PERCY JACKSON VE EVRENİN EFENDİSİ

15

Poseidon Zeus'un aptallık yaptığının farkındaydı.

Athena'yı ve kendisini öldürmesini bekliyordu ama öldürmek yerine ikisini de Tartarusa atmıştı. 

Hoş, buradan çıkmasının imkanı da yoktu. Güçsüz bir ölümsüzdü artık. Yarı insandı. 

Athena'nın neden bu işe bulaştığını merak ediyordu;

" niye yardım ettin?"

Athena gözlerini devirdi;

"Bir işe yaramadı ama...

çocuklarımla ilgili bir anne değil gibi gözüküyorum her zaman. Kendi çocuklarım beni soğuk biri olarak görüyorlar. Ama, gerçekten Annabeth'i seviyorum. Gurur duyduğum çocuklarımdan biri ve onun üzgün olmasını istemiyorum. Özellikle Percy ölürse..."

Poseidon gülümsedi;

"bu geçerli bir sebep değil. Sırf Annabeth için bu işe kalkıştığını inanmıyorum. Özellikle Percy konusunda ölmesini istediğini hepimiz biliyoruz Baykuş kafa"

Athena kahkaha attı;

" gerçekten bu hikayeyi gerçek mi sandın?"

Poseidon sinirle Athena'ya döndü;

" Daha demin inanmadığımı söyledim. Güçlerimiz alınınca aklında gitti herhalde?"

Athena güçlerinin alındığını hatırlayınca hüzünlendi;

"Güçlerim alınmış olabilir ama yılların tecrübesi var. Bu aptalca hikayeyi gerçek sandığını yüzünden okuyorum Yaşlı yosun kafa. Neden size yardım ettiğim hakkında bir fikrim yok."

----------------------

Annabeth sinirle Percy'ye bakıyordu;

"kaç saattir ne düşünüyorsun sen?"

Percy heyecanla Annabeth'e döndü;

"büyük ihtimalle Poseidon ve Athena tartarusta"

Annabeth merakla Percy'ye baktı;

"öldülerse?"

Ayağa kalktılar:

"Zeus ikisinin de can çekişmesini ister. Bu yüzden öldürmeyeceğini biliyorum."

"Yosun kafa zamanımız yok, bunu sende biliyorsun."

Percy Annabeth'e gözlerini dikti:

"Annabeth ikimiz ne yapabiliriz ki? Yanımızda tecrübeli insanlar olmalı. Poseidon ve Athena kadar bize yardım edebilecek birisini bulamayız. Kharion bile bize sırt çevirmiş. Kim bize yardım eder ki? Planı çoktan yaptım."

Annabeth planı kabul etmişti ama Tartarus'a nasıl ineceklerdi?