Falling in love in Spain

Hoofdstuk 6

"Jongens even leuk lachen, ik wil een leuke foto van jullie samen" zeg mama, ik hoor Alex naast me zuchten, hij houdt niet zo van foto's, maar ja wat wil je hij is 14. Toch doen we allebei wat ze vraagt en staan we lachend op de foto.

We lopen door en we komen uit bij de kathedraal van Barcelona, het is zo een prachtig gebouw, helemaal in de gotische stijl. Hier gaat mijn kunstvak hart sneller van kloppen. Op het plein voor de kathedraal staan mensen in grote cirkels te dansen, het ziet er erg leuk uit. We lopen meer richting de kathedraal, hij is zo enorm groot.

"Mooi hè" zegt Matthijs die naast me komt staan. Ik kijk hem aan en glimlach.

"Ja, het is werkelijk prachtig. Ik heb kunstvak, dus de architectuur van kerken enzo vind ik super interessant" zeg ik blij.

"Oh, kun je me dan wat over deze kathedraal vertellen?" vraagt hij en ik knik enthousiast.Ik begin te vertellen over alles wat je kan zien aan de buitenkant van de kathedraal en over hoe het gebouwd is. Ik stop pas als ik mama hoor roepen.

"Ava, Matthijs, komen jullie er ook even bij. We willen een foto van jullie zes maken!"

We lopen naar waar de rest staat en ik ga naast Mia staan, ik verwacht dat Matthijs naar Collin zal lopen, maar hij blijft aan mijn zijde staan. Collin, Mia, ik en Matthijs staan naast elkaar en Alexander en Benjamin zitten voor ons op de grond. Mia doet haar arm achter mijn rug en ik doe hetzelfde bij Matthijs, mijn andere arm sla ik om Mia's schouder. Matthijs slaat ook zijn arm om mijn schouder en we lachen allemaal.

Als de foto is gemaakt zeg ik, "Nu jullie." Ik loop naar Arthur en mama toe en pak de camera af. Ze lopen met zijn twee naar waar wij net stonden en ik maak een paar foto's van ze.

"Kunnen we wat gaan drinken? Ik heb dorst" zegt Benjamin. Ik eigelijk ook wel. Het is al 2 uur dus dat mag ook wel. We gaan bij een restaurantje zitten en bestellen wat te drinken. Eten kan niet meer, want de lunch is al voorbij.

We drinken allemaal rustig ons drinken en kletsen wat. Ik besluit te checken of mijn polaroid camera het nog doet, ik heb hem al een jaar ofzo niet gebruikt. Ik zet hem aan en richt hem op Mia, net op het moment dat ik op het fotoknopje klik begint ze te lachen om iets wat Alexander zegt. De foto komt uit de camera en hij is erg leuk. Ik stop hem in een fotoboekje en berg de camera weer op.

Als iedereen zijn drinken op heeft vertrekken we weer richting de camping, maar niet voordat we een ijsje hebben gehaald.

Terug op de camping besluiten we om te gaan zwemmen in zee. Ik ben niet zo een grote fan van zwemmen, want dan moet je zwemkleding aan. Het is niet dat ik extreem onzeker ben over mijn lichaam, het is gewoon dat ik nogal veel littekens heb overgehouden aan het auto ongeluk. Ik heb een hele grote op mijn linker onderbeen, want daar moest ik geopereerd worden, maar ik heb er ook veel op mijn rug en buik, deze zie je normaal niet, maar wel als ik ga zwemmen en ik vind ze gewoon niet zo mooi. Ik heb daarom ook een badpak, da hoog sluit op mijn rug en waarbij je van de voorkant ook niks ziet. Hij is best leuk, rood met witte stippen. Ik pak mijn handdoek en we lopen naar het stand.

Het water is nog net zo lekker warm als gisteren, het is lekker rustig en Mia en ik dobberen wat rond. Maar de rust wordt al snel verstoord door Collin die ons nat gooit met water, dat laat ik natuurlijk niet zomaar gebeuren, dus als snel zitten we in een groot watergevecht.

Na een uurtje ben ik wel uitgespeeld en besluit ik terug te gaan naar de caravan, waar mama en Arthur ook nog zijn.

"Hey, lieverd weer klaar met de zee?" vraagt mama en ik knik.

"Wat zullen we vanavond gaan doen? Gewoon hier blijven, of wil je ergens heen?" vraagt ze aan mij. Eerst wil ik zeggen dat we wel gewoon hier kunnen blijven, maar dan bedenk ik me dat het zondag is. En bedenk ik me dat dit de enige dag is dat we naar de muzikale fonteinen van Barcelona kunnen gaan, dus dat wil ik eigenlijk wel gaan doen.

"Dit is de enige avond dat we naar de muzikale fonteinen van Barcelona kunnen, dus misschien is het wel leuk om daar heen te gaan" zeg ik, mama en Arthur vinden het allebei een goed plan en we besluiten dat we daarvoor dan lekker uit eten gaan op de boulevard. Prima plan als je het mij vraagt.

Het eten was super gezellig, ik begin me steeds een beetje meer op mijn gemak te voelen bij dit gezelschap, dus dat is goed. Nu zijn we op weg naar de fonteinen en ik heb er zin in. Het is al bijna helemaal donker en het schijnt echt prachtig te zijn. We parkeren vlakbij en als we uit de parkeergarage lopen kunnen we de muziek van de fonteinen al horen. 

We lopen de grote trappen op en kijken onze ogen uit naar het licht spektakel. Het zijn allemaal populaire liedjes waar de fonteinen op dansen, dus dat is erg leuk. Het is allemaal zo magisch en mooi ik ben helemaal in een trans. Toch voel ik een paar ogen op me branden, ik kijk naast me en zie dat Matthijs naar me kijkt. Ik glimlach een beetje verlegen naar hem en hij lacht terug. Langzaam voel ik dat hij zijn arm om mijn schouder legt, het voelt heel fijn, heel veilig. Ik weet dat het niet moet, maar ik denk dat ik iets voor Matthijs begin te voelen, niet dat hij dat ooit te weten komt, maar toch. Voor nu laat ik het gaan, ik leg mijn hoofd op zijn schouder en geniet gewoon van het moment. Naast me hoor ik nog de klik van een camera, ik kijk opzij en zie Mia grijnzend naar me staat te kijken. Ik schud glimlachend mijn hoofd en kijk weer verder naar de show.

Wat een mooie afsluiting van een leuke dag.