Ο κατάσκοπος και εγώ

Διάρρηξη

Οι επόμενες ημέρες κύλησαν πολύ ομαλά. Μίλησα με την οικογένειά μου, με τις φίλες μου και από την άλλη εβδομάδα θα μπορώ να τους δω κιόλας! Η εκπαίδευση πάει πολύ καλά! Βελτιώνομαι μέρα με την μέρα και μου αρέσει παρά πολύ. Ανυπομονώ να αρχίσω να πηγαίνω και σε αποστολές! Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι εδώ και κάποιες μέρες, που ρώτησα τον Άρη για τους εφιάλτες του η σχέση μας δεν έχει βελτιωθεί καθόλου! Ενώ πίστευα ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε παρέα και πάνω που άρχισε να Ανοίγεται κάπως.. Όλα ανατράπηκαν! Πραγματικά δεν ξέρω τι συμβαίνει με αυτό το άτομο!

*Άρη'ς pov*

Δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση! Θέλω πίσω την ησυχία μου!!! Βασικά... Η αλήθεια είναι ότι μετά το εμπορικό σκέφτηκα ότι θα μπορούσα μετά από τόσο καιρό να έρθω κοντά με ένα άτομο κοντά στην ηλικία μου, δηλαδή να αποκτήσω φίλους και να περνώ καλά! Όμως η Άννα φέρθηκε πολύ αγενής όταν με ρώτησε ευθέως για τους εφιάλτες μου! Δεν ξέρω αν έτσι έχει μάθει αυτή.. Πάντως εγώ δεν θέλω να συζητάω αυτό το πράγμα! Είναι πολύ οδυνηρό για εμένα... Και τώρα έχει πάρει και διαφορετικές διαστάσεις. Τώρα περιέχουν και αυτήν... Πρέπει να την προσέχω! Δεν γίνετε να έχει και αυτή την ίδια κατάληξη! Δεν πρέπει να επιτρέψω κάτι τέτοιο να συμβεί!! Αφού και αυτή είναι τοοσο χαζή και δεν μπορεί να προστατέψει τον ίδιο της τον εαυτό, είμαι αναγκασμένος να την προσέχω! Και τώρα που είναι πλέον ένα μέλος της οργάνωσης και μελλοντική αρχηγός δεν πρέπει να πάθει ΤΊΠΟΤΑ! Τελικά ξεκίνησε και το διαδικτυακό σχολείο, οπότε δεν το βλέπω να ξεκουμπιζεται από εδώ κάποια στιγμή σύντομα... Ο αρχηγός επιμένει ότι πρέπει να αρχίσω να μιλάω περισσότερο και να της ανοίγομαι... όμως πως μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο από την στιγμή που ξέρω ότι με αυτόν τον τρόπο, θέτω αυτό το άτομο σε κίνδυνο? Όχι! Δεν γίνετε. Δεν πρέπει να την βάλω σε κίνδυνο!! Δεν μπορώ να επιτρέψω κάτι τέτοιο. Καλύτερα να της συμπεριφέρομαι απότομα, παρά να την θέσω σε έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο... Θα μπορούσε... Να σκοτωθεί! Όχι μην σκέφτεσαι έτσι. Δεν Θα πάθει τίποτα, αρκεί να συνεχίσεις να συμπεριφέρεσαι με τον ίδιο τρόπο. Παρόλο που εγώ είμαι απότομος και αγενής... Αυτή προσπαθεί... Προσπαθεί να με προσέγγιση.. Δεν φοβάται να ανοιχτεί.. Και να συζητήσει, ακόμα και οδυνηρά πράγματα, όπως ο θάνατος του πατέρα της.. Μπορώ να δω ότι έχουμε πολλά κοινά. Όμως δεν πρέπει να το ανακαλύψει αυτό.. Δεν γίνετε να την βάλω σε κίνδυνο!!

-Λοιπόν πάμε? λέει

Η φωνή της με βγάζει από της σκέψεις μου.. και απαντάω αμέσως