KUYMAĞUNA GEVREK BANDIĞUM ( BİTTİ)

4.Bölüm: Trabzon Trabzon

Herkese iyi geceler😍 Nasılsınız canlar? Beni sorarsanız şükür iyiyim ama yorgun savaşçı modundayım. Şu sıralar aşırı yoruldum😰

  Kaç gündür bölüm yazamıyorum çünkü bilgisayar işletmenliği sınavına hazırlandım ve bugün sınava girdim. MEB onaylı bilgisayar sertifikasını alacağım Allaha şükür ki sınavım iyi geçti ve ben de hemen yorgun da olsam bu başarımın şerefine bölüm yazdım. Umarım yazabilmişimdir🙈 Bilenler vardır aranızda ama ben yine de söyleyeyim. MEB'e bağlı bir ana okukunda memur olarak çalışıyorum. Önümüzdeki günlerde memurluğa yükselme sınavına çalışmaya başlayacağım. Önümde onlarca konu ve 2.5 ay var. Bana şans dileyin olur mu?

Oy ve yorum yapmayanların gece rüyasına girer beddua ederim ve inanın beddualarım çok pis tutuyor😎

BU BÖLÜM TÜM ÖĞRENCİ OKURLARIMA GELSİN. YENİ EĞİTİM ÖĞRETİM YILI HAYIRLI UĞURLU OLSUN. DERSLERİNİZDE BAŞARILAR🙋❤

  Keyifli okumalar❤

  İnstagram: Aslhnyks
        ~~~~~~~~~~

   Meşe elindeki kitabını çantasına koyarken saatlerdir elindeki telefonda arkadaşlarıyla mesajlaşan kardeşine göz ucuyla baktı.

" Nisan, anneannem hazır uyuyorken gel bir kahve içelim. Yoksa yine başımızda durup sadece tuvalete gitmemize izin verecek. "

Meşe çantasını koluna taktıktan sonra Nisan'a baktığında onun kulaklıklarını çıkarmadığını görünce sinirle kulaklığın kablosunı tutup hızla çekti.

  Nisan kulaklığın aniden kulağından çıkmasıyla gerçek dünyaya hızlı ve sinirli bir dönüş yapmıştı. En nefret ettiği şeylerden birtanesi dinlediği şarkının yarım kalmasıydı.  

" Ya abla ne yapıyorsun ya?! "

" Şşşşt! Sus anneannem uyanmadan gidip bir kahve içelim. "

Nisan hızla toparlanırken bir yandan da ablasına laf yetiştiriyordu.

" İnsan gibi söylesene abla anlardım yani. Ödüm koptu resmen. "

" İnsan gibi söyledim canım ama sen insanlıktan çıkmıştın. Hadi yirmi dakikamız kaldı. "

  Meşe ve Nisan çantalarını yanlarına aldıktan sonra hızla otobüsten inip terminalin kafe ve yemek bölümüne doğru yürümeye başladılar. Gece saat 02.00 civarı olsa da terminal insan doluydu. Her yerde seyyar satıcılar birşeyler satıyordu.

  Kahvelerini alan kızlar boş bir masa bulup oturduktan sonra Nisan hemen bir özçekim yapıp hem ablasını, hem de Hilal'i etiketleyip resmin üzerine
" Geliyoruz az kaldı. " diye yazarak instagramda hikayesinde paylaştı.

" Anneannem uyanınca bizi yerimizde göremezse neler olur biliyorsun değil mi? "

Ablasının sorusuna karşılık Nisan kıkır kıkır gülmeye başladı.

" Neden gülüyorsun yine? Komik birşey mi söyledim? "

" Ben sana söylemedim değil mi? "

" Neyi? "

" Ben anneannemin çayına uyku ilacı attım. Sabaha kadar rahatız. "

  Meşe gözlerini büyütüp Nisan'a şaşkınca bakarken ne diyeceğini bilememişti. Kardeşinin yaptıklarına ve yapacaklarına akıl sır ediremiyordu. Bu kız resmen delilikte kendisini de geçmişti.

" Manyaksın kızım sen. "

" Ablam sağolsun. "

Meşe tam birşey diyecekken çantasındaki telefon çalmaya başlayınca sözünü yarım bırakıp telefonunu çantasından çıkardı ve arayana baktı.