020

277 17 1
                                    

"Mahal din kita Soonyoung."






"Mahal din kita Soonyoung."







"Mahal din kita Soonyoung."







"Mahal din kita Soonyoung."







"Mahal—"







"AMPUTA AAAAAAAAAAAA!" malakas na sigaw ni Soonyoung habang nakahiga siya ngayon sa kama niya. Nagpagulong-gulong naman siya sa kama niya at dahil sa katangahan niya e nahulog siya.







Una ulo.







"Aray putangina." mahinang mura nito at saka hinimas ang parte ng ulo niya na naunang tumama sa sahig.







Ba't ang dumi pakinggan-







"Kwon Soonyoung! Ano na naman bang sinisigaw mo diyan—" rinig niyang sigaw ni Jihoon mula sa banyo ng kwarto niya. Napahagikhik naman ang nakatatanda at saka tinakbo ang banyo. "JIHOON BUKSAN MO—"







"GAGO HA—"







"BUKSAN MO DALI!" sigaw ni Soonyoung at saka napatawa nang malakas. Inaasar niya lang naman si Jihoon e.







Hindi naman kasi niya alam na hindi pa pala gaanong lasing si Jihoon kagabi no'ng umamin siya kaya ayon, pagkauwi pa lang nila e nagsunggaban na—







Masaya si Soonyoung, sobrang saya kasi mahal din pala siya ng taong mahal niya. Kaso hindi niya rin maiwasang mapaisip at makonsensya. Kapatid niya, pinatulan niya?







"O, ano na naman inaarte mo diyan?"







Napalingon naman si Soonyoung sa pintuan at nakitang nakatayo na ro'n si Jihoon. Tuwalya lang ang nakatakip sa katawan. Napalunok naman si Soonyoung at saka agad na umiwas ng tingin. Parang dati lang wala pang malisya sa kanya kahit na makita niyang walang saplot ang nakababata kaso ngayon e hindi na.







"Magbihis ka nga muna."







"Nakita mo na naman lahat ng 'to a?" pang-aasar ng nakababata at saka napangisi. Isa ring mahilig mang-asar 'tong si Jihoon e.







"Isa Jihoon, magbibihis ka o hindi?" seryosong sambit ni Soonyoung at saka tinapunan ng tingin ang nakababata. Napailing naman si Jihoon at saka napakagat ng labi. "Oo na punyeta."







-







"Aba gago, sinabi ko bang pwede mo 'kong halikan?" sambit ni Jihoon at saka hinampas nang malakas si Soonyoung. Mas lalo namang sumiksik si Soonyoung kay Jihoon habang nakaupo sila sa sofa ngayon at nanonood.







"Sinusulit ko na. Masaya lang kasi talaga ako, Ji." sabi ng nakatatanda at saka napabuntong-hininga. "Soonyoung. . ."







"Jihoon, magkapatid tayo e."







"Kasalanan 'to—"







Naputol naman ang sinasabi ni Soonyoung no'ng hinalikan siya ni Jihoon. Humalik din naman pabalik si Soonyoung at saka hinawakan ang pisngi nito. Kinagat naman ni Jihoon nang kaunti ang pang-ibabang labi ni Soonyoung dahilan para mapaungol ito nang mahina. "Fuck, Soonyoung wala na 'kong pakialam."







Humiwalay naman ang nakatatanda at saka hinawakan ang mga pisngi ni Jihoon. "Akala ko ba e si Seungcheol ang mahal mo?"







"Ha, paano mo nalaman—"







"Halatang-halata ka kasi."







Napakamot naman ng ulo si Jihoon at saka napakagat ng labi. Siya rin kasi naguguluhan, mahal niya si Seungcheol. . . kaso hindi na siya sigurado. Wala na siyang nararamdaman kapag magkasama sila ni Seungcheol e.







Napangiti naman siya at saka kinurot ang pisngi ni Soonyoung. "Ikaw ang mahal ko, Soons."







— — — —

reminder ulit, kung hindi kayo komportableng basahin 'to o kung hindi niyo 'to gusto, pwede niyo namang hindi na 'to basahin. 🆗🆒

nostalgia | soonhoonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon