουγκριζει προσπαθώντας να βγάλει λέξεις πίσω από την μονωτικη ταινία που έχει στο στόμα του.

                     Νινα'ς pov
Τελείωσε κι ολας άλλη μια μέρα. Η πρώτη μου μέρα στην εκπαίδευση και δυστυχώς θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα μέχρι να είμαι έτοιμη για να σώσω τον αδερφό μου. Όμως δεν μπορω να περιμένω τόσο πολύ. Εντωμεταξύ δεν με αφήνουν να πλησιάσω ούτε σε μισό μέτρο τα στοιχεία που έχουν βρει. Όμως εμένα δεν με ξέρουν καλά! Θα τα δω αυτά και θα βρω τον αδερφό μου ο κόσμος να χαλάσει! Προς το παρών όμως δεν με αφήνουν ούτε στιγμή μόνη μου. Πάντα κάποιος είναι μαζί μου. Και όταν είμαι έξω ένα κάρο κατάσκοποι είναι γύρω μου. Δεν αντέχω αυτό το πράγμα! Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο σαλόνι του σπιτιού του Άρη. Και δεν αντέχω, από την μια θελω να παω σπίτι μου αλλά από την άλλη δεν θέλω να ξαναμπώ εκεί πέρα μέσα! Όχι μετά από αυτό που είδα.. Σε λίγες μέρες, μόλις δηλαδή τελειώσει η νεκροψία κτλ θα θάψω τους γονείς μου. Και... Και ο αδερφος μου δεν θα είναι εκεί..

-Το φαγητό είναι έτοιμο!!! Η σπεσιαλιτέ μου είναι έτοιμη! Δεν γίνετε να μην δοκιμάσεις Νίνα θα με προσβάλλεις.
Με βγάζει από τις σκέψεις μου η φωνή του Άρη.

-Πραγματικά είναι υπέροχα! Είναι λίγο η χοληστερίνη στο πιάτο σας, αλλά αυτά τα μακαρονια είναι κόλαση!
Λέει η Άννα