❋ KALP ORTAĞIM ❋

❋19.Bölüm❋

Ben geldim hem de atraksiyon dolu bir bölümle umarım seversiniz:)

Destekleriniz benim için önemli ne kadar destek o kadar teşvik ve yazma isteği, bu nedenle oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin sizi seviyorum:)

Geçen Bölüm bana oy ve yorumlarıyla destek olan;

«zehranurbalci»

«betlmydn»

«Quenslove»

«GzdeDngel6»

«Brokengirlwp» okurlarıma ithaf edilmiştir teşekkür ederim:)

Bugüne kadar desteklerini esirgemeyen herkese teşekkür ederim.:)

İthaf isteyenler yorumda belirtsinler.

Medya Esin ve Egemen

***Keyifle Okuyacağınız Güzel Bir Bölüm Olmasını Dilerim***

Zoraki ön sıralarda boş bir yer bulup oturdum çantamda not defterimi çıkarıp bir de kalem aldım ders hocasının gelmesini beklemeye başladım, büyük sınıf ve fazlaca insan nedeniyle herkesin sesi birbirine karışıyordu bu karmaşasının ders başladığında bitmesini ummaktan başka çarem yok.

Bakalım Egemen açıklama yapmayı göze alabilecek mi? Umarım bunu yapacak cesareti vardır hayır merak ettiğim için açıklamasını istiyorum başka bir nedeni olamaz.

Hoca gelip dersini işlemeye başladığında aklımdaki tüm ders dışı düşünceleri uzaklaştırmaya çalıştım blok ders bittip hoca gittiğinde ise rahatladığımı hissettim.

Çantamı toparlayıp dışarı çıktığımda Egemen kapının kenarında beni bekliyordu şaşırmadım ondan da bu davranışı beklerdim ama biraz kıvranması güzel olur onu görmemiş gibi yaparak yürümeye çalıştım ama kolundan tutup beni kendine doğru çevirdi, “Konuşalım,” dedi gözlerini üzerime dikmiş bir halde.

“Tamam ama yirmi dakika sonra dersim başlayacak fazla uzun sürmesin,” dedim mesafeli bir şekilde.

“Tamam gel bahçeye inelim,” dediği sırada kolumu bıraktı ama dibinden ayrılmadı. Biz bu şekilde bahçeye geçtiğimizde konuşmak için pek müsait bir yer yoktu.

Egemen çevreyi iyice inceleyip, “Arabamda konuşalım daha rahat ederiz,” dediğinde sessizce başıma onaylayıp peşinden arabaya gittim.

İçeriye geçtiğimizde ikimizde bir süre sessiz kaldık sonra ben dayanamayıp, “Egemen suskunluğunu dinlemem için beni buraya getirdiysen almayayım,” dedim ve hızla elim kapının koluna gitti eh madem anlatmayacak o zaman burada durmanın anlamı yok.

Çıkmak için hamlede bulunmuştum ki diğer elimi tutup bana engel oldu, “Bugün derslerini ekemez misin,” diye sorduğunda şaşkın bakışlarımla ona döndüm.

“Egemen bu kadar uzun ne anlatacaksın?”

“Uzun değil sadece burada anlatmak istemiyorum anlatacaklarım öyle ayak üstü anlatılacak kadar önemsiz değil,” dediğinde kalbim merakla atıyor anlatacaklarını deli gibi merak ediyordum.

Kabul etmekten başka çarelerde vardı ama bir kez olsun onun duyduğu saygıya eşlik etmek isterim, “Tamam ama o kızla yaşadığım eve götürmeye kalkarsan yüzüne bakmam senin evine gidelim,” dedim Sedefle olanlar aklıma gelince.