Vişneli Viski

14. Bölüm : Anlaşma

Gözlerimi açtığımda ağzımdaki iğrenç tadın etkisiyle yüzümü ekşittim. Kafamı dayadığım göğüsten kaldırdım. Göğüsten kaldırdım. Kafamı. Aniden beynime olanlar gelince ayağa kalktım. Cafede değildim en son cafede kapıyı acmaya çalışıyordum ve suanda loş ışıklı bir odada Buğra ile karşı karşıyaydık. Elimi hemen başıma götürdüm. Şalım hala yerindeydi ;

-"Hiç uyanmayacaksın zannettim" dedi ve komidindeki ışığı yaktı ;

-"Ne-ne diyorsun sen , benim burada ne işim var?" Dedim. Işığı açınca etrafı daha iyi gördüm burası salon olması gerekiyor ;

-"Şimdi sana ne söylesem seni kızdırmam" dedi koltuğa biraz daha yayılıp ;

-"Ne saçmalıyorsun benim burada ne işim var gitmek istiyorum" deyip etrafı gözledim , kapıyı gördüğüm an koşarak o tarafa gittim tam kapıyı açmıştım ki arkamdaki kişi hızla kapıyı kapattığı için parmağım arada kaldı ve hemen çekip sızlanmaya başladım ;

-"Aağhh" serçe parmağım kalmıştı ;

-"Dur bakayım" dedi ve elimiq tuttu ;

-"Bırak elimi!" Deyip çektikten sonra bir eliyle kollarımı tuttu öteki eliyle kapıyı kilitleyip anahtarı cebine koydu ;

-"Sen dinlemeden niye sacma sapan davranıyorsun?" Dedi , bu söylediği şey sinirlerimi daha da bozdu ;

-"Ne saçma sapan davranması asıl sen kendine sorsana bu soruyu asıl sen ne yapıyorsun? " dedim , kolumu hala sıkıyordu. Içeriden gelen adım sesleriyle kafamı o tarafa çevirdim. 20'li yaslarda Siyah mini etekli üstünde pembe bir gomlek ve siyah uzun botu olan bir kız elinde tepsiyle bize bakıyordu. Buğra'nın kolumu sıkı sıkıya tuttuğunu görünce tepsiyi hemen yandaki dolabin üstüne koydu ;

-"Abi ne yapıyorsun?" Dedi , abi demesiyle bir Buğra'ya bir o kıza baktım , Buğra elini yavaşça çekmişti ;

-"Gitmek istiyor" dedi Buğra , kız yaklaştı ve Buğra'nın kolunu sivazladı ;

-"Ahh tabii ki abi gitmek isteyecek sen olanları anlatmadın değil mi?" Dedi , bu konuşulanlardan hiçbirşey anlamamıştım. Buğra kızın söylediklerine cevap vermedi ve salondan bahçeye çıktı. Anlamsızca Buğra'nın arkasından bakakaldım. Kızın beni dürtmesiyle ona döndüm ;

-"Biraz mutfakta oturalım mı?" Dedi , ne diyebilirirdim ki cevap vermeden peşinden gittim. Giderken koyduğu tepsiyi alıp öyle gelmişti. 3 tane kahve vardı. Oturdugumuzda birisini önüme koydu ;

-"Ben Çağla" samimi gülüşü içimi ısıtmıştı ama genede cevap vermedim. Az önce adını öğrendiğim kız ona cevap vermememi çok normal buldu ve kafasını salladı ;

-"Abim adına özür dilerim" dedi gene abi demişti ;

-"Ben neden buradayım" dedim sadece , kız gözlerini gözlerimden ayırmıyordu ;

-"Şey aslında.. Bunu abim sana söylese daha iyi olur" dedi ve durup tekrar konusmaya devam etti "Ama suanda kafası çok karışık" dedi. Ne diyordu bu kız ;

-"Benimle ne alakası var kafa karışıklığının?" dedim , Cagla diyecek birşey bulamamış olacak ki dudağının kenarını ıssırdı ;

-"Söylesene beni neden buraya getirdiniz? " cevap vermedi. Off ya off beni bir kere kullanması yetmemiş gibi tekrar mı kullanacaktı ya deliricem.

Ayağa kalktım benim ayağa kalkmamla beraber Çağla da kalktı , hızlı adımlarla salona gittim. Çagla arkanda 'dur ne yapoyorsun' diye sesleniyordu ama duymamazliltan geldim. Salonun bahçeye dogru açılan kapısını acarken biraz zorlandim ama açtım , Buğra'ya baktım havuzun başında sigara içiyordu ;

-"Buğra Demirkıran! " diye bağırdım ve yanına gittim , seslenmemle beraber bana döndü , gözlerimdeki ateş onun gozlerindeki buzu eritiyordu ;

-"Bir kere kullanmak yetmedi artık daha ne yaparak kullanacaksın bir kere üzmek yetmedi mi bu kadar mı kötü bir insansın" son sözlerime söylerken hıçkırıklarlarla beraber ağlamaya basladım "Daha ne kadar üzeceksin" dedim sesim iyice kısılarak. Elimde olsa ona suanda daha cok bağırmak isterdim ama içime içime gidiyordu bütün kelimeler. Sigarasını son bir kez daha çekti ve ;

-"Seni kullanmayacağım" ellerini cebine koydu "Bir anlaşma yapmak için getirdim seni buraya" dedi , gözyaşlarımı silerken söylediklerini kavramaya çalıştım. Ne anlaşması bu neyden bahsediyordu?

