A First Love (Nl) (BoyxBoy)

5.

*pov Noah*

Het is al avond, en Mees ligt op de bank tegen me aan. Ik woel een beetje door zijn haar heen. Ik voel zijn warmte tegen mijn lichaam.

"Ben ik homo, Noah?". Ik schrik een beetje van de vraag, "voel je je aangetrokken tot jongens?". "Idk". "Wat voelde je toen wij zoenden?". "Het voelde goed". "Dan heb je je antwoord...toch?". Hij kijkt me aan, en neemt me in een knuffel die lang duurt. Ik zie dat er een traan ze wang afrolt. Ik merk dat hem dit allemaal te veel word en hou hem stevig tegen me aan, zelf ben ik hier al door heen moeten gaan en dat is niet altijd even prettig geweest...

"Hoe moet ik dit tegen mensen vertellen?.. "hee je hoeft niemand iets uit te leggen je moet dit gewoon uitvinden voor jezelf, en als je er klaar voor bent kan je het mensen vertellen". Ik ga met me hand nog een keer door zijn haar heen, en sta op. "Hoelaat komen je ouders thuis?". "Morgen ochtend pas...". "Ohw, wil je anders blijven slapen?". "Ja graag" glimlacht hij lief.

Ik pak hem een wit T-shirt en een sportbroekje en gooi het naar hem toe. Damn het staat hem goed, je ziet zijn gespierde lichaam half door het T-shirt heen, ik merk dat hij doorheeft dat ik hem bekijk en wordt rood. Ik merk dat zijn ogen op mij zijn gericht en dat hij dichterbij komt, voor ik het weet zitten we in een intieme zoen die lang lijkt te duren. Voor ik het weet leunt hij over me heen en valt hij over me heen op bed, we lachen alle twee een beetje en gaan al gauw weer verder met de zoen. We gaan in bed liggen, en gaan daarna slapen. Ik voel net voor ik in slaap val zijn arm om me middel heen en val in slaap.

Pov Mees

Ik word wakker naast Noah, en het is het beste gevoel wat ik ooit heb gehad , Maar ook heb ik een naar gevoel wat ik niet kan verklaren. "Goede morgen!" ik zie de nog een beetje slaperige ogen van Noah me fonkelend aankijken. "Ook goedemorgen" Zeg ik terug. "Ja best wel hoor, how about you?". "Ja wel oké" mompel ik terug. Voor ik het weet heeft hij zijn lippen op die van mij gedrukt en wordt het me te veel, ik sta snel op en trek me kleding aan. Nog net voordat ik weg kan rennen pakt Noah me bij me pols en probeert hij me nog tegen te houden hij kijkt me aan met een verbaasde blik in zijn ogen en ik zie de vraagtekens branden op zijn gezicht. maar dit is gewoon allemaal even te veel en ik moet weg.

Ik ren naar huis. Eenmaal thuis, zie ik dat mijn ouders nog aan de keukentafel zitten met hun pyjama aan.

*Tringg*

"Mees waar was je vannacht?!?!". Ik baan me mijn weg langs mijn ouders en hun bezorgdheid, snel naar mijn kamer. Ik trek de deur van mijn kamer dicht en ik wil er niet meer vanaf komen voor een lange tijd. Ik zet muziek aan en ik zo blijf ik op me bed liggend voor een lange tijd.

"Mees?
"Kan je praten?"
"Wat is er aan de hand??"

Ik kan nu gewoon effe niet met hem praten...