Hoofdstuk 3

1.2K 36 6
                                    

Ik werd wakker van het licht van de zon. Al zou je me in een donkere kamer laten slapen, ik werd altijd Wakker wanneer de zon opkwam en pas als de zon weer ondergaat kan ik slapen. Ik opende mijn ogen. Het duurde even voordat ik besefte waar ik was. Maar toen ik vanuit mijn bed naar het uitzicht keek vanuit mijn raam, herinnerde ik me dat ik daar gisteren heb staan kijken, in mijn nieuwe kamer, in een nieuw huis. Oh ja, vandaag mocht ik wandelen. Waarschijnlijk zou ik eerst wat gaan joggen dus douchen doe ik daarna wel. Ik trok mijn pyjama uit en verwisselde die voor een kort rood broekje, een grijs hemdje en zwarte gympen. Mijn zwarte lange haren deed ik in een hoge staart. Ik sloop naar beneden voor wat te eten. Ik rommelde in de kastjes maar het enigste wat we hadden was een klein pakje yoghurt. Ik lepelde het op. Toen liep ik naar de woonkamer. Ik wist dat daar de rollen waren. Ik stond voor de kasten. Ze waren nog niet gevuld. Er stonden velen dozen naast. Ik opende er een voorzichtig. Het waren boeken. Ik opende nog een doos. Waterrollen! Ik opende de bovenste. Deze ging over helen. Saai, ik wil wat meer actie. Ik opende nog wat rollen tot ik er een tegen kwam die me interesseerde. 'De waterzweep' die techniek ken ik niet. Tijd om het uit te proberen. Ik liep nog eens naar mijn kamer om mijn mobiel te pakken voor muziek en een tas voor de rol. De eerste tas die ik tegenkwam was een witte schoudertas. Niet het fijnste bij joggen maar het kan ermee door. Ik stopte er de rol en een flesje water in. Terwijl ik de trap afliep stopte ik mijn oortjes in en zette ik een house/dance mix op. Ik lette op in welke richting ik rende. Ik moet de weg wel terug kunnen vinden. Ik voelde de lucht mijn longen in en uit stromen en ik begon steeds harder te rennen. Mijn benen begonnen naar een tijdje te branden maar ik negeerde het. Ik bleef rennen, zo hard ik maar kon. En ik kon hard. Als Natsu en ik een wedstrijden deden wisten we van tevoren al wie de winnaar zou worden. Ik remde wat af toen ik gekletter hoorde. Een rivier? Ik liep snel op het geluid af. Het werd steeds sterker. Het was zeker weten water! Opeens stopten de bomen en stond ik voor een grote rivier. Ik volgde het water omhoog tot ik een waterval zag die achter de bomen verdween. Dit is goed! Ik liep snel terug naar beneden. Het water zag er zuiver uit. Ik kon de bodem, planten en de zwemende vissen duidelijke zien. Ik had niet beter kunnen krijgen, wat het beste was, was dat het meer omringt was door riet en andere planten. Dat geeft me wat dekking voor het geval dat hier iemand komt. Ik deed mijn sokken en schoenen uit en ging aan de rand van het water zitten om
Vervolgens mijn voeten erin te laten drijven. Ik nam een slok water en zette het flesje naast me neer. Ik deed mijn oortjes uit en stopte mijn mobiel in mijn tas.  Ik pakte de rol. Ik opende hem en legde hem op mijn schoot. "De waterzweep hè?" op het plaatje stond een silhouet dat een soort sliert van water tussen zijn handen hielt. 

Waterzweep: een veel voorkomende techniek waarbij de waterstuurder een lange sliert water als een zweep hanteert. De waterzweep kan worden gebruikt om klappen uit te delen, maar ook om een voorwerp of persoon vast te grijpen. De eerste stap is om de waterzweep te leren met je armen en handen, daarna kan je de waterzweep leren met je benen en voeten. 
Leertijd: 2 weken tot 1 maand.

