Falling in love in Spain

Hoofdstuk 6

Ik word langzaam wakker van het zonlicht dat door de gordijnen heen komt. Ik kijk naast me en zie dat Mia niet meer naast me ligt. Ik ga rechtop zitten en kijk op mijn telefoon, het is al half 10, ik had niet gedacht dat ik zo lang zou slapen. Ik rek me uit en stap uit bed. Ik hoor mensen praten buiten, dus ik besluit ook naar buiten te gaan.

"Goedemorgen schone slaapster" zegt mama als ik naar buiten stap. Ik glimlach naar haar en kijk naar iedereen die buiten zit.

"Waar zijn Arthur en Alexander?" vraag ik als ik naast Mia ga zitten.

"Ontbijt halen" zegt Mia.

"Daar zijn ze al" zegt Benjamin en hij heeft gelijk, Arthur en Alex komen aanlopen met broodjes. Ze leggen de broodjes op tafel en we beginnen allemaal met ontbijten.

"Wat gaan we vandaag doen?" vraagt Benjamin, als iedereen klaar is met eten.

"We hebben niet echt iets gepland, maar misschien is het leuk om Barcelona in te gaan en de stad wat te verkennen" zegt Arthur, prima plan vind ik.

"We kunnen naar 'La Rambla' en van daaruit een wijk in gaan" stel ik voor.

"Klinkt als een goed plan, laten we dan de tafel opruimen, aankleden en dan kunnen we daarna gaan" zegt mama en iedereen doet gelijk wat ze zegt.

Ik trek een donkerblauw, los jurkje aan, met mijn blauwe all stars. Mijn haar laat ik los over mijn schouders vallen en ik doe alleen wat mascara en lippenbalsem op. Ik pak mijn tas, hier zitten gewoon mijn telefoon, portemonnee en polaroid camera in.

Om 11 uur is iedereen klaar voor vertrek en lopen we naar onze bus.

We hebben een Spanje roadtrip playlist gemaakt, dus die staat keihard aan. Als het liedje 'Count on me' van Bruno Mars op komt zingen Mia en ik luidkeels mee, dit is een beetje ons liedje geworden door de jaren heen.

Als we richting Barcelona rijden komen we langs een berg met allemaal stenen er op met mozaiek lijkt het.

"Wow dat ziet er echt mooi uit, wat is het?" vraagt Alexander.

"Je moet er heel goed naar kijken, misschien zie je dan wat het is" zegt mama.

"Ik weet het niet" zegt Alex als we er voorbij gereden zijn.

Ik glimlach om mijn broertje. "Het is een begraafplaats" zeg ik en hij kijkt me raar aan.

"Echt?" vraagt hij en kijkt mijn moeder vragend aan. Ze knikt glimlachend en Alex's gezicht staat erg verbaasd.

Voor we langs La Rambla rijden moeten we over zo een immens grote rotonde en hoe dichterbij we komen, hoe zenuwachtiger is word. Mijn handen worden klam en ik klem ze dicht als we de rotonde oprijden. Ik hou mijn ogen stijf op mijn schoot en hoe mijn handen heel strak in vuisten. Iedereen geniet van alles wat je ziet en hoeveel auto's er wel niet rijden, maar ik kan daar nu echt niet van genieten en ik ben dus ook super opgelucht als we van de rotonde afgaan. Ik zie mama naar me kijken en ik knik naar haar om aan te geven dat het goed gaat.

Arthur parkeert het busje in een parkeergarage en we lopen met zijn allen naar La Ramblas. Ik kijk om me heen en neem alles even in, de drukte, de mensen, de geuren, de geluiden en de zon op mijn huid. Ik glimlach en haak mijn arm in die van Mia.

"Wat vind je er van?" vraag ik na een tijdje.

Ze kijkt me aan en glimlacht breed, "echt fantastisch" Ook ik glimlach breed, ze heeft gelijk, het voelt fantastisch.

"Dames even lachen" zegt Arthur als hij zich met zijn camera omdraait naar ons. We poseren lachend voor de foto en lopen daarna weer door.

Als we La Rambla afgelopen hebben besluiten we de gotische wijk in te gaan. Het is erg gezellig, we kletsen allemaal vol op en genieten van elkaar. Na een tijdje lopen komen we aan op een pleintje met een mooie fontein in het midden. Ik ga er naast Alexander op zitten en we kijken om ons heen.