"Buralardan geçiyordum seni gördüm. "
Şarkı devam ediyor ben ise hayranlıkla Mete'yi izliyordum. Kayra ile ayrılmıştık. Yani o arkadaşlarıyla gitmişti ama yinede onu burdan görebiliyordum.
"Artık aşktan kaçıyordum geri döndüm. "
Ve kafama koca bir atom bombası gibi aniden düştü. İlk önce giydiğim kıyafete sonra uzaktaki Kayra'ya baktım.
Acaba beni tanımış mıydı ?
Alelacele telefonu açıp direk mesajlaşmalara girdim.
~mesaj iletilemedi~
"Yes be!? " diyerek ufak bir çığlık attım.
Ardından fotoğraf iletilmeden önce kaldırdım ve koca bir oh çektim.
Ya fotoğrafı görseydi?
Ya beni tanısaydı?
Gerçekten çok ucuz atlatmıştım. Gerçekten ama gerçekten ilk defa şans denen şey beni çok güzel kurtarmıştı.
"Kızlar bu Laçin değil mi? "
"Evet o oha! "
"Nasıl ya hani nerede? "
Ve başka bir kötü şans beni dakikasına yakalamıştı.
Kafamı sesin geldiği yöne çevirdiğim anda bizim sınıfın kız ve erkek tayfasını karşımda bulmuştum.
Yaklaşık bir on kişi karşımda duruyordu. Ve aralarında Elif'te vardı.
Sanırım bir ben eksiktim. Bana bile haber vermeden toplaşıp buraya gelmişlerdi.
Ne harika ayrımcılık.
"Naber Laçin ne işim var burada ?" dedi Zeynep.
Sanırım bu günün favori cümlesi buydu.
"Arkadaşım davet etti. " dedim gülümsemeye çalışarak.
Gülümserken bir insan ancak bu kadar zorlanabilirdi.
"Hayret. Bizde arkadaşınız ama bizimle takılmıyorsun bile. "
"Çağırsaydınız gelme şansım olurdu Zeynep. " dedim ve o sırada hepsi sus pus oldu.
Elif ise hiç bir şey demeden kendi telefonu ile uğraşıyordu.
"Gençler gidip kendimize bir yer bulsak iyi olacak. " dedi Zeynep.
Verecek cevap bulamayınca yaptığı tek şey kaçmaktı.
Her zamanki gibi.
Onlar önümden geçip giderken bende kısa bir öf çekip tekrar önüne döndüm.
Gerçekten en güzel akşamımı berbat etmişlerdi.
"Şarkı güzel değil mi? " dedi bir ses.
O kadar dalmıştımki yanımda duran Elif'i bile farketmemiştim.
"Evet severim bu şarkıyı. " dedim kafamı çevirmeden. İkimizde bir birimize bakmadan konuşuyorduk.
"Öldüm sanki cennet böyle güzel olamaz. "
"Kayra burada." dedi.
"Evet gördüm. "
"Yürüyorum sana doğru, görüyorsan bana doğru. "
"Sen çıkmazdın dışarı ne oldu? " diye bir soru yöneltti.
"Artık çıkıyorum. "
"Sevindim."
Resmen konuşuyorduk. Tabii biraz kuru kuru olsada bu da bir gelişmeydi.
"Ben düşündüm ki" diye söze başladı.
Konuşmanın önemli bir yere gideceğini tahmin ediyordum. Bu yüzden gözlerimi ona doğru sabitledim.
"Evet." dedim cümlenin devamını getirmesi için.
"Düşündüm de art- bö- dav- gerek yok. "
Sesi o kadar kısık gelmiştiki hiç bir şey anlamamıştım.
"Nasıl yani duyamıyorum sesin kısık geliyor !?"
"Diyorumki artık barışalım!? " diye bağrıdı birden.
Bu seferki ses tonu daha çok çıkmıştı. Hatta arkamızdaki bir kaç kişi dönüp bize bakmıştı.
Ben zaten oldukça şaşkındım ne yapacağımı bilemeyip birden boynuna atlamıştım. Aynı şekilde o da benim boynuma atılmış ve sımsıkı bir şekilde sarılmıştı.
"Bu anı o kadar çok bekledim ki?! " diye bağrırıken bir yandan ağlamaya başladım.
Gözyaşlarım benden habersiz bir şekilde akmaya başlamıştı.
Hiç olmadık zamanlarda gerkesiz yere ağlamak benim için çok kolay bir şeydi.
"Ağlıyor musun sen?!" diye sorduğunda sarılmayı bırakıp ellerimle göz yaşlarımı sildim.
Şimdide gülmeye başlamıştım.
"Yok hayır ağlamıyorum. " dedim.
Sonra kısa bir süre birbirine sıratarak baktık. Ve tekrar gülmeye başladık.
O sırada gözlerim karşı taraftan bize bakan Kayra'yı yakaldı.
Daha doğrusu bana bakıyordu.
Bana.
Ne?
Yüzümdeki gülümseme ani bir şekilde silindi ve kafamı başka bir yere çevirmek zorunda kaldım.
"Ne oldu ?"
"Kayra bakıyor. " dedim çaktırmadan.
"Ne!? " dedi heyacanlı bir şekilde ve kafasını arkaya doğru çevirdi.
"Bakma, bakma, bakma. "
"Şuan bakmıyor, telefonla uğraşıyor gibi. "
Ve tam o sırada telefonuma bildirim geldi.
"Kimden?" diye sordu Elif.
"Kayra. " dedim. "Önüme geçsene beni görmesin. "
~
K: Hey.
K: Sonunda öğrendim kızın ismini.
K: Laçin.
Ayçiçeği: Vayy. Adamsın.
Ayçiçeği: Aferin.
K: Hadi kudur.
Ayçiçeği: Ne kıskanıcam be.
Ayçiçeği: Ben şuan şarkıya mest olmuş durumdayım.
K: Ne şarkısı?
Ayçiçeği: Gel birazcık sola doğru, seviyorsan bana doğru.
K|çevrimdışı
~
"Gel birazcık sola doğru, seviyorsan bana doğru. "
"Buraya doğru geliyor sanki. " dedi Elif.
"Şşş sakin hiç bir şey olmamış gibi davran. " dedim.
Ama benim kalbim hiç yavaşlayacak gibi değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgedeki Çiçek | Texting
Short StoryK: O mezuniyete geleceksin. Ayçiçeği: Asla. K: Dinle. K: Çünkü o zamana dek seni bulmuş olacağım. Ayçiçeği: Bak işte şuan sesli güldüm. Ayçiçeği: İmkansız. Ayçiçeği: Benim hakkımda bir kaç gereksiz şey dışında hiç bir şey bilmiyorsun. K: Dene...