Wat een lange leertijd, waarschijnlijk een foutje. Ik snap niet wat er moeilijk aan is. Met de waterzweep gerijpte ik wat planten vast en trok ze naar me toe. Dat lukte makkelijk! "yes!" daarna gaf ik met de zweep een klap tegen een van de rotsen in de water. Hoorde ik een krak? Ik zwom naar de rots toe. Er zat een barst waar ik de rots had geraakt. Dit is een makkie! Ik herhaalde de oefening met mijn benen en voeten. Het kostte me iets meer energie maar het lukte makkelijk. Ik keek trots naar de twee barsten in de rots. Ik zwom terug naar de zijkant van het meer en klom eruit. Ik stuurde het water uit mijn kleding zodat ik weer helemaal droog was. Het water stuurde ik weer terug het meer in. Toen hoorde ik voetstappen. Mijn adem versnelde. Shit, ik moet snel wegwezen. Als iemand de rol ziet, wat moeten ze dan wel niet denken. Ik stopte de rol snel in mijn tas. Toen begon ik als een gek te rennen. Ik hoorde iemand roepen. De persoon rende me niet achterna. Dat zou ook geen zin hebben. Alsof diegene mij zou inhalen.... Ik rende maar huis. Mijn moeder stond in de deuropening en ze keek niet erg blij. "Ember Saphira Amitica!" ik haatte het als ze heel mijn naam gebruikte en dat wist ze. "Mag ik eens even in je tas kijken." met tegenzin haalde ik de tas van mijn schouder en gaf hem aan mijn moeder. Ze opende hem en haalde de rol eruit. "Ik wist het. Lieverd, ik weet dat je wilt trainen maar zeg het van tevoren." huh? "Je bent niet boos?" "Nee, lieverd. Je vader en ik hadden het er gisteren over en we vinden het goed als je traint, maar we willen wel dat je ons op de hoogte houdt en af en toe zal Leon met je mee gaan." "Ik mag trainen!" ik rende naar mijn moeder en sloeg mijn armen om haar heen. "Thanks mama!" het was Niet zo dat ik niet zou trainen als ik geen toestemming had maar op een of andere manier voelde het fijner als het mocht van mijn ouders. Ik liet mijn moeder los. "Dus hoe ging het vandaag, Ember?" ze opende de rol om te zien wat ik had geoefend. "De waterzweep? Dat is een moeilijke niet waar?" "Nee hoor! Ik kan het zelfs al met mijn voeten!" ze aait me over mijn hoofd. "Dan ben je deze techniek vast al lang aan het oefenen." "Huh? Vandaag was de eerste keer dat ik de techniek deed." mijn moeder staart me aan alsof ik haar net vertelde dat ik uit de toekomst kom. "Dat is uiterst bijzonder..." ze kijkt bedenkelijk naar de lucht. "Ik heb wel een hele talentvolle dochter." ze kijkt me aan met een trotse lach op haar gezicht. "Maar hoeveel talent je ook hebt, ik wil dat Leon de volgende keer met je mee gaat." "is goed mams. Als je het niet erg vindt ga ik nu douchen. Ik heb het laatste stuk gerend en voel me een beetje vies nu." "Is goed meid." Ze gaf me mijn tas terug maar hield de rol in haar hand. Ik rende de trap op naar de badkamer en deed de deur achter me op slot. Ik kan niet geloven dat ik mag trainen! Met de hulp van papa wordt ik een echte meester en kan ik die vieze opruimers verslaan. Dit wordt geweldig! ik zette de kraan aan en vulde het bad met heet water en stopte er wat lavendelzeep in. De kamer zat al vol met stoom. Ik kleedde me uit en ging voor de spiegel staan om te kijken hoe mijn haar zat. ik haalde het stiekje eruit en liet mijn donkere lokken voor mijn ogen vallen.ik stapte het bad daarna in. Ik ging zitten, en daarna liggen. Ik nam een grote hap adem en ging met mijn hoofd onder water. Het was heerlijk om zo dicht bij je element te zijn. Na een tijdje raakte mijn adem op en kwam ik weer boven. Ik snuifde de geur van lavendel op en ging rustig met mijn ogen dicht liggen. Het voelde fijn, die warmte, die kalmte. Langzaam opende ik mijn ogen en begon ik het water te manipuleren. Eerst maakte ik vormen, daarna liet ik slierten door heel de kamer dansen. Ik grinnekte. Toen klopte er iemand op de deur waardoor ik mijn concentratie verloor en al het water op de grond kletterde. "Schat? wat gebeurde daar?" Het was mama. "Niets roep ik terug." ik vind het controle terug en stuur al het water terug in de badkuip. "Oke, kom je zo middageten? Ik heb broodjes gemaakt. Je vader wilt het nog wat