Vişneli Viski

6.Bölüm : Ödev

Buğra Demirkıran

Kapıyı açtığımda konuşmaya dahil olmak için "Ne işi?" Diye sordum Işıl hanıma sormuştum ki abim cevap verdi ;

-"Melek ve senin evliliğin hakkında konuşuyorduk" dedi. Cevap vermedim dışarıya çıktım , arabanın yanına gelince tekere tekme attım ardından abim geldi ;

-"Bin arabaya!" Dedi , ve sürücü koltuğuna oturdu. Bende yolcu koltuğuna geçtim. Abim hiçbir şey söylemedi anlaşılan evde konuşacaktık. Eve gidene kadar aklımda deli düşünceler dolaşıyordu abime deli gibi küfretmek istiyordum. Arabayı park etti ve arabadan hızla indi belli ki konuşmak istemiyordu.

Abim annem öldükten sonra bana hem annelik hem babalık yapan tek kişiydi hatırını asla ödeyemem.

Abime seslendim ama cevap vermedi , bir kez daha seslendim , bahçenin ortasında durdu ;

-"Ne var lan , Ne vaar!" Dedi ;

-"Abi ben evlilik falan istemiyorum" dedim , abim sakallarını ovuşturarak ;

-"Lan sen bu güne kadar benim sözlerimle büyüdün hala bile bensiz bok gibi kararlar veriyorsun " dedi , haklıydı ;

-"Abi" dedim , sesimde buğukluk vardı ilk kez sesim böyle çıkmıştı. Abim sesimdeki buğuklugu anlamış olacak ki ;

-"Buğra Melek'le evleneceksin aslanım , emin ol senin iyiliğin için istiyorum. Ha aklında gezme tozma yatıp kalkma işleri varsa evlenmek sana dokunmaz , şimdi iyi geceler kardeşim" dedi ve kolumu sıvazlayıp gitti. Olduğum yere çivilenmiştim resmen. Belki de haklıydı benim için en iyisi bu olacaktı.

Kafamı dağıtmak için Mert'i aradım ve içmeye gittik.

Eslem Özdemir

Abooovv , kız evleniyorsun diye dalga geçmek isterdim Melek'le ama o kadar samimi olmadığımız için uğraşmak bile istemedim.

Şalımı çıkarttım ve geceliklerimi giydim. Son kez aynaya baktım ve babamla konuşmam gerektiğini düşündüm. Odamın kapısını açtım ve merdivenlerden yavaş yavaş inmeye başladım. Işıl hanım ve babam konuşuyordu , merdivene yaslandım ve dinlemeye başladım ;

-"Ee artık Eslem'i de söyleyelim Demirkıran'lara sonuçta akraba olacağız eninde sonunda öğrenecekler" dedi Işıl hanım babam da onaylayan bir ses çıkarttı. Demirkıran'lara beni söyleyeceklerdi , ee ben de şimdi babama annemi soracaktım ama babam sorarsa nereden duydun diye ne diyeceğim? Off. Söyleyemeyeceğimi anlayınca arkamı döndüm , arkamı dönmemle beraber Melek'i gördüm bana bakıyordu ama nedense yüzünde sevinç ifadesi vardı , kolumdan çekti ve beni odasına soktu ;

-"Ne yapıyorsun?" Dedim , kolumu acıtmıştı. Yatağın üstüne oturdu ;

-"Ee otur anlatıcam" dedi , bu kadar sevinçli olmasını anlamıştım ama neden bana bu kadar samimiydi onu anlamamıştım. Yatağa oturdum. Elini elimin üstüne koydu ;

-"Belki de bugün en en en mutlu günüm ve senin geçmişteki yaşanan şeyleri unutmanı istiyorum" dedi , yani benden geçmişi mi unutmamı istedi , herşeyi mi? Hiç tepki vermedim ama normal karşıladı ve devam etti konuşmaya ;

-"Bak o bugün karşılaştığın oğlan benim 2 aydır hoşlandığım çocuk , onu şirkette tanışmıştım çok havalı ve yakışıklı bir çocuk , kendisiyle pek konuşamıyorduk ama şu son 1 aydır iş için sürekli bize gelip gidiyorlar , birde önümüzdeki ayın dergisi için fotoğraf çektirdiği zaman baya hoşuma gitmişti , bende bu süreç içerisinde ona yakınlaşmaya çalıştım belli ki o da beni sevmiş abisine birşey demedi ha abisi demişken birde abisi var 29 yaşında o da çok yakışıklı ama ona yaklaşmaya korkuyorum Buğra daha cana yakın , abisi de Baha fena bir çocuk ha mafyayla falan bağlantıları büyük" diye konuşuyordu ama benim pek umrumda değildi Melek neden anlatıyorsun şimdi bunları , devam etti "Buğra'nın annesi öldüğü zaman Baha yani öz abisi hem annelik hem babalık yapmış o nedenle Buğra'da abisinin hatırı büyüktür" bende ee dercesine kafamı saklayınca derin bir nefes aldı "EVLENİYORUM!" diye sevinçle bağırdı. Ahh Melek başka bir dünyada başka bir şekilde tanışsaydık şuanda senin mutluluğunu paylaşırdım ama kim olduğunu gördüm , kim olduğumu biliyorum , kusura bakma beni alakadar etmiyorsun. Değişmeyen yüz ifademle ;