❋ KALP ORTAĞIM ❋

❋55. Bölüm❋

Merhabalar iyi akşamlar nasılsınız bakalım?

Baktım sınır dolmuş hemen bölümü yazdım. Umarım beğenirsiniz.

Oy veren yorum yapan herkese çok teşekkür ederim.

Desteklerinizi bekliyorum oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.:)

Instagram: elifdrl_

Bu bölümü, bu zamana kadar yanımda olan ve beni yalnız bırakmayan tüm okurlarıma ithaf ediyorum.

Medya: Esin & Egemen

***Keyifli Okumalar Dilerim Canlarım Benim***

Egemen'e kısa bir bakış attım, anlatacaklarımı biraz merak bolca öfkeyle bekliyor. Kısa bir an düşündüm, hamile olduğumu söylemeli miyim yoksa söylememeli miyim diye.

Ve en azından bebeğimi ultrasonda görüp sağlıklı olduğuna emin olana kadar söylememeye karar verdim. Zaten bebek çok küçük iki hafta geçene kadar ya kötü bir şey olursa?

En azından önce mutlu edip sonra üzmüş olmam. Ama bildiğim halde söylemediğim için kızacağına eminim...

Of ben şimdi ne halt edeceğim?

"Güzelim, ne zaman anlatmaya başlayacaksın? Sabrım tükeniyor, gözümün önünde bir şeyler uçuşmaya başladı haberin olsun," dedi sakin olmaya çalışsa da sesi öfkeli çıkıyor.

Derin bir nefes aldım, "Bu benim sana söylemem pek doğru olmaz ama yapacak başka bir şeyde yok. Konu Fulya ile ilgili, aslında çok güzel bir haber..." dedikten sonra gözlerine baktım.

Gerginlikten ve heyecandan ellerim terlemeye başladı.

"Evet, yani?" dedi sorarcasına.

"Fulya ve Yağız bir süredir bebek sahibi olmak istiyordu, daha doğrusu Fulya öyle söylemişti. Neyse siz gittikten sonra Fulya heyecanla bana bazı şüphelerinden söz etti. Bizde hamilelik testi yaptık, sonuç pozitif çıktı," dedikten sonra cevap vermesi için süre tanıdım.

"Fulya hamile mi?" dedi şaşkınlıkla büyüttüğü gözleriyle. Hamilelik testi yaptık dedim ama şaşkın sevdiğim oradaki çoğul ekini kavrayamadı, benim de işime geldi...

Hafifçe kafamı sallayıp, "Bazen evde yapılan testler yanlış sonuç verebiliyor bu nedenle Yağız'a haber veremedi. Kesin emin olmak istedi, bizde mağazanın arka kapısından kaçtık. Direk hastaneye gitsek korumalar anında size haber uçuracaktı. Eh Fulya da hamile olmasaydı Yağız ister istemez üzülecekti. Aslında niyetimiz iyiydi de biraz ortalık karıştı," dedim gözlerini benden ayırmadan anlam veremediğim bir ifadeyle bakmaya devam etti.

"Egemen, canım, iyi misin?"

"İyiyim, sadece sevindim. Ama keşke kesin emin olmak için Yağız'ı bekleseymiş. Sonuçta o bebek Yağız'ın evladı, sonuç ne olursa olsun bence ikisi birlikte olmalıydı," dedi ve beni kendine çekip sıkıca sarıldı.

Farkında olmadan bana tüyo veren sevdiğim adama iyice sokulup kokusunu içime çektim...

Şuan hamile olduğumu söylersem iki hafta boyunca sabırsızlıktan ne yapacağını şaşıracak, üstelik okulun son haftaları ve finallerin başlayacak, eğer Egemen'i azıcık tanıyorsam bize bir şey olmasın diye evden dışarıya çıkarmaz. Şayet söylemezsem en azından okul ilk yılını sorunsuz bitirmiş olurum. Tavada bu sebeplerden ötürü iki hafta sonra söylemek en iyisi olacak.

Aramızdaki meseleyi tatlıya bağlamanın verdiği huzurla gözlerimi kapattım, bakalım iki hafta sonra neler olacak?

***İki Hafta Sonra***