❋ KALP ORTAĞIM ❋

❋60.Bölüm❋

Merhabalar nasılsınız bakalım?

İyi akşamlar;)

Bölüm gecikti farkındayım ve bu sefer şu gün dedim ve üç kez erteledim kusuruma bakmayın. Bu bölüm kritikti ve bundan sonraki bölümde öyle olacak. Esin sonunda gerçeklerle yüzleşecek.

Gelecek bölüm Final, şimdiden haberiniz olsun. Final tek veya iki bölümden oluşabilir, bir de özel bölüm olacak:)

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum bu bölüm rekor kırmaya ne dersiniz? Aklınızdan ne geçiyorsa yazın? Neyi merak ediyorsanız? Neleri öğrenmek istiyorsanız yazın?

Bu bölüm tüm okurlarım adına, sizi seviyorum ve biliyorum ki uzun zamandır bu bölümü bekliyordunuz.

Medya: Esin & Egemen

***Keyifli Okumalar Dilerim Canlarım Benim***

Ağzımı açıp gelenleri odamdan kovacaktım ki Özgür Akın, “Esin, seninle konuşmamız gereken önemli meseleler var,” dedi hastalığım konusunda tek kelime etmeden. Bu derece ciddi konuşması gerilmeme neden oldu. Artık ne konuşacaksa ciddi bir konu olduğu yüzündeki ifadeden belli...

“Merak ediyorum bu kadar önemli ne konuşacaksın?” diye sordum kibirli bir tavırla. Normalde bu kadar sinirli ve kibirli değilimdir ama artık canıma tak etti, derdi benimle konuşmaksa bir an önce konuşup gitmesini istiyorum.

Özgür Akın bana kısa bir bakış atıp Sedef’e döndü, “Esin’i gördüğüne göre bizi yalnız bırakabilir misin?” dedi ciddi tavrını bozmadan. “Peki Özgür Ağabey,” dedi ve bana döndü, “Geçmiş olsun Esin,” dedi artık bana samimi gelmeyen tavrıyla.

Sedef odadan çıktığında bir derece de olsa rahatladım, ona karşı merhamet duygum bile kalmadı...

“Bir an önce konuşmaya başlasan iyi edersin, zira eşim seninle baş başa konuşuyor olmama müsamaha göstermez. Kim eşinin bir katilin yanında olmasını ister ki?”

Yatağın yanındaki sandalyeye oturunca konuşacağımız konunun uzun olduğuna kanaat getirdim, yoksa ayakta dikilmeye devam ederdi.

Söylediklerimi duymamış gibi farklı bir konu hakkında konuşmaya başladı, “Bundan iki yıl üç ay önce, çalışma odamı düzenlemeye karar verdim,” dedi an oflayıp lafını kestim, “Oradan bakıldığında, senin geçmişini dinlemeye meraklı gibi mi görünüyorum?”

“Hayır küçük hanım, son derece sinirli ve asabi görünüyorsun. Ama bazı şeyleri anlaman için en başından anlatmam gerekiyor, aslında bu konuyu seninle daha önce konuşacaktım ama Egemen yanına yaklaşmamama müsaade etmedi. Hoş seninle ne konuşacağımı bile bilmiyor Ama sana zarar vereceğimi düşündüğüne eminim,” dedi hafif bir gülüş gönderdi.

“Neyse konumuza dönelim, çalışma odamın tadilatı için pek çok mobilya değişti. Bu değişim sırasında, duvarda yıllardır asılı duran resmi de kaldırmak durumunda kaldım, boya yenilenmesi yapılacaktı. O resim annemin portresiydi. Sonradan o portrenin arkasında bir kağıt buldum. İlk başta ne olduğunu anlamadım sonra doğum belgesi olduğunu fark ettim. Üzerinde, ‘Katilin asla huzur bulamayacak! Acı çekmesi için elimden geleni yapacağım,’ yazılmış. Ne olduğunu anlamak için babamın karşısına geçtim, ve doğum belgesinin kime ait olduğunu sordum!” dediğinde tüm bedenim ürperdi.