-"Ne-ne anlaşması?" Sesim boğuk çıkmıştı. Havanın soğukluğu bir dişlerimi titretmeye başlamıştı.

《》

Odanın etrafında dönüp durmaktan pervane olmuştum. Buğra'nın dediklerini düşünüyordum ve bir karar vermek zorundaydım. Ikimiz için de.

22 yaşında genç bir çocuk bir kıza aşık oluyor. Bu aşk ne kadar yanlış olsa da ikisinin de yaşam tarzına göre normal. Birgün oğlan ve kız kendilerinden geçene kadar eğlenip sarhoş oluyorlar gecenin bir vakti oğlanla kaldıkları eve geliyorlar. Kiz aşağıda oğlana kahve hazırlarken oğlan da yukarıda duşa giriyor sanş eseri çöpün orada hamilelik testini görüyor ve oğlanımız bir anlık şaşkınlık ve sevinçle üstünü giyinip kızın yanına gidiyor. Kıza sımsıkı sarılıyor ve gördüğü şeyi anlatıyor ama kızımız bebeği aldırdığını oğlanın yani Buğra'nın baba olmak için daha erken olduğunu düşündüğünü söylüyor. O sırada büyük bir kavga oluyor ve Buğra kıza zarar vermemek için evden çıkıyor ve o günden sonra birdaha birbirlerini hiç görmüyorlar ama Buğra kızı takip ettiriyor ve uzun bir süre sonra aslında o bebeğin kendisinden değil de abisinden olduğunu öğreniyor.

Buğra bunu bana anlatırken o kadar sade anlattı ki 5 dakika bile sürmemiştir o bunu anlatırken Buğra'nın duygularını çok iyi gizleyebildigini farkettim çünkü abisine sinirliydi intikam alacaktı ama sakin davranıyordu.

Buğra abisinden intikam almak istiyordu içinde benim de olduğum bir konuda hem de...

Buğra bana bu olayı anlatırken benimle alakasını düşünüp durdum neyse ki Buğra hemen açıklamıştı "Babam Işıl hanımla evlendiğinde annemin bütün hisseleri babamdaymış , Işıl Kutay da annemin asistanı oldugu icin sirketle alakali çoğu bilgiye sahipmiş. Babamla evlenince de babamdan habersiz bütün hisseleri kendi üzerine almış , aç gözlü Baha bey de Buğra ile anlaşma yapmış 'beni kullanarak' Melek le evlenmesi için Buğra da kabul etmiş eğer Buğra Melek'le evlenirse hisselerin çoğu Demirkıran holdingin olacakmış ama Buğra abisinin gecmiste yaptığı şeyi öğrendiğinde böyle birşeye kalkışmış. Benim de ona yardım etmemi istiyor eğer ona yardım edersem annemin hisselerini almamı sağlayacakmış.

Yatağa oturdum , kafam allak bullak olmuştu. Kendime yeni bir hayat kurmak için elimde bir şans vardı kabul edersem işimiz bittikten sonra başka bir yerde yaşayabilirdim yeni bir hayat kurabilirdim , aşık olduğum İzmir'den gidebilirdim...

Bir süre daha düşündükten sonra ayağa kalktım ve kapıyı açtım. Merdivenlerden aşağı doğru indim. Salona gelince etrafıma bakındım kimse yoktu. Mutfağa gittim orada da kimse yoktu tekrar salona geldim "Buğra! " diye seslendim ikinci seslenmemde merdivenlerden aşağıya sesli bir şekilde birisi inmeye başladı ;

-"Buyrun Hanımefendi" dedi Buğra son basamağa gelince , masum bir sırıtış attı ve koltuga kendini bıraktı. Ona şaşkınca bakıyordum ben daha dün bu adamdan nefret ediyordum ne oldu bana niye bu kadar güzel bakıyorum ki gözlerine "Ee" demesiyle kendime geldim ve derin bir nefes aldım ;

-"Ben dediğin şeyi düşündüm de seninle evlenmeyi ....."

Selam benim biricik güllerim.
Umarım bölümü beğenmiştirsiniz. Yıldızı parlatmayı ve yorum yapmayı unutmayın biriciklerim. Ha birde aşağıya 2 soru bıraktım cevabınızı merak ediyorum yazmadan geçmeyin lütfen. Sizleri seviyorum ♡

¤Eslem'in ne demesini isterdiniz?

¤Sizce kabul etmeli mi?