hebben over de training." "Oke, ik kom er zo aan." Ik stapte het bad uit en liet het bad leeglopen. Ik pakte een handoek uit de kast en sloeg hem om me heen. Ik deed mijn kleding die ik in een hoekje had laten liggen in de wasmand en draaide de deur van het slot om vervolgens naar miijn nieuwe kamer te lopen. Met de handdoek nog om me heen haalde ik kleding uit mijn kast. Een simpel wit T-shirt met een kort bruin broekje. Vervolgens pakte ik mijn bruine laarsjes, sokken en ondergoed. Ik liet de handdoek van me afglijden en stuurde de overige druppeltjes van mijn huid af. Het water stuurde ik het raam uit. Het raam! Snel deed ik de gordijnen dicht. Ik weet dat hier niemand in de buurt woont maar wat als er nou een wandelaar loopt of zo? Ik kleed me aan met een kloppend hard en kam daarna mijn haren. Ik deed geen make-up op. Ik had van mezelf al lange donkere wimpers dus make-up deed ik alleen op op feestjes. Toen mijn haar in model zat liep ik naar beneden voor middageten. Aan tafel zaten papa en mama, in het midden stond een bord met broodjes. "MMM... broodjes!" ik rende op de tafel af en pakte een broodje van de stapel. Voordat ik hem naar binnen kon werken sprak mijn vader. "Ember, wacht even. Ik wil met je praten." ik liet het broodje zakken en keek naar de serieuze blikken op mijn ouders' gezichten. "Ja?" "Klopt het dat je vandaag de waterzweep hebt geleerd?" ik knikte, had ik dit niet al eerder vertelt aan mama. "Hoe lang heb je er voor getraint." "Uhm... geen idee. Het lukte gelijk de eerste keer en daarna heb ik het wat geoefend. Misschien een uur? Of een half uur? Ik weet het niet precies. "Ember, het kostte mij drie weken om de techniek te leren." Of papa was niet zo'n getalenteerde meester als ik had gedacht of de leertijd op de rol klopte wel. "Dus?" "Ember, je bent bijzonder. Je bent een geboren meester. Vanaf nu zal ik je trainingen niet meer tegenhouden. Ik zal je alles leren wat ik weet, ik heb me vergist toen ik je verbied om te sturen. Ik denk dat jij een grote kans maakt om een echte vechter te worden." Papa gaf me een compliment. Dit is... zeldzaam. "Uh.. Thanks papa!" "Morgen begint je training. Ik zal het niet makkelijk voor je maken omdat je mijn dochter bent, ik zal je behandelen als een leerling." "Dat is oke." "Zou je morgen mij de plek willen laten zien waar je vandaag hebt getraint?" "Ja! Het is echt een perfecte plek! Het ligt diep in het bos, het is omringt door planten, het heeft een waterval en het is heel helder." vertel ik hem enthousiast. "Dat is mooi lieverd.De rest van de dag hielp ik met de rollen en boeken te sorteren en in de kasten neer te zetten. Na het avondeten ging ik naar mijn kamer. Ik ging op mijn bed liggen en haalde het boek uit mijn nachtkastje. Ik liet mijn vingers over de letters glijden. 'De legende van de avatar.' Ik was nog steeds bang dat pap of mam binnen zou komen maar ik was nou eenmaal nieuwschierig. Ik ging wat door de bladzijdes heen en zag de ene avatar naar de ander, elk met hun eigen speciale verhaal. Na een tijdje stopte het en stond er een kleine tekst. Na avatar Kamero is het niet meer duideliljk geweest wie de avatar is. De meeste mensen denken dat de avatar niet meer bestaat en denken dat de avatar een soort mythologie is. Andere mensen geloven dat de avatar een soortgelijke situatie als Avatar Aang meemaakt en dat de avatar dus weer zal verschijnen. We hopen natuurlijk op het laatste, want de avatar zorgt dat de balans intact blijft. Precies wat mam zei, de avatar is verdwenen. Ik hoop dat de avatar snel verschijnt om de opruimers te verslaan. Ik sloeg nog een bladzijden om. In sierlijke letters stond er 'De geestelijke wereld.' Ik sloeg snel de bladzijde om. Dit maakte me nieuwschierig. De geestenwereld is de thuisbasis van geesten, onsterfelijke bovennatuurlijke wezens die vaak verschillende aspecten van het leven en de natuur belichamen. De vorige levens van de avatar bestaan ook in de Geestenwereld, het is niet bekend of andere stervelingen er ook verblijven.Dat klinkt bijna als een sprookje. Bestaan zoiets wel? Ik leesde snel verder.  

Het is moeilijk, dus ook zeldzaam, voor een mens om naar de Geestenwereld te gaan; omgekeerd zijn er ook slecht een paar geesten in staat om naar de sterfelijke wereld te gaan. De Geestenwereld en de fysieke wereld staan het dichtst bij elkaar op de dag van de zonnewende, op die dag is het mogelijk voor geesten én mensen om naar de andere wereld te reizen. Er zijn ook verschillende locaties in de fysieke wereld die als een brug naar de Geestenwereld kunnen dienen, vaak worden deze plaatsen geëerd en beschermt door de bewoneners, zoals de geesten oase op de Noordpool. De Avatar zelf fungeert ook als brug tussen de twee werelden en hij kan ook vrij tussen heb reizen, hoewel sturing in de Geestenwereld niet werkt.

 Er zijn weinig manieren bekend voor een mens op naar de Geestenwereld te gaan. Waarschijnlijk is de meest voorkomende manier om mee te gaan met een geest als die van wereld naar wereld springt.

Dus de avatar kan naar de geestenwereld, het lijkt me zo'n bijzondere plek om heen te gaan. Ik sloeg nog een bladzijde om. Ik schrok, Over twee bladzijden stonden verschillende plaatjes van de geestenwereld. Het leek op de plek waar ik over droomde. Maar... nee dit is vast niet zo. Rechtonderaan de bladzijde stond een tekst. *Deze tekeningen zijn gemaakt uit de verhalen van de avatar en mensen die claimen de geestenwereld bezocht te hebben.  Het zal dan wel gewoon niet goed getekent zijn. Ik probeerde de gedachte weg te halen maar ik voelde me nerveus. Ik sloeg het boek dicht en legde het terug in mijn nachtkastje. Kon het zijn dat ik de avatar ben? Nee joh! Ik kan niet vuursturen. Ik deed vaak oefeningen voor de lol met Natsu mee maar waar hij de mooiste vlammem maakte, wist ik niet eens een vonkje te maken. Het was duidelijk dat ik geen vuurstuurder was. Dus nee, ik ben niet de avatar. De avatar bestuurt alle vier de elementen, wat ik dus niet doe. Ik ben gewoon Ember, een watermeester. Ik trekte mijn pyjama aan en roepte een weltruste naar mijn ouders. Toen ik in mijn bed lag lukte het niet om in slaap te komen. Ik was bang voor de plek waar ik heen zou gaan als ik in slaap viel. Dus ik bleef die nacht wakker. Ik trainde mijn buik-, been- en arm-spieren die nacht tot ik zo moe was dat ik niet meer helder kon nadenken. Het was zo moeilijk om mezelf wakker te houden. Ik voelden hoe zwaar mijn oogleden waren. Ik ging in mijn bed zitten, ik probeerde mezelf nog wakker te houden maar ik was kapot. Langzaam vielen mijn ogen dicht en zakte ik in een diepe slaap.

Hmm... ik had niet verwacht dat het zo ging worden. Ik denk eigenlijk nooit na voordat ik iets schrijf, het komt er gewoon uit. Tja tot nu toe werkt het goed dus wat maakt het uit. Btw, bij foto's staat een foto van een waterval, dat is hoe de plek waar Ember de waterzweep leerde er ongeveer uitziet.

Lieve lieve mensen, zouden jullie mij willen helpen? Ik wil graag een foto erop zetten Hoe Ember er ongeveer uitziet. Dus als je ergens een plaatje ziet van een meisje met goude/oranjeachtige ogen en lang donker haar ( het liefst stijl) zou je die dan willen opsturen? Dan ben je echt een held. Dan wordt mijn volgende hoofdstuk aan jou opgedragen :) Ik heb het zelf gebrobeer te tekenen maar het is niet precies geworden hoe iik het wilde. http://veertje-102.deviantart.com/#/d5bkm54 

Avatar: De legende van EmberWhere stories live. Discover now