❋41.Bölüm❋

24K 896 311
                                    


Merhabalar iyi akşamlar nasılsınız?

Valla sizi çok özledim, profil üzerinden duyuru yaptım ama bilmeyenler için tekrar dile getireyim, bölümleri yazdığım telefonum bozuldu ve iki defa servise gitti haliyle tüm programım alt üst oldu kusuruma bakmayın.

Telafi için iki bölümü tek seferde atıyorum umarım beğenirsiniz.

Desteklerinizi eksik etmeyin oy ve yorumlarınızı bekliyorum düşüncelerinizi benimle paylaşın çünkü benim için önemli.;)

Yorumlarda görüşmek dileğiyle ♥

İnstagram: elifdrl_

«guldenyld»

«kitapkurduuuu123»

«FeyzaBeken»

«Kelebekk2503»

«kitap_sever887»

«526hfh»

«IlaydaModolu» okurlarıma ithaf edilmiştir.

Medya: Esin& Egemen

***Keyifli Okumalar Dilerim Canlarım***

“Hastayı kaybediyoruz,” diyen kişiye sadece gripten insan mı ölür diye soracaktım ki koluma bir iğne batırıldı, Allah’ım yine ne işler dönüyor uyandığım gibi gerisin geriye kendimden geçtim...

Yanağıma hafif hafif çarpan parmaklarla uzaktan bir ses işittim, “Esin uyan,” sanırım iğneden dolayı sesin kime ait olduğunu kestiremiyordum, üstelik göz kapaklarım o kadar ağırlaşmıştı ki, gözlerimi açacak gücüm bile yoktu.

Parmaklar yanaklarımda gezinmeye ve hafif bir şekilde vurmaya devam etti, canımı bile acıtmayacak kadar narindi. “Esin güzelim uyan hadi,” “Geçti bak artık güvendesin, sadece gözlerini aç.”

“Esin...”

Güç bela gözlerimi açtım karşımda gördüğüm mavi gözlerle, bir an afalladım. Egemen’in gözleri kahverengi, bu mavi göz ne iş?

“Ne oldu bana?” derken yattığım yerden doğrulup karşımdaki kişiye baktım.

“Özgür ağabey?” işte tam da şu an yaşadığım şaşkınlığı kimseye anlatamam. Adama sorarlar ne iş diye, hakikaten nedir bu olayın aslı astarı?

“İyi misin? Kendini nasıl hissediyorsun?” “Ne oldu anlayamıyorum, nasıl oldu da o adamların elinden kurtuldum? Hem senin ne işin var burada, Egemen  nerede, burada olduğumuzu biliyor mu?” “Sakin ol bakalım, her şeyi anlatacağım ama istersen önce Egemen’le konuş meraktan gebermek üzere,” dedikten sonra cebinden telefon çıkarıp bana uzattı.

Uzattığı telefonu aldım ama aklıma takılan soruyu sorma ihtiyacı hissettim, “Fulya o nasıl, kurtulabildi mi?”

“Egemenle konuş her şeyi anlatacağım,” dedi sakince ve arabayı çalıştırdı. Beni nasıl kurtardı, ne zamandan beri peşimde bilmiyorum, Fulya için öyle çok korkuyorum ki, kurtulduğum için sevinemedim bile.

Yine de Egemen’i habersiz bırakmamak için parmaklarım titreye titreye, numarasını tuşladım, ekranda beliren ‘Kardeşim’ kelimesi suçluluk duymama neden oluyordu. Özgür ağabeye kızgınım ama Egemen’i kardeşi gibi gördüğünü de inkar edemem. Madem kardeş yerine koyuyorsun ne demeye kazık attın ki? Şirket meselesi yüzünden Egemen babasını kaybetti, bu unutulacak bir mesele değil ki.

❋ KALP ORTAĞIM ❋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin