Part 24

953 41 1
                                    

-Vanuit Rein-

Ik plof blij op de bank. Ik zie in mijn ooghoek dat Chrisje me doordringend aankijkt. Ach ja, het zal wel. Opeens begint Chrisje keihard te lachen. Ik kijk haar geïrriteerd aan. "Wat." Mompel ik droog. "Mijn kleine broertje is verlie-hiefd!" Grijnst ze. Ik zucht er ik sta op. "Waar ga je naar toe?" Vraagt Chrisje. "Naar boven."voor dat Chrisje kan antwoorden, loop ik de trap op naar mijn kamer. Ik pak mijn mobiel. Een paar whatsappjes. Best veel van Mainiacs. Ik ontgrendel mijn mobiel en ik open Whatsapp. Meteen krijg ik een whatsappje van Deveny.

17:30 Deveny💞:

'Heeii, Nils zit voor mijn deur.'

17:31 Ik:

'Whut?!'

17:31 Deveny💞:

'Hij komt een paar nachten bij mij logeren. Hij kan nergens anders heen.'

17:34 Ik:

'Gezellig ;).'

'Ik ga naar bes ik heb barstende koppijn.'

'Trusten😘'

17:35 Deveny💞:

'Trusten💋'

Ik leg mijn mobiel weg en ik ga op bed liggen. Nadenkend over vandaag. Het is gewoon een perfecte dag. Met een glimlach op mijn gezicht val ik in slaap.

-Vanuit Marlie-

Ik sta aan de ramt van het bos. Waar hij op me zal wachten. Het doosje heb ik in mijn hand. In de verte zie ik een auto aankomen. Zal hij het zijn? Hij zei dat hij een groene Volkswagen had. De auto komt steeds dichter bij. Met klamme handen blijf ik wachten. Mijn hard gaat te keer. Elke keer als ik dit doe, ben ik nog zenuwachtig. De auto stoot voor me. He raampje gaat open en ik zie een man zitten met een sigaret in zijn hand. Luide muziek komt uit de auto. "Marlie?" Zegt de man met een schorre stem. Ik knik voorzichtig. "Heb je het bij?" Vraagt de man. Ik laat het doosje zien. Hij rommelt wat in een koffertje die op de bijrijders stoel licht. Hij geeft me een ander doosje en ik geef hem het doosje dat ik bij me had. Meteen scheurt hij weg. Het is dood stil nu. Rustig loop ik aan, me trillende handen.

Almost forgotten - ft Rein van DuivenbodenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu