Ο κατάσκοπος και εγώ

Κυκλοθυμικος

Όλη την διαδρομή δεν ανταλλάξαμε ούτε μια κουβέντα, όπως επίσης και μέσα στα μαγαζιά που έχουμε μπει, μέχρι στιγμής... Αυτήν την στιγμή νιώθω εξαιρετικά απογοητευμένη από την "μόδα" όλα τα ρούχα είναι άθλια! Περπατάμε τουλάχιστον 1 ώρα, ευτυχώς κατάφερα να βρω κάποια αξιοπρεπει ρούχα, δλδ κάποια παντελόνια, λίγες μπλούζες κ.α. Τώρα βρισκόμαστε στο kiloshop και βρήκα κάποια ωραία πουλόβερ και μια ωραία δερμάτινη τσάντα πλάτης. Μετά πήγαμε για παπούτσια, όπου πήρα, 1 ζευγάρι Μπορντό vans και 2 ζευγάρια doctor Martin's!!!Τα χέρια μου έχουν γεμίσει σακούλες, Πφφφ δεν μου αρέσει να πηγαίνω για τόση ώρα για ψώνια, κουράζομαι και με πιάνει το κεφάλι μου, όμως δεν έχω κανένα ρούχο στο σπίτι του... Λοιπόν και σπίτι μου, αφού θα μένω εκεί..

-Σε παρακαλώ, πες μου ότι τελειώσαμε τα ψώνια! Δεν αντέχω άλλο πονάνε τα πόδια μου! παραπονιέται

-Ναι... Νομίζω ότι Επιτέλους τελειώσαμε! Μην νομίζεις ότι και εγώ το διασκεδάζω! Δεν μου αρέσει καθόλου να μπαινοβγαινω τόσες ώρες στα μαγαζιά... απαντάω

-Μα καλά τι στο καλό συμβαίνει με εσένα? Είσαι η πρώτη κοπέλα που έχω ακούσει να λέει κάτι τέτοιο!! λέει έκπληκτος

-Εμμμ... Οκκευυ? Λοιπόν θα πάμε σήμερα για την κάμερα? ρωτάω

-Ούτε καν! Δεν είναι καλά αυτά τα μαγαζιά που είναι εδώ.. Θα σε πάω αύριο σε ένα πολύ καλό! Θες να μου δώσεις καμία σακούλα? ρωτάει

Δεν περίμενα να ενδιαφερθεί... Όσο και να θέλω να ξεφορτωθώ λίγες σακούλες, καθώς με κόβουν τα χέρια.. Δεν θέλω να δεχτώ... Μπορώ και μόνη μου!

-Όχι ευχαριστώ... απαντάω

Στριφογυρίζει τα μάτια του...

-Το ξέρεις ότι έχω καταλάβει ότι παιδευεσαι έτσι? Τα χέρια σου έχουν γίνει κατακόκκινα! Έλα δώσε μου σακούλες πριν αλλάξω γνώμη! λέει

Όσο και να μην θέλω την βοήθεια του, δεν νιώθω σχεδόν τα δάχτυλα μου... Οπότε τον αφηνω να πάρει κάποιες σακούλες, χαμογελάω ελαφρά και λέω σιγανά

-Ευχαριστώ..

-Παρακαλώ.. Θέλεις να πάμε για πίτσα? ρωτάει

Μόλις συνειδητοποίησα, ότι έχω φάει μόνο Πρωινό, η ώρα έχει πάει 5 και πεθαίνω της πείνας!

-Ναι! Πεινάω σαν λύκος! λέω

-Έλα πάμε πάνω, νομίζω ότι στον τελευταίο όροφο έχει μια πολύ ωραία πιτσαρία! λέει

Έτσι κατευθυνόμαστε προς τα εκεί.. Τελικά φτάνουμε σε μια πολύ ωραία Ιταλική πιτσαρία, παραγγείλαμε ο καθένας από μια ατομική, εγώ πείρα μια με τέσσερα τυριά! Είναι "η χοληστερίνη στο πιάτο σας" όμως είναι πολύ νόστιμη! Μιλήσαμε λιγάκι κατα διαστήματα, για άσχετα πράγματα, σχετικά ασήμαντα, για τις εκπαιδεύσεις κτλ. Εντωμεταξύ, έχω την αίσθηση ότι κάποιος μας παρακολουθεί, οπότε ή είμαι τρελή ή κάποιος από τους εχθρούς του πατέρα μου, μας βρήκε... Όμως το αγνόησα μετά πήγαμε και για frozen yogurt και επιτέλους άρχισε λίγο να ανοίγεται! Φυσικά δεν μου είναι πράγματα για αυτόν όμως, κάναμε διάφορες βλακείες και γελάσαμε πολύ! Πρέπει να παραδεχτώ ότι πέρασα πολύ ωραία.. Τώρα φεύγουμε από το εμπορικό, όσο είμαστε στο αμάξι, βρήκα την ευκαιρία να πάρω τηλέφωνο την Νίνα, όμως δεν το σήκωσε... όταν επιτέλους φτάσαμε στο σπίτι, είμαι κομμάτια! Είναι μόλις 8 όμως σκοπεύω να πάω να ξεραθω! Με βοήθησε να ανεβάσω τις σακούλες και πριν φύγει είπε: