Light my fire

Unwanted feelings

Chapter five

 

Harvey’s POV

 

 

 

"Hindi ako to picture ko lang to." Sabi ko sa kanya

 

"i-babalik ko na lang tong panyo mo bukas" at itinago naman nya yung panyo sa bulsa nya

umupo ako sa tabi nya "bakit ang aga mo ata pumasok ngayon?" Tanong nya hindi man lang tumitingin sa akin.

 

 

 

"Alam mo ang rude mo!" Napatingin sya bigla sa akin ngayon ko lang nakita ng malapitan yung mukha nya ag cute ng mata nya hindi nakakasawang tingnan

 

 

"Huy! Natulala la na dyan b-bakit mo naman nasabi na parang ang rude ko ha??"

 

 

 

 

 

"k-kasi  kinakausap mo ko pero hindi ka naman nakatingin sa akin ano yun kinakausap mo yung lupa? Psh."

 

 

 

 

"Eh? Nahihiya kasi ako sayo!" Napatingin ako  bigla sa kanya namumula sya lalo syang naging cute.

 

"At bakit ka naman nahihiya sa akin ha?"

 

 

 

 

"Sus! K-kasi nga d-diba a-alam mo na yun! Tsk. Ilang beses ko na bang sinabi sayo na-----"

 

 

 

Hindi ko na tinuloy sasabihin nya

 

 

"Aish. Oo na alam ko na dahil gusto mo ko pft. Hahahahahahahahahahahahaha"

 

"hoy! N-nakakainis ka naman ee! Alam mo dapat hindi mo pinagtatawanan ang feelings ng isang babae nakakababa tuloy ng confidence e!" Halos bulong na sabi nya

hindi ako nagsalita ang tahimik tuloy

tumayo na siya at nakita ko parang umiiyak na naman sya

 

 

"halika ka na time na baka ma late pa tayo sa klase natin." sabi nya tumayo na rin ako at hinarap ko sya sa akin pero nakatungo sya sa akin.

 

 

 

"Are you crying?" Umiling lang sya kaya tinaas ko yung mukha nya shit! Umiiyak nga.

 

 

 

"Ikaw kasi *sob* nakakainis ka *sob* ----"  niyakap ko sya haaayy!!! Ayoko nga ng iniiyakan ako hindi pa naman ako patay noh?

 Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Basta ang gusto ko lang mayakap siya. Naaawa lang ba ako o may iba pa kong nararamdaman?

 

 Hindi mali ito. Hindi dapat ako makaramdam ng pagmamahal sa isang babae. Ayokong masaktan at ayoko rin makasakit

Shit!

Tinulak ko siya palayo sa akin. Bahagya siyang nagulat pero agad din naman nakabawi.

"Bakit? May problema ba?" Napaka inosente niyang babae. At ayoko siyang makitang umiyak dahil sa walang kwentang katulad ko.

He deserves someone much better,

I felt a pang in my heart. Habang iniisip ko iyon. Pero pinilig ko ang ulo ko. Mali talaga.

 

"Tara! Wag na nga tayo pumasok" hinila ko sya

 "T-teka lang san tayo pupunta? Baka magalit mga prof. Natin"

 

 "Tss. Ayos lang yun. Ilayo mo nga muna yang sarili mo sa libro."  Nagtataka lang siya sa mga sinasabi ko.

Ano ba to?

 "Ako ang bahala dun wag ka mag-alala" narinig ko syang bumuntong hininga dadalhin ko na lang sya sa secret place ko.

 

VOTE and COMMENTS please guys...