"Where are we going, Dad?" the 8 year old, Benedicto Icarus asked his Dad. Elmer looked his son with a smile on his face.
"We are going to meet your sister." May pagtataka itong tumingin sa kanyang ama. Kahit na sobrang bata pa lang niya ay alam na niya ang realidad, he already lost his mom kaya impossible na magkaroon siya ng kapatid.
"What are you talking about?" tanong niya dito pero imbes na sagutin ng kanyang ama ay huminto ang kotse nila sa isang ampunan.
"Mr. De Leon." agad na pagsalubong sa kanila ng isa sa mga tauhan doon. Binati naman ito ng ama ng buong ngiti.
Inasikaso sila ng mga ito at hindi niya maiwasan na iikot ang mata sa paligid, napakaraming bata na halos kaedad niya lamang. Lahat sila ay nakatingin sa kanya nang may pagkamangha.
"What are we doing here?" takang tanong niya habang mahigpit na nakakapit sa dulo ng damit nito.
Tinitignan lamang siya ng ama nang may ngiti sa labi saka ibinaling ang tingin sa tauhan ng ampunan.
"How is she?" tanong ng ama nito. Iginiya naman sila sa isang kwarto, kung anung dahilan ay hindi niya alam. Naguguluhan pa rin siya.
"Dad." sambit niya, pagbukas ng pintuan ay bumungad sa kanila ang batang babae na sa kanyang tyantsa ay nasa anim na taong gulang lamang. Nakasuot ito ng napakagandang damit at sa hindi malamang dahilan ay napatameme siya.
"Son, meet your sister. Jhoana Louise." sambit ng kanyang ama habang tinuturo ang batang babae na nahihiyang ngumiti sa kanila.
"Jhoana, this is your brother. Benedicto Icarus." Pasimple lamang siyang ngumiti sa batang babae saka tumingin sa ama.
"Be a good brother, Icarus." tumingin siyang muli kay Jhoana at napailing.
***************
Icarus never became a good brother to Jhoana, he bullied her in many ways that he can. Nagiging anghel lamang ito kapag nakakasama na nila ang kanilang ama ngunit sa iilang pagkakataon lamang dahil sa mga business at political trip nito.
"What the hell, Icarus! Where did you put my project." galit na galit na sigaw ni Jho pagkapasok niya sa kwarto ng kapatid. Nakangisi naman itong parang demonyo habang hawak hawak ang mga papel na may nakakakalat na pintura.
"Sht, sayo ba 'to? Akala ko basura kaya ginawa kong sapin sa floor para di madumihan." mabilis na sinugod ni Jho ang kapatid saka sinabunutan, humalakhak lang naman si Icarus na natutuwa sa mga nangyayari.
"Pasahan na niyan bukas!"
"So what, hindi ko problema iyan. You're so careless with your things kaya nagiging basura."
"Asshole ka talaga, Icarus!" sigaw niya dito. Ngumisi lang naman ang binata at ibinato ang mga papel na may mga pintura.
"Pagsisisihan mo 'to!" sigaw niya. He shrugged his shoulder saka pinagsaraduhan na ito ng pinto.
"As if Jhoana can do it." bulong niya. He never see her as his sister, he always sees her as a competitor from his father. Magmula nung dumating si Jhoana sa buhay nila ay mas nagfocus sa kanya ang ama. He always praised Jhoana for being excellent samantalang ito ay lagi niyang pinagbubuntunan ng inis. For him, he never excel kahit na varsity player ito sa school. His Dad never watch any of his games samantalang wala siyang nakaligtaang academic competitions ni Jhoana. Pakiramdam niya sa bahay na 'to ay siya ang naging ampon. He make sure na miserable ang buhay nito hindi lang sa school kundi pati na rin sa bahay nila.
