არ დაგიმალავთ და მეც სულმოუთქმელად ველოდებოდი ამ ოთხი დღის გასვლას და როგორც იქნა ასეც მოხდა. ფრენა დღეს შუადღეს არის. ბარგს ვალაგებ, მაგრამ კარზე კაკუნის ხმა გავიგონე და შევწყვიტე. კარისკენ წავედი. გავაღე:
-რა თქმა უნდა შენ ხარ. სხვა ვინ უნდა იყოს?-გავაღე თუ არა დავინახე ჯიმინი, ოთახში გიჟივით შემოვარდა. ეგყობოდა, რომ გახარებული იყო.
-აბაააა...
-რა აბა?
-მზად ხარ?
-ჯერ არა.
-რაა? ამდენ ხანს რას აკეთებდი?
-რატო მეჩხუბები? ფრენა შუადღეს არის მოვასწრებ.
-არ გეჩხუბები.
-ნეჩხუბები.
-არა.
-კი.
-კაი, გვეყოს. მიდი ჩაალაგე და სადმე გავიდეთ.
-მაინც სად?
-წამო სენდვიჩები ვჭამოთ. ფრენამდე ჯერ კიდევ 3საათია დარჩენილი.
-კარგი.-ვუთხარი და როგორც კი ჩამაგებას მოვრჩი ჩანთა დავხურე, ქვემოთ ჩამოვდგი და კარებთან დავდგი. მოვემზადე, მერე, რომ რამე არ დამრჩენოდა(ჩემი ამბავი, რომ ვიცი).
-კაი, წავედით.-კარი გააღო და გვერდით გაიწია. მანიშნა პირველი შენ გადიო.
სენდვიჩები ძალიან გემრიელი იყო. როგორც კი ჭამა დავამთავრეთ სასტუმროში წავედით, ბარგი ავიღეთ და აეროპორტისკენ გავეშურეთ. იქ ლოდინი დიდხანს არ მოგვიწია, ჩვენი რეისი მალე მოვიდა.
-ყველაფერი მოფიქრებული მაქ.(ჯიმინი).
-მაინც?-ჩავიცინე.
-ყველაფერს გაგახსენებ და ჩვენი სიყვარულის ისტორია თავიდან დაიწყება.
-ახლა, რომ ჩავალთ რას ვაპირებთ?
-სახლი უკვე დავიქირავე ჩვენთვის. იქ მანამდე ვიქნებით სანამ შენ მეხსიერება არ დაგიბრუნდება.
-სახლი რატო დაიქირავე? მე დედაჩემთან მინდა, ეომ დავრჩე.
-მე არ მინდა.
-უკაცრავად?
-მე და შენ ერთად ვიცხოვრებთ. დედაშენს კი, როცა მოისურვებ მაშინ ნახავ.
-უკვე ნერვები მეშლება.
-...
კორეაში ჩავედით. აეროპორტიდან, რომ გავედი გარშემო მიმოვიხედე, იქ ტაქსი იყო, რომელიც ჩვენ გველოდებოდა. მივედით და ჩავსხედით. სახლში მალევე მივედით. ძალიან ლამაზი იყო. ბარგი ამოვალაგე და სააბაზანოში შესასვლელად მოვემზადე, შხაპის მიღება მინდოდა. მივედი და კარი გავაღე, მაგრამ უეცრად ვიღაცამ ხელი მომკიდა. ეს ჯიმინი იყო. ოსე უცემ შევარდა აბაზანაში, რომ ვერაფრის თქმა ვერ მოვახერხე. კარი ჩაკეტა.
-რა არის ეს?-გავბრაზდი.-კარი გააღე.-ვეუბნები და თან კარის სახელურს ვექაჩები.
-მალე გამოვალ საყვარელო.
-შხაპი უნდა მივიღო.
-გასაგებია, რომ გამოვაკ მერე მიიღებ. საშხაოე არსად გარბის.
-ძალიან დავიღალე და თან თავბრუც მეხვევა.
-რაა? ალბათ მგზავრობამ დაგღალა, დაისვენე მაშინ, მაგრამ არა არ დაისვენო, აქედან, რომ გამოვალ შხაპი მიიღე და მერე გავისეირნოთ.-თვალებში მებინდება, ვეღარაფერს ვხედავ. ვცდილობ როგორმე დივანს მივუახლოვდე, მაგრამ არ გამომდის. თავი საშინლად მტკივა და ძირს ვეცემი...
-ექიმი, ექიმი მჭირდება სასწრაფოდ..-თავლები გავახილე, გარშემო მიმოვიხედე. საავადმყოფოში ვიყავი. ჯიმინი განწირული ხმით კიოდა, თან თვალებიდან ცრემლები მოსდიოდა. ექიმს ითხოვდა. საკაცე მოიტამეს და დამაწვინეს. ბუნდოვნას ვხედავდი ყველაფერს.
-დროზე პალატა გაამზადეთ, სასწრაფოდ-თქვაექიმმა. ეს ბოლო სიტყვები იყო რაც გავიგე. გონება დავკარგე.
#მწერალი
ჯიმინი ანის ელოდებოდა. მას ძალიან ეშინოდა ანის დაკარგვის. ერთი სული ქომდა ექიმი როდის გამოვიდოდა და ამბავს როდის ეტყოდა და აი ისიც. ექიმი გამოვიდა.
#ჯიმინ
-ექიმო რა ხდება? ისეთი ხომ არაფერია? მას გული ალბათ გადაღლილობისგან წაუვიდა ხო?
-....
-ხმა ამოიღეთ-ჯიმინმა ექიმს ხელი მოჰკიდა და შეაჯანჯღარა.-მითხარით, რომ სერიოზული არაფერია.
-ვწუხვარ.
-რააა? წესიერად ამიხსენით რა ხდება?-ტირილს ვერ ვწყვეტ. ვიცი, რომ რაღაც ცუდი ამბავია,აგრამ ამის დაჯერება არ მინდა.
-მას სიმსივნე აღმოაჩნდა..
-...-ხმა ვეღარ ამოვიღე. ჩავიკეცე. არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა.
-ამიტომ წაუვიდა გული.
-ხო გადარჩება? მითხარით გთხოვთ.-თავი ხელებში ჩავრგე და დავიწყე გაუჩერებლად ტირილი.
-ჯერ ვერაფერს გეტყვით. ცოტახანში გონს მოვა და მისი ნახვა შეგეძლებათ.
_____"__
ესეც ასე კიდევ კარგი დღეს მაინც დავდე. იმედია მოგეწონათ და საინტერესო გამოვიდა.😍😍😍😍😍😍😍😍😍
STAI LEGGENDO
გულცივი (დასრულებული)
Storie d'amoreგოგონა სახელად ანი ცხოვრობს კორეაში. მას სკოლაში უყვარდა ერთი ბიჭი, რომელმაც გული გაუტეხა, შემდეგ კი ისინი აღმოაჩენენ, რომ ერთ უნივერსიტეტში სწავლობენ.
