KUYMAĞUNA GEVREK BANDIĞUM ( BİTTİ)

14.Bölüm: İzmir'e Yolculuk ( Yeni Bölüm)

Huhuuu! Ben geldum da açın ula kapiyi! Hem de yeni bölumle geldum!

Alirum bir yıldızınuzi🌟
Bolca yorum isteyrum ha ona göre❤

BÖLÜM ŞARKISI:
Gökhan Birben: Oy Oy Güzelim
( Şarkıya bayıldum😍 İnsanun horon bilmese bile oynayası geliyor)

Keyifli okumalar uşaklar😍

            ~~~~~~~~~~~~~~

  -3 GÜN SONRA-

  O malum olayın üzerinden tam üç gün geçmişti. Meşe ve Hüseyin bu üç gün boyunca bir kez olsun yan yana gelmemişlerdi.

  Hüseyin bilerek Meşe'den uzak duruyordu. Bir araya geldikleri an onun kalbini kırmaktan ve işleri daha da çıkılmaz hale getirmekten korkuyordu.

  Meşe ise o kadar çok utanmıştı ki yaptıklarından ve sebep olduklarından, bu üç gün boyunca odasından dışarıya sadece temel ihtiyaçlarını karşılamak için çıkmıştı.

  Kardeşi Nisan dışında evde kimse onunla doğru düzgün konuşmuyordu. Bu durum üzülmesine neden olsa da bir yerde de işine geliyordu. Kimseye neden o kadar çok içtiğinin hesabını vermek istemiyordu.

  Yatağında kaçıncı defa tur attığını  unutan Meşe, oflayarak sağ tarafına döndü ve telefonunu sinirle yatağının üzerine attı. Daha ne kadar böyle devam edeceğini bilmiyor, ailesinin yanına gitmeye de cesaret edimiyordu.

  Uyumanın iyi bir fikir olduğunu düşünüp tam gözlerini kapatacakken  Nisan ve Hilal'in büyük bir gürültüyle odaya girmesiyle Meşe korkuyla yerinden sıçrayarak ayağa kalktı. Bir eli göğsünde hızla nefes alıp verirken neler olduğunu anlamaya çalışırcasına kızların kızarmış yüzlerine baktı.

" Kı- kızlar ne oldu? Neden bu haldesiniz? Kötü birş... "

" Bir sus kızım ya! "

  Hilal Meşe'nin yatağının üzerine oturup soluklanmaya başlarken Nisan da hemen Hilal'in yanına oturup kendini geriye doğru attı ve gözlerini kapattı.

" Ne atarlanıyorsun kızım hemen?! " diyerek yatağına geri oturan Meşe, meraklı gözlerle kardeşine ve arkadaşına bakmaya devam etti.

" Çatlatmasanıza beni de söyleseniz artık. Ne bu haliniz? "

  Hilal yutkunduktan sonra gözlerini kendisine merakla bakan arkadaşına çevirip olanı biteni bir solukta anlatmaya başladı. Zaten çok da vakitleri yoktu.

" Bizimkiler konuşurken duydum bu akşama doğru İzmir'e gidiyormuşsunuz. "

  Meşe'nin aklı o kadar karmakarışıktı ki bir an hiç olmayacak bir ihtimalin aklına gelmesiyle kalbi heyecanla atmaya başladı.

" Annenler Hüseyin ile beni evlendirmekten vazgeçtiler değil mi? İzmir'e mi dönüyoruz? "

" Hayır canım sen ve abim arabayla, annemler ve annenler de ertesi gün uçakla İzmir'e gidiyorsunuz, çeyizini alıp gelecekmişsiniz. Ben, Nisan ve nenelerimiz de buradaki hazırlıkları yapacağız. "

  Meşe'nin gözleri duyduklarıyla fal taşı gibi açıldı. Bu da ne demek oluyordu? Duyduklarının bir yalan veyahut bir eşşek şakası olmasını çok istiyordu.

Öyle olmalıydı da. Hüseyin ile aynı arabada ve saatlerce sürecek olan bir yolculuk bir çeşit intihar gibi birşeydi.

" Hilal bunun bir şaka olduğunu söyle lüfen. "